HOME - RSS - AUTO TRANSLATE





31 juli 2005

Tocht Warnemünde naar Heiligenhafen

HEILIGENHAFEN  (DUITSLAND)  -  Tocht Warnemünde naar Heiligenhafen.

 

Vanmorgen omstreeks 07.00 vertrokken uit Warnemünde. Wij hadden twee opties om naar toe te gaan. Heiligenhafen op een afstand van ruim 50 mijl en Kiel op 80 mijl. Een en ander zou vooral van het weer afhangen. Voor de Kielerbocht was windkracht 3-4 bft. opgegeven met later in de namiddag windstoten tot 80 km per uur in onweerbuien. Gisteren hadden we ervaren dat die waarschuwingen zeer serieus moeten worden genomen.

 

Tot vlak bij de brug die loop van het vaste land van Duitsland naar het eiland Fehmarn was het weer prachtig geweest. De eerste 4 uren weer heerlijk gezeild. Daarna werd het motorzeilen omdat de wind zover inzakte dat we nog maar 3 mijl liepen. Nadat we de brug waren gepasseerd trok vrij plotseling de wind sterk aan en betrok de lucht. Op datzelfde moment hoorden we via de marifoon dat er bij Travemünde een traditioneel zeilschip was omgeslagen. De naam daarvan was De Hoop en er zouden veel passagiers aan boord zijn. Alle in de buurt zijnde schepen werden verzocht hulp te bieden.

 

Hoe het daar verder is afgelopen weten we niet. Wel hoorden we dat de hulpdiensten hulp gingen bieden. Wij werden geconfronteerd met een behoorlijke sterke en vlagerige  wind. Omdat we ter hoogte van Heiligenhafen voeren besloten we daar naar binnen te lopen. Na een half uurtje voeren we daar naar binnen. Het was een grote marina en voor ons weer een haven in het voormalige West Duitsland. Het zag er allemaal erg verzorgd uit. Een aantal steigers was gereserveerd voor passanten waar gelukkig plaats genoeg was.

 

Het voordeel van een dergelijk opzet is dat er altijd wel mensen aan boord van schepen zijn die je kunnen helpen met afmeren. Zeker als er veel wind staat is dat altijd wel prettig. Ook bij ons kwam er direct iemand aan om ons aan te pakken. Nadat we hadden afgemeerd brak het onweer los gepaard met regen. Gelukkig niet zo erg als gisteren. 

 

Piet.

Geen beter leven dan een zeilersleven.


Wat een goed leven hebben we toch!

Lekker verse gerookte vis: zalm, botervis, heilbot en roodbaars.

Hier hebben we twee dagen van gesmuld.

Een glaasje Chablis erbij en genieten!



Anneke

Bezoek stadje WARNEMÜNDE

WARNEMÜNDE  (DUITSLAND)   -  Vandaag een bezoek gebracht aan het stadje Warnemünde.

 

Het stadje, gelegen aan de zuidoostoever van de Mecklenburger Bocht, dankt zijn naam aan de rivier de Warnow. Aan de monding daarvan ligt Warnemünde, terwijl verder rivieropwaarts de grote Hanzestad en zeehaven Rostock is gelegen. In de DDR tijd was dat de grootste haven van het land. Op het moment zorgen de vele veerboten naar Denemarken en Zweden, de grote vloot van rondvaartboten, en de pleziervaart voor een levendig beeld in de haven.

 

Warnemünde is tegenwoordig weer een bruisend havenstadje. Van de grauwsluiers, welke door de DDR politiek over veel steden was gekomen, is in het centrum van het stadje weinig meer terug te vinden. De meeste toonaangevende panden zijn keurig gerenoveerd. Ook de middenstand heeft de draad goed opgepakt. Er heerst een zwierige sfeer in de straten, waar grote hoeveelheden toeristen op af komen. Langs de haven en winkelstraten flaneren de mensen weer zoals vroeger. Langs de kade liggen de visserboten welke de vis aanvoeren die later bij de kraampjes op de kade wordt gerookt en aan de man wordt gebracht. Deze plaats is niet te missen omdat je je neus maar hoeft te volgen om er te komen. Ook langs de zeekant is het met mooi weer een stroom van mensen die over de boulevard langs het schitterende zandstrand flaneert om te kijken en gezien te worden.

 

Het deel van de voormalige DDR was grenst aan de Oostzeekust is toch goed voorzien van prachtige stukken strand. Het eiland Rügen neemt daarin zijn eigen plaats in. Het is een eiland waar mensen vele jaren achtereen naar toe gaan om vakantie te vieren. Ook op ons maakte het eiland als plaats voor de watersport veel indruk. Veel haventjes, maar ook prachtige stekken om te ankeren in veelal beschut water.

 

Wij hebben in het stadje ook een heerlijke dag doorgebracht. Anneke heeft een paar leuke shirts gekocht en op weg naar huis hebben we een paar heerlijke stukken gerookte vis meegenomen. Aan boord met een glas witte wijn smaakte het uitstekend.

 

Piet       

30 juli 2005

Avondrood na windhoos.


Hier weer een prachtige zonsondergang na de windhoos en onweersbui. Deze

foto heb ik gemaakt vanaf onze steiger direct na de gigantische onweersbui.

Er waren windstoten, met uitschieters op de windmeter van 60 knots. Daar

wordt je niet echt blij van.



Anneke

29 juli 2005

Van Stralsund naar Warnemünde.

WARNEMÜNDE  (DUITSLAND)  -  Op de motor van Stralsund naar Warnemünde.

 

Vanmorgen omstreeks 8.30 uur vertrokken uit Stralsund. De weersvoorspellingen vertelden dat er nauwelijks wind zou zijn en dat er in de namiddag zware onweersbuien konden ontstaan met windstoten van 8 bft. Het betekende dat de gehele tocht van ruim 50 mijl gemotord moest worden. Dat is niet leuk maar het meest verontrustende vind ik altijd onweersbuien met zware windstoten. Je weet nooit van tevoren of ze ontstaan en nog minder of het bij 8 bft. blijft. De meeste zomerstormen ontstaan bij zulke vooruitzichten.

 

De tocht was er een van lui in de kuip zitten. De stuurautomaat stuurde en de onvolprezen dieselmotor deed het zware werk zonder mokken of klagen. Omstreeks 17.00 uur arriveerden wij in Warnemünde waar wij afmeerden in de grootste marina van de zuidkust van de Oostzee. Er is al jaren gebouwd aan de haven en moet het paradepaardje van de stad worden. Er wordt nog gebouwd aan diverse gebouwen en de straten moeten nog worden bestraat.

Er zijn ruim 800 ligplaatsen waarvan op het moment nog geen 20 procent is bezet. Het ziet er allemaal gelikt uit maar of het allemaal zal gaan functioneren zoals men voorziet moet nog maar even afgewacht gaan worden. In de toekomst moet overal voor betaald worden. Voor 1 euro krijg je nog geen 100 liter water. En de toekomstige prijzen zijn voor Duitse begrippen aan de hoge kant. Afwachten maar.

 

Nadat we hadden afgemeerd hebben we nog wat in de kuip zitten napraten. Het was heel erg drukkend weer en de lucht betrok steeds meer met onheilspellende onweerskoppen en hier en daar inktzwarte luchten.

En inderdaad na het diner barste, toch nog vrij plotseling, een hevig onweer los. Enorme lichtflitsen vlogen langs de hemel en de wind bereikte in enkele minuten stormkracht. In ieder geval meer dan de voorspelde 8 bft. (uitschieters van 60 op de windmeter)

Het heeft overigens maar weinig geregend en het was ook van het een op andere moment over. De lucht brak open en we werden daarna getrakteerd op een prachtige zonsondergang met aan de andere kant een regenboog tegen de donkere lucht van het wegtrekkende onweer.

 

We hebben geluk gehad dat we in de haven lagen met het noodweer. De weersverwachting voor de komende dagen is overigens ook voorzien van weer veel te veel wind. De komende week begint met wind kracht 8 tot 9 bft. In windstoten kan die zelfs oplopen tot 10 bft.

 

Morgen gaan we de stad bezoeken.

 

Piet.

Wat een prachtig weer.


Wat een fantastisch weer was het vandaag. Vanaf begin tot eind in badpak!

Onderweg heb ik buiten, op de zwemtrap, een koude douche genomen. Dit was

wel nodig want het was snikheet.

Maar mij hoor je niet klagen, h��rlijk!

Als we weer bijna een haven inlopen moet er door de kapiteinse van alles

voorbereid worden.

De stootwillen en de landvasten ook op het voordek.



Anneke

28 juli 2005

Aankomst in de Hanzestad Stralsund.

STRALSUND  (DUITSLAND)  -  Geweldige zeildag van Lauterbach naar Stralsund.
 
Toen wij vanmorgen wakker werden regende het pijpenstelen. Alles moest dicht blijven anders werd het binnen ook nat. Half in de ochtend klaarde het echter op en toen we omstreeks 12.00 uur los gooiden prikte de zon voorzichtig door de wolken. Op het water stond een prettig briesje wat ons lekker voortblies in de richting van Stralsund. De hele tocht hebben we kunnen zeilen met een bezeilde koers. Dat hadden we nog niet meegemaakt dit jaar.
 
Om in Stralsund te komen moesten we een klapbrug passeren welke maar enkele keren per dag open gaat. De eerste omstreeks 8.20 uur en de volgende pas weer om 17.20 uur. In het hoogseizoen zorgt dat voor enorm aantal jachten dat zich ophoopt voor de brug tegen de tijd dat die gaat draaien. Ook nu lagen er zeker 60 jachten welke lagen te wachten. Een groot deel daarvan gaat naar de marina nabij het centrum van de stad. Toen de brug openging lagen we gelukkig vooraan. De hele meute welke breed uitgewaaierd voor de brug lag te wachten propt zich daarna door de nauwe doorvaartopening. Dat gaat soms gepaard met behoorlijke scheldkanonnades. Door de brug waaierde het veld opnieuw uit elkaar om bij de marina opnieuw samengeklonterd de strijd aanbind voor de vrije plaatsen. Er is echter licht aan de horizon voor de vloot. Er wordt hard gewerkt aan een nieuwe brug welke 40 meter hoog wordt.
 
Wij waren gelukkig als een van de eersten in de marina en vonden snel een vrije plaats. De marina ziet er goed verzorgd uit met drijvende pontons met zijsteigers. De prijs is er dan ook naar. Voor het water moet betaald worden en voor de douches moet een sleutel (keycard)worden aangeschaft met een tegoed wat automatisch wordt afgeschreven bij een douchebeurt. Wat dat betreft hebben ze al veel geleerd van het rijke deel van Duitsland.
 
De stad zelf staat op de lijst van de Unesco als "Culturele Welterbe ausgezeichnete Hansemetropole". Het oude centrum is voor een groot deel gerestaureerd en ziet er met zijn koopmanshuizen, kantoren, kerken en overheidsgebouwen prachtig uit. Toch zijn ook daar nog de grauwe en grijze kleurloosheid aanwezig uit de tijd van de Volksrepubliek. Ook staan er nog gebouwen met leuzen als Volkswerf van Stralsund en Volksgebouw voor de Nijverheid. Het is wel overgeschilderd maar het is nog duidelijk zichtbaar. Toen we langs de haven liepen zater aan de waterkant een aantal jongelui voor hun jongerencafé. De buurt was een en al triestheid en het café was niet meer dan een wat opgeknapte schuur of dergelijke. Het verschil met oost en west is hier en daar nog in alle hevigheid aanwezig. Ik kan me ook de ongeduldigheid van de jeugd hier voorstellen.
 
Wat ook nog is slechte staat verkeerd is de bestrating. Het is nog een en al keien welke hier en daar dan ook nog is erbarmelijke staat verkeren. Veel parkeerruimtes zijn niet geplaveid en na de regenbuien is het een en al modder en plassen waar je doorheen moet. 
 
Maar laat ik niet te negatief zijn. Er is natuurlijk al enorm veel gedaan. Maar ik denk dat de inhaalslag nog heel wat jaartjes in beslag zal nemen. En de hereniging zal de Duitsers nog heel veel gaan kosten.  
 
Piet.
 
 
 

Wat een drukte bij de brug.


Het was echt dringen bij de opening van de brug. Wij lagen met een stuk of

60 schepen te wachten voor de brug. Iedereen is bang dat hij er niet door

mag. Alle bootjes liggen dan voor de gesloten brug. Op een gegeven moment

mag (natuurlijk) de andere kant er eerst door. Dat betekent dat onze 60

schepen moesten uitwijken. Dus andere kant erdoor dat waren ook een 50

schepen en dan eindelijk weer dringen voor de brug want nu hebben wij groen,

dus mogen wij. De hele meute weer racen naar de haven om daar een vrije box

te bemachtigen.

Een advies aan deze brug: Doe die brug nou gewoon een paar keer meer per dag

die brug open. Dat voorkomt heel veel ellende.



Maar al met al was het vandaag een zeildag met een goud randje! Echt heel de

middag prachtig zonnig zeilweer.

Het is nu 22.45 uur en nog steeds lekker buiten.



Anneke

27 juli 2005

Kust van het eiland Rugen.


Vandaag bijna de gehele 30 mijl gezeild. Het eerste deel zeer voorspoedig.

Daarna wilde Piet niet opgeven en ondanks de teruglopende wind bleven we

zeilen. Soms liepen we 0,5 mijl. (voor de niet-zeilers dat is stapvoets).

Daarna weer een zuchtje wind tot de schipper het voor gezien hield en de

trouwe Volvo Penta inschakelde. We werden uitgeleide gedaan door heel veel

jonge wespen.

De kusten zijn heel mooi. Ook met krijtrotsen, het lijkt een beetje op de

Engelse kust.



Anneke

Trip van Sassnitz naar Lauterbach.

LAUTERBACH  (DUITSLAND)  -  Van Sassnitz naar Lauterbach gevaren. Bezoek gebracht aan de Vilm Jachtbouw.
 
Vanmorgen vroeg hebben wij in Sassnitz losgegooid en zijn naar Lauterbach gevaren. Het plaatsje ligt aan de zuidkust van Rugen aan de Rugischer Bodden. Tezamen met de Greifswalder Bodden vorm het een prachtig stuk vaarwater. Het kan voor het grootste deel zonder problemen worden worden bevaren alleen langs de kust zijn ondieptes. Het is echter uitstekend betond. De kusten zijn een lust om langs te varen. Hier en daar zijn steile kusten die loodrecht omhoog gaan. Zij worden afgewisseld door glooiend landschap met goudgele graanakkers waarop de boeren druk bezig met maaien en dorsen. Op andere delen zijn de heuvels bedekt met donkergroene bossen welke doorlopen tot aan zee. Verder zijn er op vele plaatsen strandjes te vinden. Tussen dit alles staan hier en daar wat groepjes huizen en liggen er kleine dorpjes verscholen tussen deze prachtige natuur.
 
Lauterbach is een heel klein dorpje dat zich tracht te ontworstelen aan het DDR tijdperk. Het is daarin aardig geslaagd. De meeste huizen zijn gerenoveerd en slechts hier en daar staat nog een grauw grijs huis of een verlaten en bouwvallige fabriekje. Ook zijn er gelukkig bedrijfjes die zich hebben weten aan te passen en nu mee gaan draaien in onze consumptie maatschappij. Zij hebben daarin nog steeds het voordeel dat het toch nog wel goedkoper is dan in het voormalige West Duitsland. Een van de bedrijfjes die het heeft overleeft is de jachtwerf waar de Vilm jachten worden gebouwd. In de DDR tijd maakten zij alleen jachten voor de export. Nu bestaat dat niet meer en kunnen vrijelijk naar de grote wereldmarkt lonken met hun jachten. Zij bouwen motorsailers. De kwaliteit is erg goed en degelijk met een prijs kwaliteit verhouding die zeer concurrerend is. Zij bouwen op bestelling slechts enkele jachten per jaar. Wij zijn op enkele modellen geweest en kwamen onder de indruk van de kwaliteit en degelijkheid. Daarbij wordt alles nog met de hand gemaakt en heeft de koper inspraak bij de bouw. Dat degelijkheid en goede afwerking hand in hand gaan bij de bouw was te zien op een model wat werd afgebouwd voor de Amerikaanse markt.
 
Toen wij in de haven arriveerden lag er een boot uit onze jachthaven Scharendijke. Het was de Brigitte van ons Duitse lid Falkobert Obst. Hij vaart met een Vilm en was dus even terug in de haven waar hij haar had gekocht. Hij was overigens zeer tevreden over de boot. Wij hadden hem dit jaar ook al in Bornholm zien liggen. Daar hebben wij hem echter niet ontmoet. Ook zijn wij hem in 2002 tegengekomen in Schotland aan de westkant van het Caledoniankanaal. Hij was toen evenals wij bezig met een rondje rond Engeland en Schotland. Wij hebben gezellig bij hem aan boord een glaasje wijn gedronken en even wat bijgepraat.
 
Morgen gaan we nog even het dorpje bekijken en mogelijk gaan we dan verder.
 
Piet.

26 juli 2005

Visrokerijen aan heel de kade.


In de haven van Sassnitz liggen er vele boten welke tevens een visrokerij

zijn. Ook aan onze steiger ligt een dergelijke boot.

Het ruikt heerlijk en smaakt nog lekkerder. Ze hebben een groot assortiment

gerookte vis waarvan je op hun boot of op je eigen boot kan genieten. Het is

zeker geen straf om in deze vissershaven te bivakkeren.



Anneke

Is Opa Piet nou een schipper of een boer?


Hier een plaatje van een echte schipper Piet. Of is hij toch een "boertje

van buutten" oftewel van Flakkee?

Deze outfit had ik net voor hem aangeschaft en hem laten showen. Op dat

moment ging Piet direct een schipper redden.

Deze kwam een beetje verkeerd aan en had zich danig verkeken op de wind. De

stoere kleding kwam direct van pas en stond Piet dan ook zeer manhaftig in

zijn kordate optreden. Waarschijnlijk wordt er een groot artikel aangewijd

in de plaatselijke Zeitung!



Anneke

Sassnitz bekeken en Piet als hulpverlener.

SASSNITZ  (DUITSLAND) - Vandaag hebben we Sassnitz bekeken. Vooral van de Alte Stad waren wij onder de indruk. Piet als hulpverlener.

 

Na een nacht heerlijk slapen hebben we vandaag het stadje ontdekt. Eerst zijn we naar Der Alt Stad geweest. Er staan daar schitterende panden deze zijn weer gerenoveerd. Maar de meeste panden zien er niet uit, echt vergane glorie. Het is echt doodzonde want het zouden prachtpanden kunnen zijn, met een uitzicht waar de pier van Scheveningen jaloers op zou zijn. De vele jaren DDR bestuur heeft duidelijk zijn sporen achter gelaten.

Aan zelfspot ontbreekt het hier niet. Op veel ansichtkaarten wordt er dan ook de spot met de DDR gedreven.

 

Vanavond zijn we weer uit eten geweest. Het is echt een feestje hier uit eten gaan. Je krijgt porties minstens 2 keer zo groot als bij ons. Prijstechnisch zijn ze nog niet de helft. Het is onvoorspelbaar wat je krijgt voor je geld. Vandaag had ik een Hamburger Snitzel?

Het blijkt een Wiener Snitzel met een spiegelei erop, daarnaast frites, heel veel erwten met warme saus, rode kool, tomaat en kool. Genoeg voor een voetbalelftal! Piet had een supermaaltijd daar ging ook minimaal de helft van terug. Dus als jullie wat te vieren hebben is ons advies vier het op Rügen! (wij komen graag)

 

Piet is vandaag ook een beetje hulpverlener geweest. De schepen die aankwamen naast ons heeft hij (natuurlijk) geholpen. Maar op de steiger tegenover ons ging het met een boot helemaal niet goed. Maar…. dankzij Piet ligt hij ook nu weer veilig afgemeerd.

 

Anneke

25 juli 2005

Aankomst Sassnitz.

SASSNITZ  (DUITSLAND)  -  Oversteek van Bornholm naar Rügen. Afgemeerd in Sassnitz.

 

Vanmorgen omstreeks 5.00 uur maakte Anneke me wakker om te vertellen dat onze buren weggingen richting Rügen. Ik lag nog in diepe slaap dus wat er precies gebeurde drong niet direct tot mijn slapende brein door. Nadat ik enigszins wakker was geworden begreep ik dat ze onze Deense kennissen had uitgezwaaid. Daarna had ze onze buren gesproken en die vertrokken richting Rügen en Anneke vroeg zich af of het misschien niet verstandig was dat wij ook gingen. Er was nauwelijks wind en wat er stond kwam uit de juiste richting om richting Duitsland te varen.

 

Omdat we juist voordat we naar bed gingen hadden afgesproken dat we dinsdag zouden vertrekken was ik niet direct dolblij met het voorstel. We hadden niets voorbereid ik zou nog best een paar uurtjes willen slapen toen ik werd wakker geschud. Maar een ieder zal begrijpen wat er daarna gebeurde. Het was dit, en dat, en zus, en zo en nog veel meer. Dus wat gebeurde er, een uurtje later voeren we de haven uit op weg naar Duitsland.

 

De tocht van ruim 55 mijl was zeer gevarieerd maar niet erg leuk. Er was wind, geen wind, veel wind. Er werd gemotord, gezeild, gereefd, meerzeil gezet, weer gereefd en weer op de motor. We hadden wind mee, wind tegen en een rommelwindje. De zon scheen maar we zijn ook getrakteerd op stortbuien en slecht zicht. En dat moest allemaal gedaan worden na een paar uurtjes slaap.

 

Maar omstreeks 15.00 uur liepen we de haven van Sassnitz binnen. Toen we aankwamen was er nog voldoende ruimte. De plaatsen waar de jachten moeten afmeren voldoen nog lang niet aan de gemiddelde standaard uitrusting. Veel roestige kades met vies beton erop. De DDR tijd was hier nog duidelijk terug te zien. Ook de gebouwen en winkeltjes vertonen de sporen uit die tijd. Tegen de avond liep de haven behoorlijk vol met jachten. De meesten gebruiken de haven als tussenstop tussen Bornholm en de zuidkust van Zweden en de Duitse kust.

 

 

Toen we moesten afrekenen viel het gelukkig ook mee. Omdat we beiden wat waren afgetobd hebben we ons maar getrakteerd op een zeemansmaaltijd. In een restaurantje hebben we een onvervalste Duitse snitzel en een zwiebel steak besteld en kregen zoveel vlees dat we bijna de helft hebben laten staan.

 

We gaan vanavond vroeg te kooi en zien morgen wel wat we verder gaan doen.

 

Piet.       

 

Hoe bedoel je stortregen.


Onderweg werden we getrakteerd op aardige regenbuien. Maar toen we net in

onze box afgemeerd lagen was het een wolkbreuk van regendruppels zo groot

als een cent! Binnen de kortste keren stond de kuipbank blank. Normaal ga je

(de schipper), als je zo wilde oversteek hebt gemaakt, het zout van je boot

afspoelen. Het voordeel van deze stortbui was dat dit deze keer door de

natuur gedaan werd.



Anneke

24 juli 2005

Bloemenstraatje in Ronne


Hier weer een straatje om in een sprookjesboek op te nemen.

Hans Christian Anderse zou het zo plaatsen in een van zijn legendarische

boeken.



Anneke

Blijven denken, morgen wordt het beter.

RØNNE  (DENEMARKEN)  -  We hebben niet meer te melden dan dat we nog steeds op beter weer wachten en met ons nog veel meer bemanningen. Anneke is gelukkig met een Nederlandse krant.

 

Het wordt zo langzamerhand een klein gemeenschapje van vooral wat oudere zeilers die op beter weer wachten om richting Rugen te zeilen. Het gesprek van de dag is natuurlijk het weer. Zodra iemand weer een nieuw bericht heeft worden de nieuwe plannen besproken. Misschien kan het nu morgen of wellicht overmorgen. Als dat niet kan wordt het donderdag. Ongeveer in die trant gaan de gesprekken.

 

Wij hebben ons er maar bij neergelegd. Als we onze reizen in onze herinneringen terug halen weten we dat we wel meer ergens 8 of 9 dagen verwaaid hebben gelegen. Op de kanaaleilanden zelfs wel eens 14 dagen.

 

We zijn vanmorgen gaan internetten in een speelhal. Daar voelden we ons wel heel erg oud. Er zaten voornamelijk jongelui spelletjes te doen. Daarna heeft Anneke een AD gekocht dus die was ook weer gelukkig.

 

In de haven hebben we daarna nog een Nederlander aangepakt die met motorpech was komen binnenzeilen. Hij wist op alleen zijn fok tegen de harde wind zijn boot keurig aan de steiger te krijgen. Hij verdiende er een applaus mee van de toegestroomde zeilers.

 

We gaan over een poosje weer naar bed met het idee dat we morgen misschien wel weg kunnen. We merken het wel.

 

Piet.   

 

23 juli 2005

Wind, wind en wind.

RØNNE  (DENEMARKEN)  -  Nog steeds door te veel wind uit de verkeerde hoek in Bornholm.

 

Langzaam raken we gewend aan een boot die hele dagen ligt te schommelen in de haven. Er komen ondanks de harde wind nog steeds boten binnen. Bijna allemaal uit de richting van Duitsland. Tegen het einde van de middag kwam er een boot binnen waarvan de bemanning, vier jonge kerels, het goed voor hun kiezen hadden gehad. Na een uurtje hing heel de boot vol met kledingstukken die hingen te drogen.

 

Ook gaan er mensen weg die voor een bepaalde datum thuis moeten zijn. Wij hebben het geluk dat we nog wel even de tijd hebben.

 

Vannacht gaat het ook weer flink waaien. De havenmeester kwam langs om aan te geven dat het verstandig was om een extra stootwil en lijntje vast te maken. Wij liggen nog goed vast van de vorige winderige nacht.

 

Anneke heeft een internetcafé gevonden in de directe omgeving van de haven en morgen gaan we dus een uurtje internetten. Kunnen we weer even bekijken wat er in de rest van de wereld is te doen.

 

Piet.

 

255 nieuwe foto's


Gisteren had ik een cdrom ontvangen van mijn ouders met hierop 255 nieuwe vakantiefoto's.

Alle foto's zijn nu hier te bekijken.

Yuri

22 juli 2005

De open zijde van de haven.


De haven waar we al dagen verwaaid liggen in Ronne. De buitenste rij, waar

wij liggen afgemeerd, is heel open richting zee. Dus alle golven hebben ruim

de kans op bij ons binnen te rollen. Wat vannacht dan ook voor een zeer

vervelende deining zorgde. Het was alles behalve comfortabel slapen, wat een

gesjor aan de lijnen en wat een geschommel.



Anneke

Weer een dag verwaaid.

RØNNE   (DENEMARKEN)  -  Nachtje slecht geslapen. Niet vertrokken richting Rugen.

 

Midden in de nacht werden we wakker geschud. De boot lag hevig te schommelen in de  deining welke de haven vanuit zee binnenliep. Ook rukte de boot stevig aan zijn landvasten. Daarbij was er een enorm lawaai van de gierende wind in het want en andere lijnen. Ook het klotsende water tegen de achterkant van de boot maakte veel herrie. We liggen inmiddels met 9 lijnen vast!

Na verloop van tijd ging het steeds harder waaien. Dat betekende dat ik voor de zekerheid maar uit bed stapte om de landvasten te controleren. Ik was gelukkig niet de enige die daar mee bezig was. Vooral bij boten die langs de kade lagen werd er druk met stootwillen gewerkt om de boten van de kade te houden.

 

Dit weer was niet bepaald voorspeld. Het betekende dat wij het plan om te vertrekken maar lieten voor wat het was en probeerden in de ochtenduren, toen de wind wat minderde, wat slaap in te halen. Het betekende dat wij omstreeks 10.30 uur uit bed stapten. Het bleek dat andere boten, welke ook zouden vertrekken, nog in de haven lagen.

 

Ik was er al niet gerust op dat het weer goed zou blijven. De barometer was teruggelopen en de weerkaarten gaven ook geen erg positief beeld. Ook voor de komende dagen wordt het niet veel beter. Wachten dus maar tot de weergoden ons beter gezind zijn. Een andere mogelijkheid is om tegen de wind in te gaan kruisen. Maar met voorspelde zeegang van 1.5 tot 2 meter is dat ook geen pretje.

 

Wij zijn gelukkig nog in de situatie dat wij niet voor een bepaalde datum terug hoeven te zijn. Er zijn echter mensen weggegaan uit tijdnood welke liever hadden blijven liggen.

 

Piet.    

21 juli 2005

Prachtige regenbogen


Gisteravond was het werkelijk noodweer. Ondanks het slechte weer waren er

hele mooie luchten waar te nemen. Van inktzwart tot heel licht. Ook waren er

mooie wolkendekens.

Ook werden we verrast op een prachtige dubbele regenboog. Dat is toch maar

weer genieten.



Anneke

Denen op bezoek en advies met Deense aankopen.

RØNNE (DENEMARKEN) – Denen op bezoek gehad en hun nieuwe boot bewonderd. Laatste inkopen gedaan in Denemarken.

 

Vandaag begon mijn dag om 4.30 uur. De zeilers welke meededen met de zeilrace wekten me. Het weer was nog steeds slecht, echt heel harde wind. Het aantal deelnemers dat uit de haven vertrok was dan ook drastisch verminderd. Van dat aantal keerden er later nog drie terug. Van één van hen was de radar gedeeltelijk afgebroken. Iets wat met dit weer ook niet zo verwonderlijk was.

“Mijn schipper” was niet wakker te branden, zelfs niet voor dit evenement.

 

Toen mijn prins ontwaakte zijn we op de pier gaan kijken. Er stonden nog steeds flinke schuimkoppen, in het Engels noemen ze dat white horses!

 

Daarna hebben we de laatste inkopen in Denemarken gedaan. Typisch wat Deense (eetbare) producten gekocht. Een soort gemalen roggebrood met wat suiker voor op de yoghurt.

Natuurlijk wat potten Deense haring. En ons eerste Deense drankje: Aalborg. Door de Denen sterk aanbevolen alleen ijskoud drinken en …alleen bij haring.

Nou dat gaan we zeker doen alleen wel bij de zo gemiste Hollandse Nieuwe!

 

Anneke

 

20 juli 2005

Een dag kasteelheer en vrouw.

SANDVIG  (DENEMARKEN)  -  Het kasteel Hammerhus  bezocht. Weer nog steeds stormachtig.
 
Vannacht slecht geslapen. Door de harde en zo nu en dan stormachtige wind stond er in de haven een vervelende deining. De boten in de voorhaven, waar wij ook liggen, slingeren, stampen en rukken aan hun landvasten. Ook het gehuil van de wind door het tuig van de schepen, klapperende vallen en in de ochtend een rolfok van de buren die afrolde, zorgde niet bepaald voor een rustige slaapomgeving.
 
Bij het kantoor van de havenmeester was het, nadat een ieder zijn ontbijt ophad, behoorlijk druk met zeilers die naar het laatste weerberichtje kwamen kijken. Wat daar op te vinden was, was niet bepaald hoopgevend voor de komende dagen. Het zou vandaag en ook morgen erg onstuimig weer blijven. Pas vrijdag zou het wat beter worden en zou de wind ook van de zuidwesthoek ruimen naar de noordwesthoek. Hopelijk komt de voorspelling uit. Ik ben er echter nog niet zeker van. Op de weerkaartjes die ik heb binnengekregen kan het volgens mij nog wel wat veranderen en ook de windkracht zou nog wel eens harder kunnen worden dan ze nu voorspellen. Hopelijk heb ik ongelijk.
 
Wij zijn na het ontbijt met de bus naar de noordpunt van het eiland gereden. Daar is de ruïne van het middeleeuwse kasteel Hammerhus te bezichtigen. Het ligt in de Hammerknuden nabij het plaatsje Sandvig. Het ligt op een granietrots op een hoogte van 72 meter boven de zeespiegel.
 
Wij hebben er een dagje als kasteelheer en kasteelvrouwe rondgelopen. We werden omringd door kinderen die als ridders ronddoolden kompleet met zwaarden e.d. Het uitzicht vanaf die hoogte was prachtig. Over de onstuimige zee konden we Zweden zien liggen. Tegen de rotsen sloegen de golven met veel geweld en geraas stuk. 
 
Nadat we ons rondje hadden gemaakt zijn we als simpele varensgezellen weer naar onze boot terug gekeerd. Onderweg hebben we een indrukwekkende bui regen over de bus gekregen. In het glooiende landschap veranderden stukken weg in snelstromende rivieren waar de bus doorheen ploegde, daarbij spoten meters water onder de banden vandaan omhoog. 
 
Ook bij het eindpunt werden we getrakteerd op een hevige bui. Vanuit de bus moesten we tien meter lopen om in een bushokje te komen maar zelfs van dat kleine stukje werden we goed nat.
In de haven aangekomen hoorden we dat de regatta, welke omstreeks 18.00 uur zou starten, binnen zou blijven vanwege de harde wind. De start is nu verplaatst naar morgenochtend om 05.00 uur.
     
Piet.
 
 

De kasteelvrouw kijkt uit over zee.


Hier geniet de kasteelvrouw van het schitterende uitzicht. Het was echt

indrukwekkend.



Op het moment dat ik dit schrijf geeft de windmeter 42 knots aan. De regen

stort neer op de Yuser...maar morgenochtend duik ik weer opgewekt, zo uit de

kooi het water in!



Anneke

19 juli 2005

Als de klokken van Arnemuiden


Als de klokken van Arnemuiden welkom....enz.

Vandaag waren we Aarkirkeby. We bezochten o.a. het oudste kerkje van het

eiland A Kirke uit 1149.

Ook beklommen wij de toren waar we deze mooie klokken bewonderden.



Anneke

Aakirkeby bezocht

AAKIRKEBY (DENEMARKEN) - Het oudste kerkje van Bornholm bezocht in Aakirkeby en zelfs de toren beklommen.

 

Het weer is heel wisselvallig vandaag vanmorgen was heel warm. De weersvoorspellingen zijn echter anders. Harde wind en regen. We zijn gaan “bussen” naar het plaatsje Aakerkeby, één van de drie grotere plaatsjes op het eiland.

We zijn het oudste kerkje in geweest. Zo kerkje waar een groot balkon bovenhangt. Waarvan je zo zou verwachten het koor te zien optreden. Een kerkje waar je, als je zou willen trouwen in de kerk, deze zeker in aanmerking zou komen.

 

De toren zijn we ook opgeklommen. In de nok hingen twee grote en een kleinere bel. Heel imponerend wat een geluid eruit komt als je er alleen al met je hand er tegen slaat.

Op het dorpsplein hebben we geluncht maar toen begon de lucht onheilspellend te dreigen. We hebben toen maar besloten naar de boot te terug te gaan.

 

Weer in “ons” stadje aangekomen hebben we een baal grote garnalen gekocht. Piet heeft daar op zijn onnavolgbare wijze een heerlijke maaltijd van gecreëerd.

 

Anneke

 

 

 

Een dag in de haven.

RØNNE  (DENEMARKEN)  -  Ons in de haven vermaakt.

 

Gisterenavond geen stukje verstuurt. Omdat ik mij heel schuldig voelde ben ik nu, de volgende ochtend na het ontbijt maar achter de toetsen gaan zitten.

Het stukje was wel geschreven maar op het moment dat het verstuurd moest worden kwam er Deense op visite. Daarna is het proza verdwenen en ik had om middernacht geen zin meer om het opnieuw te schrijven.

 

Gisteren was de wind wat afgenomen. Dat resulteerde in het feit dat vooral veel zeilers richting Zweden en Denemarken vertrokken omdat die richting bezeild was. Richting Rugen helaas niet en dat deed ons besluiten om te blijven liggen.

 

We hebben het hier eigenlijk best naar ons zin en dat maakt het besluit om te blijven gemakkelijk. Dat komt mede door de contacten die langzaam ontstaan. Anneke heeft wat contacten met een Deense schipperse welke gisteravond op visite is geweest.

 

Gisterenmiddag was in onze haven de finish van de eerste etappe van een regatta welke wordt gevaren met deelnemers uit en gevaren wordt tussen de landen Zweden, Denemarken, Polen en Duitsland. Er stond nog veel wind wat voor fraaie momenten zorgde. Het laatste stuk in de richting van de haven was voor de wind en iedereen had een spinnaker op. Vlak voor de haven moest echter nog een bocht worden genomen wat voor spectaculaire momenten zorgde. Iedereen wilde zolang mogelijk van zijn spinakker gebruik maken maar moest toch een keer om. Dat gebeurde dan te snel of niet geheel juist wat er voor zorgde dat er boten flink uit hun roer liepen en ook gingen er diverse zeilen in het water.

 

Wij hadden uit de kuip logeplaatsen. We hebben zitten genieten van het kleurrijke schouwspel van al die verschillende spinakers en de strijd van de boten onderling. Het is overigens wel erg druk in de haven. Morgen gaat de regatta verder dus vandaag blijft het gezellig druk. Wel liggen er in sommige ruime boxen nu per twee boxen drie boten. Het zorgt ervoor dat de boten liefdevol tegen elkaar liggen te schommelen.

 

De komende dagen wordt er regen en in het hele gebied een windkracht 6 bft. voorspeld met in sommige gebieden waarschuwingen voor rukwinden tot 100 km per uur.

 

Piet.

18 juli 2005

Eerste rang bij zeilrace.


Vandaag zaten wij echt eerste rang voor het bekijken van een zeilrace. Dit

is een zeilwedstrijd gestart in Ystad naar Ronne, morgen naar Polen en dan

naar het eiland Rugen (Dtl). De schepen kwamen vlak voor ons over de finish

en zeker met spinaker op blijft dat een spectaculair schouwspel.

Al met al is het heel druk in de haven. Iedereen moet een beetje inschikken

soms tot ergernis van de sommige Zweedse schippers. Maar ook daar genieten

wij van...



Anneke

17 juli 2005

Proost, op de gelukkige afloop.


Een schip kwam uit Rugen (55 ml) met bar slecht weer onze haven in. Pas

toen, startte hij zijn motor. Helaas, deze had er geen zin in. Als je dan

aan lager wal ligt, zonder motor en je zeilen al hebt laten zakken ...ja,

dan heb je een probleem. Zeker toen zijn anker ook vast zat op de ankerrol.

Hij had gelukkig een tweede anker maar dat hield ook niet goed.

Gelukkig werd hij opgemerkt, want normaal zit iedereen met dat weer

onderdeks. Een klein rubberbootje met een 4 PK erachter probeerde hem te

slepen wat niet lukte.

Daarna hebben handige mannen heel veel lijnen aan elkaar geknoopt. Daarna

hebben we hem met een slordige 30 man/vrouw losgetrokken. Een gezamenlijke

reddingsoperatie met gelukkig een goed gevolg.

Op de goede afloop trakteerde een opgeluchte schipper op de geslaagde

reddingsoperatie, met een glaasje "snaps".



Anneke

Dagje aan boord doorgebracht.

RØNNE  (DENEMARKEN)  -  Dagje aan boord doorgebracht. Anneke heeft haar kookkunsten laten zien.

 

Toen wij vanmorgen wakker werden waaide het nog harder dan gisteren. Het weerhield Anneke er niet van om een duik te nemen en daarna buiten op de zwemtrap een douche te nemen.

Ik had in de tussentijd naar het weer gekeken en daar werd ik niet vrolijk van. Het blijft tot het eind van de week hard waaien en daarbij ook nog uit de verkeerde hoek. Vrijdag voorspellen ze zelfs een stormachtige wind.

 

Na het ontbijt begon Anneke heel fanatiek met het bakken van een cake. Het beslag moest ze met de hand maken want we hebben geen mixer daarvoor aan boord. Het lukte allemaal echter uitstekend en na verloop van tijd rook het heerlijk in de boot. Het resultaat was heerlijk. Een echte roombotercake, nog lekker een beetje warm, is toch wel een traktatie op de zondagmorgen bij de koffie.

Anneke was vandaag echter niet te stuiten. Ze ging verder met de broodbakmachine. Na wegen en mengen ging alles de machine in en na een uurtje rook het naar versgebakken brood. Zelfs de buren vonden het lekker ruiken. Uiteindelijk kwam er na een paar uur een heerlijk biminibrood uit de machine.

Daarna werden er heerlijke spareribs uit de marinade gehaald en in de oven gebakken. Dit werd opgediend met het verse brood wat met een glas witte wijn uitstekend smaakte.

 

Ik heb de dag verder doorgebracht met het uitzoeken van foto’s welke door Yuri op de weglog worden gezet. Ik zet ze aan boord alleen maar op een cd, stuur die op en Yuri doet de rest. Toch wel heerlijk als je een zoon hebt die daar goed in thuis is en dat voor je wilt verzorgen. De uiteindelijke resultaten moet een ieder maar op de weblog gaan bekijken.

 

Piet

 

 

16 juli 2005

Schattig plaatje uit Ronne


Hier een schattig plaatje uit Ronne. Tegen bijna alle huizen staan bloemen

vooral rozen in alle kleuren en lupines. Echt heel schilderachtig en

romatisch.

Een dag met wat narigheid.

RØNNE  (DENEMARKEN)  -  Een dag met wat narigheid voor ons en voor een boot uit Duitsland.

 

Vanmorgen werden we wakker terwijl de wind door het want gierde. Het weerbericht had het voorspeld dus we keken er niet zo van op. Er stonden op zee flinke golven. Met veel geraas sloegen zo tegen de pier stuk en sommigen zorgden voor hele fonteinen van water die op de pier kletterden.

 

Toen we de boot wat aan het opruimen waren kwam er een kreet van Anneke in mijn richting dat de achterkajuit weer vol met water stond. Het bleek dat de warmwaterleiding weer was losgeraakt en de pomp het water weer de kajuit in pompte. Hetzelfde was niet lang daarvoor ook gebeurd. Mijn reparatie was dus niet zo erg goed uitgevoerd. Het hield in dat ik weer kon waterruimen en opnieuw de boel aan elkaar moest zetten. Hopelijk is het nu zo goed uitgevoerd dat heel blijft.

 

Na al dat gedoe zijn we nog even een ommetje gaan maken en enkele boodschappen gehaald.

Tegen etenstijd kwam er een Duits jacht de haven binnen welke motorpech had. In de havenmond had hij zijn zeilen laten zakken. Hij had echter geen hulp om hem ergens aan een steiger vast te laten maken. Een jongen van ongeveer 16 jaar met een rubberbootje en een motortje van 4 pk was de enige die hem te hulp schoot. Maar die kon weinig uitrichten omdat er nog steeds een harde wind stond. Toen de schipper het anker overboord wilde zetten bleek dat vast te zitten. Een tweede anker hield hem helaas ook niet goed op de plaats en het jacht dreigde op de rotsen te verleieren. Gelukkig hadden toen al een aantal mensen lijnen geregeld om hem naar de kant te trekken. Ook ik had 60 en 40 meter lijn gegeven.

 

Deze lijnen heb ik in tassen zitten van AH. De lijn ligt los op elkaar en kan daardoor gemakkelijk afgerold worden. Dat bleek ook toen ze de lijnen met een rubberbootje overbrachten. De normaal opgeschorte lijnen raakten diverse malen in de klit. De lijnen uit de tas konden echter zonder problemen uitgevierd worden. Dus schippers doe je lange lijnen los op elkaar gelegd in een tas. Op dezelfde manier als een ankerketting in de bak zit.

 

Met de aan elkaar geknoopte lijnen kregen we met veel mankracht de boot aan de steiger. Een goede afloop van een bijna drama. Reeds in de haven en toch bijna nog op de rotsen. De schipper gaf op de goede afloop nog een "snaps" weg voor de redders. Alle hulpkrachten gingen opgelucht weer naar hun eigen boot.

 

Wat ik er van geleerd heb is dat het erg belangrijk is dat je anker altijd voor gebruik gereed is en als je motor het niet doet haal dan niet al je zeil weg ook niet in de haven. In het vorenstaande geval had de boot in de ruime voorhaven zeker nog weg kunnen zeilen. 

Maar ja ook hier stonden de beste stuurlui wellicht aan de wal.

 

Piet.

 

15 juli 2005

In Rønne bezocht: Toys for boys shop en de bibliotheek.

RØNNE  (DENEMARKEN)  -  Vandaag hebben we het plaatsje Rønne een beetje meer uitgebeid bezocht. Watersportwinkel gevonden voor Piet. Bibliotheek voor Anneke voor te Internetten.

 

Vanmorgen ben ik opgestaan om 8.00 uur. Direct uit mijn warme kooi nam ik een duik in het water. Daarna achter op het dek lekker gedoucht. Na het ontbijt wat handwas gedaan. Dat is met dit weer geen geen enkel probleem. Het droogt onder je handen. (daarom heet het ook handwas denk ik) 

We besloten eens een dagje niet te "bussen".

We hebben de bibliotheek gezocht en bezocht om te Internetten. Even de Financiële zaken bekeken. Weeronline/ Zeilen en Rabobank bezocht. Verder de thuismail bekeken.

Daarna het stadje, waar we buiten het centrum nog nauwelijks iets van gezien hadden, bekeken. In een folder lazen we dat er één warenhuis was in Bornholm. Deze zou in ons stadje liggen. Wij aan enkele dames gevraagd en wat bleek, het was het kleine winkelcentrum waar wij al 8x geweest waren. Dus daar wat vis gekocht voor het vispotje voor ons avondmaal.

 

Daarna op jacht naar een watersportwinkel voor Piet.(Toys for Boys shop) Ook deze hebben we na de lunch gevonden. Piet heeft daar een "zeer nodige kaart" van het gebied gen gekocht. Dat is een eiland van Duitsland waar we hierna heen willen varen. Morgen en zondag zit dat er nog niet in i.v.m. de weersverwachtingen. Wellicht maandag of dinsdag.

 

Anneke

 

Een mooie Citroen in Ronne te Bornholm


Wat een plaatje deze Citroen uit vroegere tijden. Het plaatsje Ronne kan ook

zo uit die tijd komen.

14 juli 2005

Bezoek aan de plaatsjes Nyker, Allinge en de waterval bij Døndalen

BORNHOLM  (DENEMARKEN)  -  Bezoek aan Nyker en Allinge. Bij Døndalen gezocht naar de grootste waterval van Denemarken.
 
Ook vandaag was het weer prachtig weer. We zijn onze rondreis ditmaal begonnen met een stop in Nyker. Daar was het kleinste rondkerkje te bezichtigen en omdat het op de route lag hebben dat ook gedaan. Een zelfde soort kerkje als waar we gisteren zijn geweest alleen veel kleiner.
Naast het kerkje ontdekte Anneke een zaak waar ze stoffen bedrukten en prachtige kleren van maakten.
Ze wist er een mooi zijden hesje te vinden en dat heeft ze gekocht omdat het zo mooi op haar zwarte broeken zal staan. Na de koop kregen we in de tuin, in de schaduw van een parasol, een kopje koffie aangeboden.
 
Daarna verder naar Døndalen. Volgens de beschrijving in de folder zou daar in het bos de grootste waterval van Denemarken zijn te bewonderen. Na een wandeling van een halve kilometer kwamen we op de plaats aan waar de waterval naar beneden behoorde te kletteren. Helaas was door de lange droogte het water op en het enige wat nog naar beneden stroomde was een dun straaltje wat nauwelijks opviel. Jammer, jammer en nog eens jammer. Maar beter dit en prachtig droog zonnig weer dan een spetterende waterval die aanwezig is als er veel regen valt.
 
Daarna naar Allinge, een stadje aan de noordkust van het eiland. Ook hier weer dezelfde ingrediënten als gisteren in Gudhjem. Ook hier lag het haventje barstens vol. Je kon bijna van de ene kant van het haventje over de boten naar de andere kant lopen. Wat wel gezelligheid opleverde was het Jazz festival.
In de zon hebben we naar de vrolijke klanken van een dixieland bandje zitten luisteren.
 
Daarna weer terug naar de Yuser die flink wiegend op ons lag te wachten. De komende dagen kan dat nog wel wat erger worden omdat in het weekend de windkracht kan gaan oplopen tot kracht 6 bft. Omdat hij uit het westen komt rolt de deining daarvan in het haventje. We wachten maar af.
 
Piet.

Bij Anneke op de koffie


Bij een winkel met prachtige handgeprinte textiel kocht ik een leuk zijden

hesje. Het was een leuke winkel vooral omdat de textiel, met de mooiste

dessins, bedrukt werden in de winkel. In de tuin werd ons koffie aangeboden

maar wel met help your self! In deze mooie ambiance was dat zeker geen

straf. Als je op Bornholm komt bezoek deze zaak www.bentehammer.dk te Nyker.

Wel een goed gevulde portemonnee meenemen.

Anneke

13 juli 2005

Bezoek Østerlars en Gudhjem

BORNHOLM  (DENEMAKEN)  -  Bezoek aan de plaatsjes Østerlars en Gudhjem.

 

Vanmorgen na het ontbijt zijn wij, alweer met schitteren weer, met de bus naar Østerlars gereden. Daar hebben we de oudste en grootste rondkerk van het eiland bezichtigd. Zij is omstreeks 1150 tot 1200 gebouwd. Oorspronkelijk werd de kerk als een verdedigingswerk gebouwd, met magazijnen en voorraden. Deze verdedigingswerken waren toen hard nodig omdat er regelmatig werd gevochten tussen de eilandbewoners en de omliggende landen. De zeer dikke muren van de bouwwerken werden uit granietblokken opgebouwd. Graniet was meer dan voldoende aanwezig omdat Bornholm voor het grootste deel uit graniet bestaat.

 

Later werden de bouwwerken verbouwd tot kerk zoals we die nu kennen. Toch is nog goed te zien dat het oorspronkelijk verdedigingsbouwwerken waren. De schietgaten en de galerij net onder het dak zijn nog steeds aanwezig. In het kerkje is binnen alles rond. Het is betimmerd met prachtig eikenhout. Verder zijn de versieringen heel miniem. Wel is er op de ronde binnenmuur een fraaie fresco aangebracht.  Ook hier is het kerkhof rond de kerk aangelegd en wordt met zorg onderhouden. De kerk wordt ook heel goed onderhouden. Het is een monument wat nog vele generaties zal meegaan en zo zal zorgen dat een stuk geschiedenis van het eiland aan het nageslacht wordt doorgeven.

 

Daarna zijn we naar het schilderachtige vissersplaatsje Gudhjem gereden. Gudhjem betekent “goed tehuis”. Voor de voormalige vissers zal het dat zeker geweest zijn. Ondanks dat de visserij wat ingezakt is heeft het plaatsje nog veel van zijn sfeer uit die tijd overgehouden. De oude vakwerkhuizen zijn als het ware tegen de rotsen aangebouwd. Hier en daar lijkt het of het ene oude huisje het andere nog oudere huisje helpt om overeind te blijven staan. Maar met veel liefde wordt alles door de bewoners

onderhouden. Met veel bloemen en planten wordt een sfeer geschapen die bussen vol toeristen aanvoert.

 

De gerookte haring is een specialiteit van het eiland. Ook in Gudhjem wordt dat ambacht nog in ere gehouden. Tijdens de lunch stond hij ook bij ons op het menu. Het smaakte voortreffelijk maar ik had hem graag ingeruild voor een Hollandse Nieuwe.    

 

Het jachthaventje is maar klein en met veel jachten wordt het al gauw stapelen. De voorhaven is al snel vol omdat daar plaats moet blijven voor de veerponten. Als bij veel aanlandige wind de golven te hoog worden, moeten de jachten allemaal de binnenhaven in en die wordt dan afgesloten met een deur. Zo wordt dan met een totaal volgestouwde binnenhaven gewacht op betere tijden, in dit geval op minder wind.

 

Piet

 

 

 

Een zeer bijzonder kerkje.


Hier het bijzondere ronde kerkje in Osterlars. Het is gebouwd in de jaren

1150 to 1200. Het is niet opgezet als kerkje maar als verdedegingsbouwwerk.

De massieve muren zijn opgetrokken uit graniet. Pas veel later zijn ze

omgebouwd tot kerk.

12 juli 2005

Wat een gigantisch berg vis.


Als Greenpeace dit zou zien worden ze erg verdrietig. Natuurlijk begrijpen

wij hun motivatie.

Maar aan de andere kant worden wij er ook erg blij en lekker van...

Anneke

Ontdekkingen op Bornholm.

BORNHOLM  (DENEMARKEN)  -  Rondje over het zuidelijke deel van het eiland met als eindpunt het plaatsje Svaneke.

 

Vanmorgen na het ontbijt eerst de boot verlegd. We lagen langszij van een steiger. Best een goede plaats maar het houdt ook in dat je een of meerdere boten naast je komen liggen als het druk wordt. Dat hoort erbij maar als er een mogelijkheid is om af te meren in een box is dat een luxe die je niet voorbij laat gaan.

 

Daarna met de bus het eiland voor de helft rond. Het zuiden is volgens velen niet het mooiste deel van het eiland. Het is glooiend landschap waar hoofdzakelijk landbouw op wordt bedreven. Het toerisme is ook overal aanwezig. De vervoersmaatschappij doet daar gelukkig goed in mee. Je kunt de fiets meenemen als je met de bus gaat. Achterop is een rek waar de fietsen op worden gelegd. Ze worden wel boven op elkaar gestapeld dus er kan wel eens een krasje in komen. (Ook in Zweden hadden we deze manier van vervoeren overigens al gezien.)

 

Het plaatsje Svaneke, gelegen aan de oostkust, leeft tegenwoordig voor een groot deel van de toeristenindustrie. Het wordt ze daarin wel gemakkelijk gemaakt want het is een zeer schilderachtig plaatsje. Rond het kleine haventje waar de jachten in stapeltjes afgemeerd liggen en in de directe omgeving daarvan speelt het leven zich voor het grootste deel af. Veel leuke restaurantjes, waar veel vis op de kaart staat, winkeltjes met kleding e.d., galeries en antiek zijn er te vinden. Daarnaast zijn er de schilderachtige straatjes welke tegen de gloeiende heuvels zijn geplakt. Ook hier weer de in vele pastelkleuren geverfde vakwerkhuisjes. Sommigen staan wat scheef van ouderdom maar met veel liefde worden zij toch in goede en bewoonbare conditie gehouden.

 

De vissersvloot voert nog steeds veel verse vis aan. Als een vissersboot terug komt van de vangst bewonderen veel toeristen het lossen van de vangst. Het versterkt zeker de trek om daarna een visje in een van de restaurants te gaan eten. Vers is het zeker wat op de kaart staat want de meeste vis gaat direct uit zee naar de restaurants.

 

Ook het kerkje is zeer de moeite waard om te bezoeken. Rond het kerkje is een kerkhof wat er prachtig uitziet. Het is zeer goed onderhouden en de overledenen worden regelmatig bezocht. Overal staan prachtige bloemen en planten. Zijn bij ons de kerkhoven enigszins triest, echte dodenakkers, op het kerkhof van Svaneke is het geen vrolijke boel maar toch loop je niet in een trieste omgeving, zelfs de jeugd loopt er ontspannen overheen.

 

In het kerkje heerst een sfeer van rust, overdenking en geloof. Ook hier weer de binding met de zee in de vorm van een oud scheepsmodel wat prominent midden in de kerk hangt. Er is weinig overdreven versiering aanwezig. De preekstoel is voorzien van enige gebeeldhouwde ornamenten en ook het altaar is voorzien van een prachtige schildering. Naast de preekstoel staat een doopvond, simpel maar wel waar het voor gemaakt is kompleet met waterkan.

Zo zijn op dit kleine stukje vloer van het gebedshuis de drie belangrijke dingen te aanschouwen die het leven zin geven en waarvan er een onvermijdelijk is voor ons allen.

Het doopvond waar het leven met een gewijde naam begint, daarna voor het altaar het inzegenen van het huwelijk waaruit weer nieuw leven moet komen en het onvermijdelijke afscheid nemen van de overledene. In Svaneke rust die in de onmiddellijke omgeving van de kerk waar hij wellicht gedoopt is en getrouwd.

 

Het is misschien een stukje waarvan velen zullen zeggen nou, nou. Maar als ik in een dergelijk kerkje binnenstapt, overkomen mij zulke overdenkingen. Wellicht voortkomend uit het bezoek aan de kerk in Nieuwe Tonge welke in mijn eigen jonge leven ook een rol heeft gespeeld.

 

Piet.