Leipzig dag 2

Van zijn sokkel kijk Bach neer op de bezoekers welke naar het concert van het Thomanerkoor gaan luisteren. Anneke loopt hier naar de rij om naar binnen te kunnen gaan in de Thomaskerk.

Het monument van Johann Sebastiaan Bach. Het is in 1908 voor de kerk geplaatst.

Hier het Thomanerkoor welke hun thuisbasis hebben in de Thomaskerk. Het wereldberoemde koor treed wekelijks op. Het trekt veel bezoekers uit de gehele wereld. Ook wij zijn gaan luisteren en hebben genoten van hun optreden en van de orgelmuziek.

Als we op weg waren naar het centrum, reden we met de tram door straten waar zo nu en dan de DDR tijd nog duidelijk te zien was. Veel flatgebouwen zijn prachtig gerenoveerd met behoud van de prachtige ornamenten die veel werden toegepast op de wat luxere huizen. De panden op de foto moeten nog opgeknapt worden. Ze staan leeg en geven de stad hier en daar een wat sombere uitstraling.

De Glockenmanner boven op de toren van het Kroch-Hochhaus. Het stand uit 1828 en was het eerste torengebouw in Leipzig. De klokkenluiders op het dak hebben als voorbeeld de klokkenluiders op het San Marcoplein in Venetie.

Het Opera gebouw. Het is in 1960 gebouwd op de plaats waar vroeger een theater uit 1868 stond.

De grote schildering in de hal van het Neue Gewandhaus

Het Neuen Gewandhaus aan de Augustusplatz. Het staat recht tegenover het Oparahuis.

Op de Augustusplatz staat de uit 1883 stammende fontein de Mendebrunnen. Hij staat voor het Gewandhaus en is vandaag de dag het oudste bouwerk op het plein. De neobarokke Obelisk is 18 meter hoog en staat op een voet van rode Meissener graniet

Op onze wandeling door de stad kwamen we het 142 meter hoge City-Hochhaus tegen. Boven in het gebouw is een restaurant en wij vonden het wel een goed idee om daar een kopje koffie te gaan drinken. Toen we op de 29e verdieping uitstapten kregen we te horen dat het restaurant nog gesloten was. We hebben nog wel een blik over de stad geworpen en Anneke heeft gelijk het record hoogplassen verbeterd door nog wel even van het toilet gebruik te gaan maken.

Zeker een bezichtiging waard is het monumentale Neue Rathaus. Met medewerking van talloze kunstenaars is onder leiding van de architect Hugo Licht het kolossale gebouw in 6 jaar tijd neergezet en was in 1905 klaar. Op een oppervlakte van bijna 10 000 vierkante meter zijn 600 vertrekken ondergebracht. In het gebouw zijn stromingen te vinden uit de renaissance, de barok en de jugendstil. Een 114 meter hoge toren staat midden in het gebouw en is reeds van verre te zien.

In de kelder van het stadhuis hebben we een heerlijk kopje koffie gedronken. Aan de stoel waar Anneke bij staat hebben ze ook rekening gehouden met zeer grote gasten.

De passage Petersbogen is een zeer modern opgezette doorgang. Er is veel gewerkt met glas en roestvrij staal. Aan de kant van de Petersstraat zijn voorzieningen om door middel van trappen, liften of roltrappen de drie vloeren te bereiken. Het ziet er allemaal zeer "gelikt" uit.

Bestelbusje met verhoorruimte. De ruimte waar het slachtoffer kon zitten had de grote van een kleine WC.

In het centrum van de stad is een meuseum wat gaat over de DDR tijd. Het is vrij toegankelijk en laat zien dat de heilstaat toch niet zo goed was als ze deden voorkomen.

Nog een paar plaatjes van enkele passages.

Toen we in een van de warenhuizen een kopje koffie gingen drinken viel mijn oog op heerlijk aardbeiengebak. Ik kon niet nalaten om een stuk te nemen. Het smaakte zo goed dat ik daarna alleen daar wilde gaan koffiedrinken.

In de Grimmaische Strasse, een gezellige winkelstraat in het centrum van de stad staat deze moderne beeldengroep. Deze grappige groep heet de Unzeitgemasse Zeitgenossen.

In de Reichsstrasse staat het gebouw van de firma Riquet en Co. Opvallend aan het pand zijn de twee oliefantenkoppen van koper. Deze exotische elementen verwezen naar de handelswaar van de firma te weten producten uit China, Japan en de Oriënt.

Anneke achter de maaltijd welke niet echt smaakte ook al was het dan in een klasse restaurant. De stoofschotel welke ik had besteld zou ik niet aan mijn gasten durven geven.

Anneke op de binnenplaats van het restaurant wat bekend staat om zijn goede keuken. Wij wilden ons een keer verwennen en besloten daar te gaan eten. We hadden het niet moeten doen want de bediening was slecht en het eten was ver beneden de maat.

Vrijdag 20 mei.

Weer met de tram naar het centrum. In de tram weer kaartjes kopen uit de automaat en juist toen ik bezig was met het apparaat maakte de tram een noodstop. Het gevolg daarvan was dat ik languit op de vloer belandden. Gelukkig niet bezeert maar toch wel even schrikken.

Vandaag hebben we het volgende bezichtigd en bezocht.

* Het operagebouw. Een modern vierkant gebouw waarvoor ik mijn handen niet op elkaar kreeg.

* De Augustusplatz met prachtige fontein.

* Het Gewandhuis van het beroemde gewandhuisorkest. In de foyer staan diverse beelden van van personen welke voor het orkest belangrijk zijn geweest.

* Naar de 29 verdieping van het City Hochhaus. We wilden daar een kopje koffie gaan drinken maar waren te vroeg. Anneke kon het echter niet laten om het record "hoogte plassen" te verbeteren. Haar record staat nu op 140 meter.

* Het nieuwe stadhuis. Een zowel binnen als buiten prachtig gebouw. We hebben er rustig in rondgewandeld. In de kelder hebben we daarna heerlijk een kopje koffie gedronken. Het staan bekend om zijn voortreffelijke keuken. Waar in Nederland heb je zo'n stadhuis.

* Daarna naar de Peterspassage. Een moderne doorgang waar je met roltrappen op vier verdiepingen kan komen. Onder andere de Universiteit komt er op uit. Voor de universiteit wordt op dit moment gebouwd aan een hypermodern gedeelte.

* Het gemeentelijke museum waar de geschiedenis van de DDR wordt getoond. Onder andere de werkwijze van de Stazi wordt er getoond.

Je wordt er niet echt vrolijk van als je ziet dat zelfs kinderen hun ouders aangaven.

* De Thomaskirche bezocht om daar een concert te bezoeken. We hebben er genoten van het Thomas-chor en het indrukwekkende orgel.

Tussendoor hebben we nog wat gewinkeld. Ik heb me onder andere WEER laten verleiden door een stuk heerlijk aarbeiengebak.

Na het simpele maar meer dan voortreffelijke eten in een restaurantje in de beurt van ons hotel wilden we ons nu eens laten verassen in een klasse restaurant. In het restaurant Kaffeebaum in de Kleine Fleischergasse, een gelegenheid waar ook Lessing, Gottsched, Wagner en Schumann kwamen eten, hebben ook wij wat besteld. Je raad het al, het was slecht tot erg slecht. Een glaasje huiswijn werd er niet geschonken er stond alleen klasse wijn op de kaart. De serveerster keek me ook zeer meewarig aan toen ik in plaats van wijn fris bij mijn eten bestelde.

De prijzen die echter werden berekend waren wel op het niveau van een sterren restaurant. Jammer maar weer wat geleerd.

Morgen gaan we het nieuwe museum bezoeken waar we zowel de oude als de moderne meesters kunnen bewonderen.