Bezoek Sachsiche Sweiz, woensdag 25 mei.

Liefelijk heuvellandschap in de Sachsiche Sweiz.

Het fort van Konigstein.

In Konigstein moest op veel plaatsen nog veel renovatie werkzaamheden worden verricht.

Het stad Konigstein.

Beeld boven een kansel in de kerk.

Kunst op een muur. Dit soort afbeeldingen werden veel in de DDR gebruikt.

Ruig middengebergte werd afgewisseld door zacht glooiende heuvels.

Beeldengroepje op een fontein in Freiburg.

Ook hier zijn veel gebouwen rijkelijk versierd met ornamenten en beelden.

Beeldje in de kerk van Freiburg.

Een fontein in Freiburg.

Woensdag 25 mei.

Vandaag stond de Sachsiche Sweiz op het programma. Het staat bekend om zijn prachtige natuur, kastelen, uitkijkpunten en dromerige dorpjes.

We zijn onze tour begonnen in het stadje Pirna, net onder Dresden. Vandaar via prachtige provinciale wegen naar Konigstein, Geising, Glashutte, Dippoldiswalde naar Freiburg. De wegen worden omzoomd door prachtige bossen, zo nu en dan afgewisseld door open stukken met prachtige vergezichten.

De prijzen in de eetgelegenheden liggen er nog een stuk lager dan in de grote steden waar we zijn geweest.

We hebben bijvoorbeeld gegeten in een klein dorpje waar we voor een simpel lunchgerechtje met een paar wijntjes en een halve liter donker bier nog geen 10 euro kwijt waren.

Wel zijn de herstelwerkzaamheden ver achter gebleven bij die in de stad. Op veel plaatsen zijn nog duidelijk de sporen van DDR heilstaat aanwezig. Voor weinig worden grote huizen aangeboden. Helaas zal het opknappen het geheel toch niet erg goedkoop laten zijn.

Wat hier en daar dramatisch slecht is zijn de toestand van de wegen.

Grote gaten waar je echt omheen moet slalommen worden afgewisseld door stukken waar al tien keer getracht is de gaten op te vullen met asfalt. De wegen lijken daardoor alleen te bestaan uit drempels welke schots en scheef op het wegdek zijn gelegd.

In Freiburg hebben we een wat langere stop gemaakt. Met man en macht wordt er daar gewerkt aan de renovatie van het stadje. Helaas lijkt het dan wel of er grote delen alleen maar uit bouwputten bestaan.

De mensen zijn er zeer vriendelijk en voorkomend. Ook dat is een stuk verbeterd ten opzichte van zo'n 15 jaar terug toen we ook in de voormalige DDR zijn geweest. Ook is de bevolking gemakkelijker leren omgaan met dat stuk geschiedenis. Je ziet nu dat in diverse plaatsen openlijk en eerlijk daarmee wordt omgegaan. Hier en daar worden in museums uit de doeken gedaan hoe het systeem heeft kunnen bestaan.

Als ik het nu bekijkt vraag ik mij af hoe ik zelf zou hebben gehandeld. ?????....!!!!!.

Onderweg hebben we Serge, onze jongste zoon nog aan de lijn gehad. Hij heeft waarschijnlijk een fistel aan zijn lip. Vandaag was hij bij de huisarts die stuurde hem door naar de tandarts. Die verwees hem naar de kaakchirurg in het ziekenhuis waar morgen heen moet om te zien wat ze er aan gaan doen.

Het liefst had je nu thuis geweest om hem bij te staan en te helpen, zeker op dit moment.

Gelukkig heeft hij zijn broer en schoonzus waar hij bij aan kan kloppen. Op een sms'jes wat we naar Yuri stuurden kregen we direct een berichtje terug dat hij met Serge zou contacten.

Morgen, als hij naar het ziekenhuis is geweest, horen we meer.

Best spannend!