Ontdekkingen op Bornholm.

BORNHOLM  (DENEMARKEN)  -  Rondje over het zuidelijke deel van het eiland met als eindpunt het plaatsje Svaneke.

 

Vanmorgen na het ontbijt eerst de boot verlegd. We lagen langszij van een steiger. Best een goede plaats maar het houdt ook in dat je een of meerdere boten naast je komen liggen als het druk wordt. Dat hoort erbij maar als er een mogelijkheid is om af te meren in een box is dat een luxe die je niet voorbij laat gaan.

 

Daarna met de bus het eiland voor de helft rond. Het zuiden is volgens velen niet het mooiste deel van het eiland. Het is glooiend landschap waar hoofdzakelijk landbouw op wordt bedreven. Het toerisme is ook overal aanwezig. De vervoersmaatschappij doet daar gelukkig goed in mee. Je kunt de fiets meenemen als je met de bus gaat. Achterop is een rek waar de fietsen op worden gelegd. Ze worden wel boven op elkaar gestapeld dus er kan wel eens een krasje in komen. (Ook in Zweden hadden we deze manier van vervoeren overigens al gezien.)

 

Het plaatsje Svaneke, gelegen aan de oostkust, leeft tegenwoordig voor een groot deel van de toeristenindustrie. Het wordt ze daarin wel gemakkelijk gemaakt want het is een zeer schilderachtig plaatsje. Rond het kleine haventje waar de jachten in stapeltjes afgemeerd liggen en in de directe omgeving daarvan speelt het leven zich voor het grootste deel af. Veel leuke restaurantjes, waar veel vis op de kaart staat, winkeltjes met kleding e.d., galeries en antiek zijn er te vinden. Daarnaast zijn er de schilderachtige straatjes welke tegen de gloeiende heuvels zijn geplakt. Ook hier weer de in vele pastelkleuren geverfde vakwerkhuisjes. Sommigen staan wat scheef van ouderdom maar met veel liefde worden zij toch in goede en bewoonbare conditie gehouden.

 

De vissersvloot voert nog steeds veel verse vis aan. Als een vissersboot terug komt van de vangst bewonderen veel toeristen het lossen van de vangst. Het versterkt zeker de trek om daarna een visje in een van de restaurants te gaan eten. Vers is het zeker wat op de kaart staat want de meeste vis gaat direct uit zee naar de restaurants.

 

Ook het kerkje is zeer de moeite waard om te bezoeken. Rond het kerkje is een kerkhof wat er prachtig uitziet. Het is zeer goed onderhouden en de overledenen worden regelmatig bezocht. Overal staan prachtige bloemen en planten. Zijn bij ons de kerkhoven enigszins triest, echte dodenakkers, op het kerkhof van Svaneke is het geen vrolijke boel maar toch loop je niet in een trieste omgeving, zelfs de jeugd loopt er ontspannen overheen.

 

In het kerkje heerst een sfeer van rust, overdenking en geloof. Ook hier weer de binding met de zee in de vorm van een oud scheepsmodel wat prominent midden in de kerk hangt. Er is weinig overdreven versiering aanwezig. De preekstoel is voorzien van enige gebeeldhouwde ornamenten en ook het altaar is voorzien van een prachtige schildering. Naast de preekstoel staat een doopvond, simpel maar wel waar het voor gemaakt is kompleet met waterkan.

Zo zijn op dit kleine stukje vloer van het gebedshuis de drie belangrijke dingen te aanschouwen die het leven zin geven en waarvan er een onvermijdelijk is voor ons allen.

Het doopvond waar het leven met een gewijde naam begint, daarna voor het altaar het inzegenen van het huwelijk waaruit weer nieuw leven moet komen en het onvermijdelijke afscheid nemen van de overledene. In Svaneke rust die in de onmiddellijke omgeving van de kerk waar hij wellicht gedoopt is en getrouwd.

 

Het is misschien een stukje waarvan velen zullen zeggen nou, nou. Maar als ik in een dergelijk kerkje binnenstapt, overkomen mij zulke overdenkingen. Wellicht voortkomend uit het bezoek aan de kerk in Nieuwe Tonge welke in mijn eigen jonge leven ook een rol heeft gespeeld.

 

Piet.