Een dag met wat narigheid.

RØNNE  (DENEMARKEN)  -  Een dag met wat narigheid voor ons en voor een boot uit Duitsland.

 

Vanmorgen werden we wakker terwijl de wind door het want gierde. Het weerbericht had het voorspeld dus we keken er niet zo van op. Er stonden op zee flinke golven. Met veel geraas sloegen zo tegen de pier stuk en sommigen zorgden voor hele fonteinen van water die op de pier kletterden.

 

Toen we de boot wat aan het opruimen waren kwam er een kreet van Anneke in mijn richting dat de achterkajuit weer vol met water stond. Het bleek dat de warmwaterleiding weer was losgeraakt en de pomp het water weer de kajuit in pompte. Hetzelfde was niet lang daarvoor ook gebeurd. Mijn reparatie was dus niet zo erg goed uitgevoerd. Het hield in dat ik weer kon waterruimen en opnieuw de boel aan elkaar moest zetten. Hopelijk is het nu zo goed uitgevoerd dat heel blijft.

 

Na al dat gedoe zijn we nog even een ommetje gaan maken en enkele boodschappen gehaald.

Tegen etenstijd kwam er een Duits jacht de haven binnen welke motorpech had. In de havenmond had hij zijn zeilen laten zakken. Hij had echter geen hulp om hem ergens aan een steiger vast te laten maken. Een jongen van ongeveer 16 jaar met een rubberbootje en een motortje van 4 pk was de enige die hem te hulp schoot. Maar die kon weinig uitrichten omdat er nog steeds een harde wind stond. Toen de schipper het anker overboord wilde zetten bleek dat vast te zitten. Een tweede anker hield hem helaas ook niet goed op de plaats en het jacht dreigde op de rotsen te verleieren. Gelukkig hadden toen al een aantal mensen lijnen geregeld om hem naar de kant te trekken. Ook ik had 60 en 40 meter lijn gegeven.

 

Deze lijnen heb ik in tassen zitten van AH. De lijn ligt los op elkaar en kan daardoor gemakkelijk afgerold worden. Dat bleek ook toen ze de lijnen met een rubberbootje overbrachten. De normaal opgeschorte lijnen raakten diverse malen in de klit. De lijnen uit de tas konden echter zonder problemen uitgevierd worden. Dus schippers doe je lange lijnen los op elkaar gelegd in een tas. Op dezelfde manier als een ankerketting in de bak zit.

 

Met de aan elkaar geknoopte lijnen kregen we met veel mankracht de boot aan de steiger. Een goede afloop van een bijna drama. Reeds in de haven en toch bijna nog op de rotsen. De schipper gaf op de goede afloop nog een "snaps" weg voor de redders. Alle hulpkrachten gingen opgelucht weer naar hun eigen boot.

 

Wat ik er van geleerd heb is dat het erg belangrijk is dat je anker altijd voor gebruik gereed is en als je motor het niet doet haal dan niet al je zeil weg ook niet in de haven. In het vorenstaande geval had de boot in de ruime voorhaven zeker nog weg kunnen zeilen. 

Maar ja ook hier stonden de beste stuurlui wellicht aan de wal.

 

Piet.