Bar en boos!

RUDKØBING  (DENEMARKEN) – Het weer is bar en boos. Windkracht 6 tot 7 bft., met uitschieters naar 8 tot 9 bft. Gelukkig liggen wij in de haven, weer aan lange lijnen.

 

Gisterenavond begon de voorspelde wind al op te zetten. Ook was de temperatuur niet geweldig. Wij besloten vroeg naar bed te gaan. Wij lagen nog maar net toen wij motorgeluid naast onze boot hoorden en veel geschreeuw. Daarna stoten er een boot tegen onze boot, gelukkig alleen maar tegen de fenders. Ik natuurlijk mijn bed uit om te zien wat er aan de hand was. Een boot met 4 bemanningsleden probeerde met een nog kortere boot dan de onze, in de lange box af te meren. Zij gebruikten alleen te korte lijnen en konden daarom niet met de voorkant aan de kant komen. Daarna was er veel heen en weer geschreeuw en uiteindelijk na lange tijd lagen zij vast. Het vijzelde enigszins mijn gedeukte imago op omdat het ook bij mij niet altijd even vlekkeloos verloopt. Ik had overigens al meer bemanningen zien tobben met het afmeren en wegvaren in de lange boxen.

 

Vanmorgen toen wij wakker werden waaide het met een kracht van 6 tot 7 bft., met uitschieters naar 8 tot 9 bft. Ook striemde de regen op het dek. Na even gekeken te hebben of alles nog vast lag ben ik nog maar even terug in bed gekropen.

 

Na het ontbijt was het weer nog steeds niet wat verbeterd zodat ik maar achter de laptop ben gekropen om te zien hoe het weer zou worden. Ook gelijk gekeken of er al mails waren. Dat bleek inderdaad het geval te zijn. Yuri had de foto die wij hadden gestuurd van het culturele hoogstaande muziekfestival in Marstal voorzien van zijn commentaar en daaruit moeten wij concluderen dat wij voorzichtiger moeten zijn met onze keuze van foto’s die wij de wereld insturen. Op de foto was te zien dat mensen die nog puur zijn en daarom b.v. geen waarde hechten aan kleding en andere uiterlijke schijn zich laven aan de romantische klanken van de trekzak waarbij liederen worden gezongen die tot tranen toe beroeren. Als daarbij dan, meestal om de zorgen even te vergeten, een glaasje bier wordt gedronken, is het beschamend als dit wordt gezien als zuipen.

Maar nu alle gekheid op een stokje, Yuri wij hebben ons vermaakt met je commentaar, het was leuk en dat konden wij met dit weer wel gebruiken.

 

De weersverwachtingen voor de rest van de dag zijn niet best. Het blijft hard waaien en de regenbuien blijven ook komen. Hopelijk komt er een weergaatje met even wat droog weer. Wij kunnen dan het centrum van het plaatsje Rudkøbing gaan bekijken.

Piet

 

White horses

Op deze foto is redelijk te zien wat een storm er raast vandaag. De
schuimkoppen (white horses) spreken voor zich. Het was zelfs moeilijk om op
de steigers te lopen. Wandelend naar het dorp hadden wij "windje tegen" wat
betekende dat we er echt tegen aan moesten. Er waren vandaag zelfs
uitschieters naar 10 bft.

Flessenmuseum te Marstal

RUDKØBING (DENEMARKEN) - Omstreeks 12.30 uur heeft de Yuser de trossen losgegooid en is na een reisje van twee uur in de haven van Rudkøbing op het eiland Langeland afgemeerd. Daarvoor is nog een bezoek gebracht aan het scheepvaartmuseum in het stadje Marstal.

Het weer was afgelopen nacht flink veranderd. Na enkele dagen prachtig weer werden wij vannacht gewekt door de regen die op het dek plensde. Gelukkig was het na het ontbijt droog en zijn wij op weg gegaan naar het Marstal Søfartsmuseum. Zij herbergt een verzameling schepen welke allemaal iets te maken hebben gehad met Marstal. Zo zijn er 200 modellen te zien van schepen, 150 schepen in flessen, een prachtige verzameling potloodtekeningen van vooral veel zeilschepen, veel schilderijen en andere scheepse voorwerpen. Daarnaast is er een verzameling te zien van dingen die door zeelieden zijn gemaakt en zijn meegebracht uit allerlei delen van de wereld waar naar toe gingen. Ook was te zien hoe men leefde aan boord.
Het was zeer de moeite waard en bijna niet te geloven dat deze collectie is te vinden in toch maar een klein stadje als Marstal!

Na het museumbezoek zijn wij terug gegaan naar de Yuser en hebben de trossen losgegooid voor een reisje van maar tien mijl naar Rudkøbing op het eiland Langeland. De reis er naar toe mag dan kort zijn het vergt wel de nodige oplettendheid en een serieuze voorbereiding voor de navigatie. Het is een uitgestrekte watervlakte waar heel nauwkeurig de vaargeul moet worden gevolgd. Als je dat niet doet vaar je onherroepelijk vast.

Ook dit plaatsje is maar klein maar men doet erg haar best om het je naar de zin te maken. Er is ook volop plaats in de jachthaven. Het is de bedoeling dat wij morgen hier blijven om de omgeving te bekijken en daarna weer door gaan. Dat komt ons goed uit want voor morgen wordt windkracht 5 tot 6 bft opgegeven. Ondanks dat je er beschut kan varen vinden wij dat net te veel om ontspannen te kunnen varen.

Piet

Drama in een fles!

Drama in een fles! Deze foto is gemaakt in het Scheepvaartmuseum van
Marstal. Wij hebben dit museum bezocht na een tip van Annet en Wim
Roozendaal, nog bedankt want het was absoluut het bezoeken waard.

Het scheepvaart museum, een aanrader!

Hier kom ik net uit dat bijzondere museum. Wat een grootse opzet. Ook voor
kinderen leuk. Met een echt stuurhuis, nautische speelplaats, antiek
speelgoed e.d.

D.V.D. en C.D. verkrijgbaar

Nou, wat zeggen jullie ervan wat een sfeertje hè? Er waren zelfs D.V.D. en
C.D. verkrijgbaar maar dat wilden we jullie toch maar niet aan doen.
Het Carlsberg stroomde ook rijkelijk. In deze tent zaten wel ongeveer 200
mensen. Voornamelijk bandleden, fans en familieleden. En natuurlijk wij wel
30 minuten...

Harmonika Festival

MARSTRAL (DENEMARKEN) - Bemanning van de Yuser bezoekt het Ærø Harmonika Festival 2005 in het Deense havenstadje Marstal.

Toen wij gisteren aankwamen hoorden wij de accordeonklanken al over het scheepsvolk neerdalen. Wij hadden echter een niet al te beste plaats om de boot aan te leggen en nadat wij de boel een beetje goed hadden vastgelegd kregen wij nog twee boten naast ons afgemeerd. Om de boel een beetje in de gaten te houden ben ik toen aan boord gebleven.

Vanmorgen zijn wij echter naar een plaats in de echte jachthaven verhuisd.
Dat leverde ook de nodige problemen op want wij moesten afmeren in een box van ongeveer 16 meter lengte maar wat betreft de breedte konden wij er maar net in. Het probleem werd echter veroorzaakt door de forse dwarswind die er stond. Omdat je moet werken met lange lijnen drijft de boot weg voordat alles goed vast ligt. Maar ook dat lukte uiteindelijk.

Daarna zijn wij de wal op gegaan. We hebben als eerste de tent bezocht waar de artiesten lieten horen waartoe zij in staat waren. Er traden over de drie dagen dat het festival duurde ongeveer 80 groepjes op. De meeste bestonden uit enkele accordeonspelers een drummer en bassist. Enkele namen van de bandjes zijn “Herman og Troels, Ejby Pigerne, Tunnbybalgarna, Dem Vi Ka Li" en nog veel meer van zulke prachtige namen. Er werden verrassend veel liedjes gespeeld die ook in Nederland bekend zijn. Ik heb het dan over liedjes voor onze leeftijd genoten. Het grijsgehalte was dan ook boven gemiddeld. Naast de tent werden er over het hele terrein op diverse plaatsen gespeeld. Het geheel gaf een gezellig sfeertje op de haven.

We hebben ook het plaatsje Ærø bezocht. Het ziet er gezellig uit. Veel geverfde huisjes, vooral pasteltinten worden er gebruikt. Ook zijn er veel kleine huisjes te vinden. Je kunt met je hand de dakgoot aanraken. Het geeft wel een bepaalde knusheid en misschien zelfs wel een beetje kneuterigheid weer.

Er is een scheepvaartmuseum met ruim 200 modellen. Het is wijd en zijd bekend en trekt veel bezoekers. Morgen gaan wij er natuurlijk ook kijken. Wat ook opvalt, is dat in de Deense taal sommige woorden en zinnen verrassend veel op het Nederlands lijkt, zeker als je het leest. Als je de mensen hoort praten versta je er echter niets van.

Piet

Wij zijn in Denemarken!

ÆRØ (DENEMARKEN) - Vanmorgen omstreeks 8.30 uur vertrokken uit Kiel voor de oversteek naar Denemarken naar het plaatsje Marstal op het eiland Ærø. Wij waren zeer nieuwsgierig hoe het zou zijn. Voor allebei is het de eerste keer dat we het land bezoeken. Nou, het viel een beetje tegen.

De oversteek was maar ca. 35 mijl dus dat was een makkie. Het weer was fantastisch! Zon 30 graden en een bakstag windje. Omstreeks 8.30 uur vertrokken wij en rond 15.30 uur voeren wij de haven in.

In Denemarken is altijd wel ruimte en in het voorseizoen helemaal.(staat in alle pilots) Nou niet dus, niet in de haven die wij dus binnenliepen. Geen vrije plaats te vinden en die vriendelijke havenmeester die je altijd op staat te wachten was er dus ook niet. Heel de haven lag vol met Duitse boten. Wij zijn na wat rondjes draaien afgemeerd aan een andere steiger bij een scheepswerf. Deze vrijheid veroorloofde wij ons omdat een Deense boot daar ook vast maakte.
Vast maken was wel een probleem want bolders of dergelijke waren er niet. Wij hebben de meerlijnen vastgemaakt aan wat haken die op de kant lagen. Het uitzicht naar stuurboord was op een zeeschip wat op de wal was getrokken voor een onderhoudsbeurt. Naar achter keken wij op een dok; bakboord op een oude stoomboot.

Na een paar uur kwam de havenmeester 125 Deens kronen ophalen. Wij mochten er blijven liggen. Morgen zou er wel meer plaats zijn want er was nu een harmonica festival waar veel boten op af kwamen.

Onze kennismaking met Denemarken had ik me wat anders voorgesteld. Maar ach maken er wel wat van. Morgen hopen wij te kunnen verkassen naar een plaatsje tussen de palen in de echte haven.

Piet

Noot van de kapiteinse: Het weer was fabelachtig goed vandaag. We zijn drie tinten bijgekleurd en alles was bezeild, dus waar zeuren we over! Voor insiders de Jan Rap ligt hier ook met Duitse vlag, de voormalige boot van Piet's cardioloog.

Uitzicht uit de kuip.

Hier ons 1e stekje in Denemarken. Niet echt spectaculair maar toch, we zijn
er wel! En nog wel met het Harmonica Festival....
Wat zal ons nog meer staan te wachten hier. We zijn toch wel in de prijzen
gevallen.

Onze nieuwe zonnepanelen

Hier de Yuser afgemeerd in de Sporthafen Düsternbrook te Kiel. Compleet met
nieuwe zonnepanelen waar we al veel profijt van hebben gehad.
In dat blauwe gevaarte achterop zit onze rubberboot. Deze hebben we straks
nodig als we voor anker liggen en toch naar de kant willen.
Om ons heen zwemmen hier tientallen kwallen. Waar je ook kijkt vanaf de boot
zie je minstens 20. Jammer dat het geen lekkernij is.

Zwanennest op het ponton!

Vele van deze pontons liggen langs de boulevard. Ze worden gebruikt om
schepen aan af te meren of ze worden gebruikt door zonaanbidders.
Ook klussen er mensen op. Maar dit zwanenechtpaar vond het wel een mooie
stek om een nest op te bouwen!

Kiel

KIEL - Vandaag de dag doorgebracht in Kiel. Het is al de gehele dag prachtig weer. Wij hebben voor de tweede dag het centrum en de boulevard langs de haven bezocht.

Heerlijk in zomerkleding de toerist uitgehangen. Lekker gewandeld en wat boodschappen gedaan. In het postkantoor enkele brieven gepost voor mensen die geen computer hebben en toch graag willen weten hoe het ons vergaat.
Verder hebben we de boot opgeruimd en alles weer zeevast gezet. Morgen willen wij weer verder, waarschijnlijk naar het eiland Langeland. De verwachtingen voor de komende dagen zijn goed. Vanaf dinsdag zal er een paar dagen harde tot stormachtige wind waaien. Dan moeten we dus ergens in een beschutte haven liggen.

Kiel is ons goed bevallen. Een leuke stad met een ontspannen sfeer. De mensen die wij hebben ontmoet zijn allemaal erg aardig. Afwachten hoe het allemaal in Denemarken zal zijn.

Piet.

Afgemeerd in Kiel

KIEL - Vanmorgen vroeg zijn wij vertrokken uit Holtenau. Het reisdoel was Kiel. Al lang een begrip in de zeilerswereld. De Kielerwoche is hier een begrip. Zodra je Holtenau verlaat en je de Kielerfjord invaart straalt de specifieke watersportsfeer je tegemoet. Hier in de directe omgeving zijn zo'n 5 jachthavens te vinden. Er wordt ook druk gezeild. Wij zijn in Kiel afgemeerd in de jachthaven Dusternbrook.

De jachthaven bestaat uit vier aparte havenbekkens, elk met een eigen ingang. In de meest noordelijke van de vier liggen de grote jachten en wordt de miljonairshaven genoemd. Wij zijn er ook even wezen kijken en hebben ons vergaapt aan de schitterende klassieke jachten welke er liggen afgemeerd. Wij hebben zelf een prima plaats toegewezen gekregen met uitzicht op de boulevard. Het is een prachtig gebied om te wandelen en is zeker zo'n 5 kilometer lang. Er zijn diverse bezienswaardigheden waaronder een aquarium, een prachtig scheepvaartmuseum (waar je voor niets in mag), oude schepen die bezocht mogen worden en midden in de stad liggen de enorme veerponten van o.a. de Stenalijn.
Verder zijn er op diverse plaatsen lans de boulevard, aanlegplaatsen gemaakt voor jachten. Het geheel straalt een enorme maritieme geest uit.

De boulevard wordt ook gebruikt als sportplaats. Met enige verbazing hebben wij ze gade geslagen, de skaters, wandelaars, hardlopers. Er waren zelfs moeders die met skates onder de kinderwagen voortduwden.
Wij zijn zelf wandelend naar het centrum van de stad gegaan. Daar lekker wat rondgekeken, wat gedronken en gegeten. Daarna via een winkel voor scheepsbenodigheden richting boot. Wij hadden echter een paar grote dingen aangeschaft, waaronder een reddingsboei en een opstapfender, zodat wij terug met de bus zijn gegaan. Die opstapfender is nodig om bij lage steigers gemakkelijker op de boot te kunnen stappen.

Aan boord heeft Anneke een heerlijke visschotel bereid die met een glaasje wijn heerlijk smaakte.

Piet

Op wankele steigers

Op deze zeer lage drijvende steigers in de sluis moet je van de boot af
springen om hem vast te maken.
Boven bij de sluiswachter mag je € 12,- voldoen.

Holtenau

Het is 6 uur in de morgen en ik heb ruzie met een stel kraaien.
Wij hoorden iets trippelen op het dek en dachten aan meeuwen, dat gebeurde in Scharendijke ook wel eens. Maar de herrie werd steeds erger en geërgerd ging ik uit bed om te zien wat er aan de hand was. Toen ik het luik opendeed vlogen er twee grote zwarte kraaien uit de kuip. Een paar meter verder gingen zij op de hekstoel zitten schelden. Zij hadden vakkundig het vuilniszakje in de kuip open gemaakt en zich te goed gedaan aan de inhoud. Wat echter erger was, was dat zij er een enorme bende van hadden gemaakt.

Mijn humeur was snel tot het nulpunt gedaald. Van de kraaien waarschijnlijk ook want zij maakten geen enkele aanstalten om te vertrekken, ook niet na veel gebaren. Omdat ik het wat gênant vond om in mijn onderbroek het dek op te stormen ging ik naar beneden om een broek aan te trekken. Ik was nog niet beneden of zij zaten alweer in de kuip. Ik stormde met veel herrie naar buiten maar verder dan de steiger lieten zij zich niet wegjagen. Ik zittend in de kuip en zij op de steiger hebben elkaar ongeveer een half uur bezig gehouden. Daarna verdwenen zij schreeuwend in het park. Ik denk wel eens dat meeuwen brutaal zijn maar deze twee grote zwarte kraaien winnen het met glans.
Daarna natuurlijk nog de puinhoop en vogelstront opruimen. En natuurlijk worden er voorlopig geen afvalzakjes meer in de kuip gezet.

Op naar Holtenau
Al vroeg, mede dankzij de kraaien, hadden wij de trossen losgegooid om het laatste deel van het kanaal af te werken. De laatste 32 kilometer deden wij ongeveer 3 uur over. Ook vandaag was het een afwisselde reis. Weer veel scheepvaart. Ook hebben wij aantal reeën langs de waterkant gezien. Aan het einde van het kanaal hebben wij ongeveer een half uur rondjes gedraaid voordat wij de sluis in konden. Er liggen geen wachtpontons dus je hebt weinig keus. Daarna de sluis in, weer met van die lage pontons om aan vast te maken. Maar alles ging goed. Anneke ging betalen voor de doorvaart van het kanaal, waarbij bleek dat de boot plotseling was gekrompen tot 9.99 meter lengte. Boven de 10 meter moet je namelijk € 6,- meer betalen.

Passantensteiger in Holtenau
Zoals zo veel gebruikers van het Noord- Oostzeekanaal zijn ook wij afgemeerd aan de passantensteiger naast de sluis. Het is er meestal druk wat mede te wijten is aan het feit dat er belastingvrij kan worden ingekocht. Verder is het er leuk omdat het een verzamelplaats is van jachten uit diverse landen. Nu lagen er jachten uit Zweden, Denemarken, Engeland en Nederland. Ook is het een vertrekpunt van de Nederlandse bruine vloot welke van hier met gasten over de Oostzee varen. Alles bij elkaar goed voor een avondje bootjes kijken en hier en daar een praatje maken.

Morgen is de planning om naar Kiel te varen.

Twee ree bruine ogen...

Lief hè! Van deze schattige reetjes zagen we er een aantal. Het is zelfs
gelukt om ze te fotograferen. Als bewijs om ze aan jullie te laten zien.

Sluizen bij Brunsbuttel

Hier het sluizencomplex van Brunsbuttel. Hier zijn 4 sluizen. Twee oude en
twee nieuwe. Van de oude sluizen maakt de recreatievaart gebruik.
Als je af wilt meren moet je heel laag springen op een spiegelgladde
drijvende steiger. Deze is ongeveer op hoogte van de waterspiegel.
Dus als ik aan boord moest klimmen viel dat niet mee. (zeker niet als je
maar 1.58 groot bent!)

Direct naast de steiger dus aan de andere kant is de sluis van die enorme
grote schepen.
Je ziet dat daar nauwelijks 10 meter tussen zit. Geen wonder dat je midden
in de nacht mee dendert.

Anneke

Eisenbahnhochbrucke bij Grunenthal.

Hier een van de vele bruggen waar we vandaag onderdoor hebben gevaren. Hier
passeerde net een trein.
Het Noord-Oostzeekanaal is 100 klilometer lang en onderweg heb je steeds
kilometerpaaltjes op de kant.

Anneke

Hangende pont???

Dit is de "hangende pont" onder de brug. Terwijl er treinen over de brug
razen hangen de auto's in deze pont onder de brug en boven het water.
Alle bruggen over dit kanaal zijn minimaal 38 meter hoog.
Anneke

Drukte in het kanaal

Je ziet hier de enorme drukte in het Noord-Oostzeekanaal. De grote
scheepvaart mag maar langzaam varen en e.e.a. wordt vanaf afstand en via de
marifoon gecoördineerd. Je kan zien dat de jachtjes enorm in het niet vallen
bij deze kolossen.

Anneke

Enorm lawaai

RENDSBURG - Vannacht in Brunsbuttel zijn wij enkele keren wakker geworden van een enorm lawaai. Het bleken de schroeven van de schepen te zijn die de sluis invoeren. De geluidstrillingen welke zij veroorzaken dringen met veel gemak in de jachten door welke op 50 meter afstand liggen afgemeerd.
Wij hebben midden in de nacht met ontzag staan kijken naar zo'n stalen muur met daarop nog 5 containers boven elkaar, welke dan langzaam voorbijglijdt.

Ondanks dat wij een paar keer wakker zijn geweest hebben wij vanmorgen Brunsbuttel achter ons gelaten en zijn het Noord- Oostzeekanaal opgevaren. dat is automatisch motoren want zeilen mag niet. Je mag wel ter ondersteuning b.v. een fok bij zetten. De eerste kilometers lijkt het of je de Botlek invaart. Veel olie-industrie maar dat veranderd vrij snel en dan vaar je tussen de groene bossen welke bijna tot in het water doorgroeien. Je passeert veel bruggen waarvan er enkele al vanaf de bouw van het kanaal in 1895, in gebruik zijn. Een hele fraaie is de spoorbrug bij Rendsburg. Over de brug rijdt de trein en onder de brug hangt op enkele meters boven het water een pont welke van de ene naar de andere kant rijdt. Ook de Eisenbahnhochbrucke bij het Grunenthal is er een die je zo in je modelspoorbaan zou willen hebben.

Op het kanaal is druk scheepvaartverkeer. Je hebt er als jachtschipper weinig last van. De beroepsvaart wordt echter van meter tot meter gevolgd. Er zijn gigantische uitwijkplaatsen waar die grote jongens op elkaar moeten wachten. Op een afstand van een paar kilometer drijven en varen dan soms zo'n 6 grote zeeschepen. Ik heb mij dan ook geen moment verveeld. Nadat wij er 67 km op hadden zitten zijn wij afgemeerd in het centrum van het stadje Rendsburg. Het is een oud vestigingsstadje met nog veel vakwerhuizen en een gezellig centrum. De jachthaven ziet er goed verzorgd uit voorzien van alle gemakken. Wij liggen zo dicht bij een park afgemeerd dat de mast bijna in de bomen steekt. Wij blijven er vannacht liggen om morgen nog even het stadje in te gaan.

Piet

Tocht van Cuxhaven naar Brunsbuttel

BRUNSBUTTEL - Wij maken ons op om van Cuxhaven naar Brunsbuttel te varen. Het is is bewolkt maar niet zo koud meer als dat het geweest is in de eerste weken van mei. Wij gooien omstreeks 9.30 uur los. Wij hebben dan de stroom mee en die kan hier op de Elbe oplopen tot 4 a 5 knopen. De stroomrichting en snelheid heeft altijd bij onze tochten de dienst uitgemaakt voor wat betreft het vertrektijdstip. Omdat op de Oostzee niet of nauwelijks stroom loopt maken wij voorlopig zelf uit hoeveel keren wij ons nog omdraaien voordat wij uit bed stappen.

De tocht op de Elbe verloopt voorspoedig. Na een half uurtje op de fok en de motor gevaren te hebben, draaien wij de fok maar in want de wind is nauwelijks meer aanwezig. Wij hebben de stroom flink mee want wij gaan zo nu en dan ruim 9 mijl over de grond. (door het water is de snelheid minder) De Elbe is een beetje saai. Er is weinig te zien op de oevers. Het is een beetje te vergelijken met de Westerschelde in Nederland. Wel staan er heel veel windmolens op de kant. Maar dat is ook niet bepaald opwindend.

Omstreeks 12.00 uur bereiken wij de ingang van het Noord- Oostzeekanaal. Toen wij arriveerden werd het witte knipperlicht aan de seinmast al snel ontstoken en konden wij met een klein zeeschip en nog drie andere zeilboten de sluis in. Langs de zijkanten van de sluis liggen drijvende steigers maar die steken maar zo'n twintig cm boven het water uit. Je moet dus eigenlijk van de boot afspringen om de lijnen vast te maken. Maar het lukte allemaal uitstekend. Na het schutten zijn wij naar het jachthaventje gevaren en hebben daar aangelegd. Het haventje is vlak bij de sluis en de passerende zeeschepen passeren je op amper 50 meter. Het is een ongelofelijk gezicht als de boeg van zo'n reus aankomt en voorbijglijd.

In het plaatsje Brunsbuttel is op korte afstand van de jachthaven, de winkelstraat waar twee grote supermarkten o.a Aldi) zijn. Verder is er een museum over de geschiedenis van het kanaal en kan je de sluis bezoeken. Voor dat laatste zijn toch altijd veel mensen die daar op af komen en het blijft natuurlijk een indrukwekkend gebeuren. De gehele afhandeling van de schepen gaat met ogenschijnlijk gemak. Het gaat ook continue door.

Wij hebben al diverse reacties gehad op onze weblog. Ik gebruik hem voor mijzelf als een soort logboek. Normaal hield ik naast het logboek waar ik de bijzonderheden zoals koers en bestek in bijhield, ook nog een boek bij waar de andere zaken in werden vermeld. Het zal dus wellicht voorkomen dat de informatie voor jullie niet altijd even interessant is maar wel van belang is voor ons. Ook taalkundig is het soms wat chaotisch.
Sommige stukken schrijf ik terwijl we varen, dus simpel gezegd in de tegenwoordige tijd, terwijl het volgende stukje wordt geschreven na een tocht. Dus uit de verleden tijd gezien.

In de loop van de middag hebben wij boodschappen gedaan en de boot afgetankt bij het bunkerstation. Wij blijven de nacht hier liggen om nog wat van de drukte rondom de sluis in ons op te nemen. Morgen gaan wij aan het kanaal beginnen. Het is 100 km lang. Langs het kanaal zijn nog diverse leuke plaatsjes om te bezoeken. Hoe ver we dus komen weten we nog niet.
Anneke is naar een Internetcafé geweest, dat hier, niet al te ver vandaan, te vinden is. Toen ze terug kwam vertelde ze dat de weblog er heel gelikt uitziet. De foto's aan het begin zijn heel leuk en er zijn leuke dingen mee te doen. Ik heb het nog niet gezien maar ben nu toch wel heel nieuwsgierig.

Piet.

Zon in Cuxhaven

CUXHAVEN - Het is zondag 22 mei. Als we wakker worden schijnt de zon uitbundig. Wij ontbijten voor het eerst, dit seizoen, buiten in de kuip. Om ons heen vertrekken heel wat schepen die Cuxhaven hebben gebruikt als tussenstop voor een weekend tochtje. Ook vertrekken er heel wat richting Noord-Oostzeekanaal. Wij blijven hier een dagje over.
De jachthaven is prima in orde. Wel zijn de toiletten en douches wat gedateerd. De ligplaatsen worden voor het grootste deel ingenomen door vaste ligplaatshouders. Op het terrein kun je op enkele plaatsen heerlijk in de zon zitten. Ook is er een restaurant waarvoor in onze pilot reclame wordt gemaakt. Vanavond gaan wij checken of dat terecht is.

De jachthaven ligt direct naast de Elbe die op dit punt heel erg breed is. Er komen regelmatig zeer grote zeeschepen voorbij welke van en naar Hamburg varen. Veel dagjesmensen komen hier een dagje flaneren en een rondvaart maken. In de loop van de middag meerde, aan de kade naast onze jachthaven, een grote windjammer uit Rusland af. Het is een opleidingsschip van de marine. Een driemaster met aan iedere mast vijf raas boven elkaar. Met respect kijk ik naar de masten waar de janmaten in moeten klimmen om de zeilen te behandelen. Nadat hij al een uurtje aan de kade had gelegen begon het spectakel dat de zeilen, welke er nog wat rommelig bij hingen, netjes op de raas gebonden moesten worden. Tientallen janmaten werden de masten ingestuurd, allemaal onder toeziend oog van honderden toeschouwers. Ik moet er niet aan denken om in zo'n mast te moeten klimmen. Maar Admiraals hoeven dat ook nooit te doen (behalve de vrouw van de Admiraal).
Wij hebben op het hele gebeuren, vanuit de boot, een prachtig uitzicht.


Wij gaan morgen in de ochtend richting Brunsbuttel, het begin van het Noord-Oostzeekanaal. Daar kun je in een dag doorheen jakkeren maar er zijn ook prachtige plaatjes om af te meren. Het is wel zo dat de pleziervaart niet mag varen als de duisternis is ingevallen. Hoe wij het gaan doen weten wij nog niet. Wij houden jullie op de hoogte.

Piet

Zonsondergang van Norderney naar Cuxhaven

De mooiste zonsondergangen ervaar je altijd op zee. Hier een mooie maar we
beloven nog mooiere te sturen.

Semafoor

De oude Semafor op het havenhoofd van de haven in Cuxhaven. Hij is nog
steeds in gebruik en geeft de windsterkte en richting op Borkum en
Helgoland. De foto is genomen op 22 mei. Zowel op Helgoland als op Borkum
kwam de wind toen uit zuidelijke richting en was de windsterkte 4 bft.
Iedere arm is 2 bft.

Eindelijk zon!

Hier ligt de Yuser afgemeerd bij Segler-Vereinigung Cuxhaven. Met een
gebronste kapteinse eindelijk weer kiplekker.

Uitzicht vanuit de kuip.

Hier een stukje van de MIR. Het Russische opleidingsschip van de marine.
Afgemeerd 100 meter van het schip met een echte ADMIRAAL aan boord!

Janmaten in het want en in de raas.

Volgens de Russische kapitein lagen de zeilen niet "opgeschoten". Dus de
Janmaten moesten de mast in om de zaak te klaren. En niks geen Arbowet die
zegt aanlijnen. Gewoon gaan met een Russche brul. Ook niet zeuren toen er
een geweldige bui los brak.

ZON!

CUXHAVEN - Wij zijn omstreeks 9.30 uur vertrokken uit Norderney. Na 12 uur varen en 65 mijl verder van huis, zijn wij net voor dat het donker werd de jachthaven van Cuxhaven binnengelopen. Van de 65 mijl hebben wij de eerste 5 mijl gezeild. Daarna kregen wij de wind pal van achteren inkomend. Het zorgde ervoor dat wij aan het worstelen zijn gegaan met de zeilen om enigszins comfortabel zeilend onze weg te kunnen vervolgen. Wij hebben van alles geprobeerd. Grootzeil aan stuurboord, dan weer naar bakboord, de fok uitgeboomd, dan weer wat hoger geprobeerd zonder boom, maar nee nee en nog eens nee, het lukte gewoon niet. Dan maar weer de onvolprezen diesel aangesproken en inderdaad die heeft ons de laatste 55 mijl, zonder te zeuren, verder gebracht.
Overigens bleef tijdens dat gedoe met de zeilen, een lijn achter een luchthapper haken, en ja natuurlijk jullie raden het al, inderdaad die ging overboord. Onze zeegod Neptunus is er goed mee, heeft die Tenminste ook weer eens iets voor zijn onderdelenkist.

Toen wij de zeilen hadden opgeborgen en, enigszins bezweet van al dat gedoe, in de kuip gingen zitten bleek dat de zon zowaar uitbundig was gaan schijnen. Dat betekende voor het eerst deze reis dat wij kleding uit konden doen in plaats van nog een laag aan te trekken voor de kou. Wij hebben er heerlijk van genoten.

Op het moment dat ik dit zit te schijven klettert de regen overigens uitbundig op het dek. Maar als je in je kooi ligt is de regen altijd gezellig om naar te luisteren. De Yuser is op zulke momenten een heerlijke beschermende cocon waar ik ( dat heb ik net gedaan ) met mijn hoofd door het luik, en beschermd door de buiskap even de lucht heb opgeschoven welke ontstaat tijdens zo'n plensbui.

Anneke ligt al te kooi. Ze ie nog steeds niet helemaal opgeknapt. Hopelijk heeft de zon haar goed gedaan.
In Norderney lag de Cornelia 2 uit Oud-Beijerland. Het wordt bemand door een fam. Pols, dat al lang van hun pensioen geniet. Ze zijn al heel veel keren naar de Oostzee geweest. Hij overlaad ons met adviezen en wij zijn vandaag met ze opgevaren. Hij vindt dat altijd wel geruststellend en gezellig, zo vertelde hij.

Piet.

Morgen wordt het beter.

NORDERNEY - Als wij op vrijdag 20 mei wakker worden klettert de regen op het dek. Er staat ook veel wind want door de vele wanten en stagen wordt een melodie gespeeld die alleen te horen is er er zo'n windkracht 5 tot 6 bft. staat. Als ik het weerbericht op de laptop binnenhaalt lees ik dat er in de Duitse Bocht een waarschuwing van kracht is voor windkracht 6 mogelijk zelfs 7. De wind wordt overgoten met een sausje van regenbuien. Maar volgens de voorspellingen wordt het morgen beter.

Toen wij hier in Duitsland via de GSM een mailtje wilden verzenden lukte dat niet meer. Gelukkig hebben wij een uitstekende helpdesk, in de persoon van onze zoon Yuri, die dan terstond van de problemen op de hoogte wordt gebracht. De eerste aangedragen oplossing leverde nog geen resultaat op. In de loop van de dag kregen wij echter een SMS van hem dat hij gelukkig weer de oplossing had gevonden. Nadat hij aan het einde van de middag aan Anneke had verteld wat er veranderd moest worden was daarna het leed geleden. Wij konden weer mails versturen en weerberichten opvragen. Ook liet hij via een mail weten dat hij onze webblog had gemodificeerd en verbeterd. Het wordt zelfs zo dat wij over een tijdje via de zoekmachine van Google op het wereldwijde netwerk zijn te vinden.

Nadat wij weer konden mailen heeft Anneke nog wat berichten verzonden naar onze helpdesk voor financiële zaken Ilse, de vriendin van onze zoon Serge welke op zijn beurt de post op ons huisadres verzorgd. Verder is Jolanda de vrouw van Yuri bezig met het laten opgroeien van ons eerste kleinkind. Haar buik wordt langzaam maar zeker boller en ronder. Het is heerlijk weggaan in de wetenschap dat er zoveel hulp op de achtergrond voor je bezig is.

Als de weersverwachting klopt gaan wij morgen verder in de richting van Cuxhaven. De sprong naar de Oostzee is dan nog maar klein. Van Cuxhaven naar de ingang van het Noord- Oostzeekanaal is maar een half dagje varen en het kanaal is ook in een dag te doen. Wij houden jullie op de hoogte.

Piet.

Bierschuim?

De zee was behoorlijk ruig onderweg naar Norderney. De schuimkoppen spreken
voor zich. De golven op de achtergrond breken op de zandplaten die je zo nu
en dan van dichtbij passeert.

Strandstoelen Anno 1930

Een bruin broodje met kaas en uitzicht op de zeer woelige zee. Wat wil je
nog meer..
Als ik het voor het zeggen had 20 graden warmer zodat ik mijn lunch kon
gebruiken in zo'n prachtige nostalgische strandstoel! Het is ook mogelijk zo
stoel te kopen. Voor ? 799,- ben je de trotse eigenaar. Wij wilden er wel
een paar meenemen als souvenirs, maar ze pasten niet in de boot.

Nordeney

NORDERNEY - Het is alweer donderdag 19 mei. Wij zijn nog niet erg opgeschoten met de reis naar de Oostzee. Maar gelukkig kunnen wij het weer de schuld geven en dat geeft je een gerust gevoel. Daarbij komt ook dat wij ons eigenlijk nog geen moment hebben verveeld. Wij hebben in leuke haventjes gelegen en je komt altijd weer mensen tegen om je frustraties over het weer, natuurlijk onder het genot van een borrel, diepgaand te analyseren.

Wij hebben vandaag het stadje bezocht. Wat als eerste opvalt is dat alles er keurig uitziet. Geen vuil op straat, alles goed onderhouden en geordend. Er zijn al veel gasten op het eiland welke met diverse veerboten worden aangevoerd. Vooral veel ouderen komen op het eiland af om hier zich te laven aan de frisse en gezonde zeelucht.

Het eilandje, waarbij ik dan vooral het stadje bedoel, laat zich met geen enkel Nederlands waddeneiland vergelijken. Er zijn veel gezellige winkelstraatjes met vooral kledingzaken met een kwalitatief erg goede sortering, prachtige horeca ondernemingen, en natuurlijk de souvenirzaken. Ook zijn er nog diverse kuurhotels te vinden. Verder is er een prachtige wandelpromenade langs het strand, zonder schreeuwende winkels, waar het heerlijk wandelen is. Aan het strand zijn nog de badstoelen te vinden die in de jaren 30 ook bij ons langs het strand te vinden waren.

Wij hebben ook op een bankje langs het strand gezeten en uitgekeken over de nog steeds ruige zee. Overal om ons heen zaten vooral oudere mensen, dik ingepakt voor de nog steeds koude wind, te genieten van het uitzicht. Toen we het over ze hadden realiseerden wij ons plotseling dat wij eigenlijk ook tot die categorie mensen behoren. Op zulke momenten realiseren wij ons dat wij niet over het weer moeten klagen maar moeten genieten.

Ik ben het boek van Geert Mak "In Europa" aan het lezen. Toevallig ben ik bezig in het deel waar hij over het Duitsland van de keizers schrijft. Hier op Norderney is de sfeer die hij in het boek weergeeft nog duidelijk terug te vinden. Hier kun je je voorstellen hoe de Duitse adellijke chic zich heeft laten verwennen. In een van de voormalige Kuurhotels zijn wij even een kijkje gaan nemen. Je wordt er nog steeds omringd door het donderbruine hout met prachtige ornamenten welke er ongetwijfeld ook waren toen de Keizer er heeft rondgelopen.

Piet.

Eindelijk weer op zee

Woensdag 18 mei, omstreeks 8.30 uur gooiden wij de trossen los om van Lauwersoog naar Norderney te varen. Er stond nog een stevig windje, rond de 4 bft. uit noord tot noordwest en er stond een deining  van rond de twee meter boven de waddeneilanden. Het stuk op de waddenzee moest op de motor omdat dat pal tegen de wind in ging. Daarna draaiden wij naar het oosten en kregen de wind mee. De weg die gevaren moest worden was makkelijk waarneembaar want buiten de betonning liep een flinke deining stuk op de ondieptes voor de eilanden en zorgde voor een wilde witschuimende zee.

 

Na ongeveer twee uur moesten wij de koers nog wat verleggen en dat zorgde ervoor dat wij bijna plat voor de wind kwamen te varen. De deining liep door de al vele dagen durende harde wind uit het noorwesten, flink op. Het betekende dat wij flinke schuivers maakten maar kregen gelukkig geen water, zelfs geen spatwater, aan dek. Wel ging het zeilen steeds moeizamer, mede door de steeds zwakker wordende wind. Op de flinke deining rolde de boot behoorlijk wat weer hevig klapperende zeilen opleverde omdat de wind die niet meer vol kon houden. Ook liep de snelheid flink terug zodat wij de motor bij moesten zetten om voldoende snelheid te houden. Er moest een minimale snelheid worden gevaren omdat wij met hoogwater bij de ingang van de Schluchter, dat is een van de toegangsgeulen naar Norderney, moesten zijn.

 

Toen wij de Schluchter naderden zagen wij dat de deining met veel geraas op de Nordwestgrunde stuk liep, opzich een zeer indrukwekkend gezicht. De Schluchter is maar een zeer smalle geul tussen de Nordwestgrunde en de Hohe Plate. Nadat wij de aanloopton hadden verkend ontdekten wij al snel de betond geul. In de boeken wordt steeds weer gewaarschuwd om de toegangsgeulen niet te nemen met harde aanlandige wind, dit vanwege de brekers die kunnen onstaan ook in de toegangsgeulen. Een boot die met ons was opgevaren en een paar honderd meter voor ons voer, kreeg halverwege de geul ook te maken met een breker. De golven raken de meeste kracht kwijt op de ondieptes naast de geul, maar zo nu en dan rollen er een paar gewoon over de ondieptes door de geul in. Wij zagen dat de boot voor ons behoorlijke golven te verwerken kreeg maar uiteindelijk ging alles goed.

 

Op zulke toch maar korte stukken kan het, als je het waagt om met te veel wind naar te varen goed mis gaan. De waarschuwingen in de pilots zijn beslist niet overdreven. Nadat wij de geul waren gepasseerd kwamen wij weer in kalm water terecht. Wel vaar je dan vlak langs stukken waar de laatste golven met veel geraas op stuk slaan. Het is een indrukwekkend gezicht waar je met veel respect naar kijkt.

 

De haven in Norderney is uitstekend. Zeker in het voorseizoen als er voldoende ligplaatsen zijn. In het hoogseizoen is het hier overvol omdat de haven een veel gebruikte stopplaats is voor de tocht naar de Oostzee. Als het dan nog een paar dagen flink waait komen er alleen maar boten bij, allemaal wachtend op beter weer. De steigers zijn dan voornamelijk bevolkt met zeilers die alleen maar over het weer praten.  

 

Piet.

Het koude noorden.

Het is dinsdag 17 mei en liggen een dag over in Lauwersmeer in de provincie Groningen. Temperatuur is amper 10 graden en de wind komt nog steeds uit het koude noorden. Vandaag wat gewandeld in de omgeving van de jachthaven. Er is niet zo veel te zien, echt een dorpje is er niet. Alles is geconcentreerd rond de haven, welke op zijn beurt zijn bestaansrecht weer te danken heeft aan de visserij en wat toerisme. Wat wel weer opvalt is het verschil tussen deze zeehaven aan de Waddenzee en de haventjes aan het binnenwater in Friesland. Het waait hier net wat harder dan in het binnenland en ook de wind is nog guurder dan tussen de weilanden. Toch geniet ik weer als ik de zee voor mij zie. Vanaf de dijk zie je de schuimende golven op je afkomen en aan de horizon liggen de waddeneilanden.  En boven de dijk hangen de meeuwen soms bijna stil dan weer wegglijdend op een windvlaag en dat allemaal zonder hun vleugels te bewegen. Als je daarna aan boord stapt heb je grote kans dat er een op de meerpaal naast je boot neerstrijkt. Je hooghartig, trots en neerbuigend aankijkend maar wel hopent op een stuk brood.

 

Morgen willen wij de sprong wagen richting Norderney. De wind zou in de ochtenduren afnemen en daarna weer wat aantrekken. Wij wachten maar af wat de morgen brengt.

 

Piet.

De spectaculaire Slauerhoffbrug

Deze brug kom je tegen in Leeuwarden. In een architectenboek had ik hem al reeds bewonderd maar in het echt is het toch heel bijzonder. Wij wilden de nacht aanvankelijk doorbrengen in Leeuwarden maar er was maar erg weinig plek voor zeilboten. Dus doorgevaren naar Dokkum.

Vandaag hebben in Dokkum de fiets elfstedentocht gezien. Wat een groots evenement! Er waren 15.000 deelnemers. Heel veel dure wielrenfietsen met aangepast schoeisel en kleding maar ook op normale fietsen . Echt een prestatie 240 Kilometer. Volgens de insiders was het opmerkelijk hoeveel mensen een helm droegen. Wij herkennen in Zeeland altijd alle Duitse wielrijders aan hun helm... Alleen bij zo'n groot spektakel met valpartijen kan ik me er wel iets bij voorstellen.

Daarna zijn we doorgevaren door mooie polderlandschappen en zijn nu in Lauwersoog. Wat betekent dat we niet door Groningen gaan varen maar hier naar buiten gaan. Het weer was redelijk onderweg alleen het laatste stukje regen ook bij aankomst hier. Maar in de "slaapkamer" alle natte zooi opgehangen en het elektrische kacheltje aan, dus dat komt wel goed.

In het laatste stukje moet je echt opletten want we zaten bijna vast. In de jachthaven van Lauwersoog in een vrije box afgemeerd. Daarna heeft Piet de rommel een beetje opgeruimd en ben ik boodschappen gaan doen. Na een drankje was onze maaltijd, bestaande uit lekker gebakken krieltjes, tuinbonen en een varkenshaasje klaar. Het smaakte heerlijk.

Anneke

Dokkum

Het is zondag 15 mei en wij liggen sinds gisteren in Dokkum. Inderdaad het Dokkum waar Bonifatius in het jaar 754 met 52 volgelingen is vermoord. Tegenwoordig is het een gezellig stadje met een centrumfunctie voor noord Friesland. Het is ook het noordelijkste plaatsje van de elfstedentocht.

Hier mogen de rijders weer afzakken naar Leeuwarden nadag zij veel kilometers op de Dokkumer Ee tegen de meestal snijdende noordelijke wind hebben moeten opboksen. Voorwaar een hele opgave want het landschap is open en de wind heeft vrij spel. Ook wij hebben op de Dokkumer Ee de wind tegen gehad en was het voor onze begrippen flink koud. Maar het was ook een hele belevenis om via het smalle en soms ondiepe water richting Dokkum te varen. Wij moesten een keer uitwijken voor een schip van de bruine vloot en zaten prompt aan de grond.

De boten die hier varen zijn voor 90 procent motorboten. Er zijn op vele plaatsen aanlegsteigertjes gemaakt. Helaas kunnen wij daar vanwege de diepte niet afmeren. Ook in Dokkum is een speciale steiger gemaakt voor zeilboten waar het ongeveer 1.90 meter diep is.
In vroeger tijden reed hier nog een boemeltreintje. Het werd veel bezongen met als hoogtepunt het liedje "In het Dockumer Lokaeltsje", wat voor het stadje een soort volkslied is geworden. Het weer wil nog steed niet wat stabieler worden. Gisteren was het uit de wind wel lekker. Vannacht kletterde de regen urenlang op het dek. De komende dagen wordt het ook niet veel beter. Wij scharrelen dus maar op ons gemak richting Lauwersmeer en eventueel naar Groningen. Het hangt allemaal wat af van het weer.

Morgen wordt de fietselfstedentocht gehouden. Vele duizenden fietsers rijden dan de route die de schaatsers tijdens de tocht maken. Het is niet zo'n spektakel als de echter elfstedentocht maar er komen toch vele tienduizenden bezoekers opaf. In de route is Dokkum een stempelplaats waar veel bezoekers op afkomen omdat zij hier keren en terugrijden naar de Friese hoofdstad.

Wij hebben vandaag wat gewandeld en voor de rest wat gelezen en geluierd. Anneke heeft overigens al een paar dagen hoofdpijn en had vandaag wat koorts, ongeveer 38 graden. Met paracetemol is ze vroeg onder de wol gestapt.

Van Stavoren naar Leeuwarden.

Op vrijdag de 13e, omstreeks 10.00 uur vetrokken uit Stavoren. Het weer was redelijk al was de vrij krachtige wind nog steeds vrij fris. Via een groot aantal sloten en meren bereikten wij omstreeks 18.00 uur Leeuwarden. De namen van al dat water zal ik jullie niet al te veel mee vermoeien maar om een klein voorbeeld te geven zijn hier de namen van de laatste watertjes die wij volgden. Varende vanuit Varten gaat u de  Wijde Greuns in. Dan rechtdoor de Tijnje op waarna op ongeveer 400 meter de jachthaven ligt. 

 

Toen wij aankwamen zochten wij naar een verzameling masten maar die waren nergens te bekennen. Wel zagen wij enkele motorboten liggen en een grote hoeveelheid zwarte houten schuren die op het water waren gebouwd. Het bleek dat de jachthaven voornamelijk bestond uit overdekte ligplaatsen. Van de vaste ligplaatsen zijn er 500 overdekt en 150 open. Het is daarmee de grootste overdekte jachthaven van West Europa. Daarnaast is er plaats voor 40 passanten. De vaste ligplaatshouders zijn vrijwel allemaal motorboten. Wij kregen een ligplaats naast een grasveldje. Een pad was er niet gemaakt, wel was er een voorziening voor water en elektra.  Ook was de diepte aan de krappe kant. Ik had nog 10 cm water onder de kiel.

 

Al met al was het, nu het droog weer was, een leuke plaats. Nadat wij bij de havenmeester ons hadden gemeld bleek dat de voorzieningen goed waren. Alles was aanwezig en zag er goed verzorgd uit (ook de havenmeester volgens Anneke). Er was zelfs een museum van scheepsmodellen, waaronder de oudste tjotter van Nederland. Het enige nadeel is dat het centrum van de stad op ruim 35 minuten lopen van de haven ligt.  

 

De komende dagen blijft het weer redelijk maar de voorspellingen voor a.s. dinsdag en woensdag geven windverwachtingen voor 5 tot 6 bft. met uitschieters tot 7 en 8 bft. De komende week blijven wij dan ook maar via de staande mastroute in Friesland en Groningen varen.  

Hier de overdekte botenloodsen.

Hier zien jullie enkele van de botenloodsen waar, alleen in deze haven al, 500 boten in liggen. De enige mast die je ziet is van de Yuser. Voor de rest alleen maar motorboten. Wat opmerkelijk is Friesland dat er heel veel motorboten varen. Maar gelukkig niet van die spuug lelijke Port Zélande strijkijzers.

Leuk stulpje

Dit zijn de optrekjes waar we langs varen. Inclusief een eigen steiger en klassiek schip. De Platbodems, Scheldeschouwen, Skûtses oftewel "de Bruine Vloot" welke we onderweg tegenkomen, is een lust voor het oog. Een puur Hollands schouwspel.

De Yuser gaat weer op de kant.

Het is 12 mei en vandaag gaan wij niet verder maar terug. Nadat ik met de kapiteinse scheepsberaad had gehouden hebben wij besloten dat het toch verstandiger is om de lekkage te laten verhelpen. Dat betekende dat wij omstreeks 08.00 uur weer op weg waren naar Stavoren. Dat was de werf waar wij al een afspraak hadden gemaakt voor vanmorgen, onder voorbehoud dat de lekkage niet door mij zelf was te verhelpen. Dat laatste was niet het geval dus omstreeks 10.00 uur lagen wij weer afgemeerd in Stavoren.

 

Wij werden keurig geholpen en nadat wij Stavoren hadden bekeken en na ongeveer 3 uur terugkwamen lag de Yuser weer gerepareerd in het water. Er was een nieuwe kunststofafdichtingsmof gemonteerd waar wij weer jaren mee vooruit kunnen. Wij mogen vannacht aan de kade van de werf blijven liggen wat ons weer een nachtje havengeld uitspaart. Morgen gaan wij weer op op pad richting Leeuwarden.

 

Het weer begon vandaag goed maar in de loop van de dag trok de wind weer aan tot vrij krachtig. Ook was het niet zo zonnig als dat wij hadden gehoopt en wat was opgegeven. De temperatuur is gelukkig wel wat omhoog gegaan. 

 

Piet.

Hier het echte Skutsjesilen op het IJsselmeer.

Hier het favoriete adres van Theo met rode markiezen en rode lichtjes!

Oversteek Markermeer

Op 10 mei, omstreeks 10.00 uur zijn wij vertrokken uit Amsterdam voor de oversteek van het Markermeer. Enkhuizen staat als aankomsthaven gepland. Het eerste stuk konden wij hoog aan de wind varen. Toen wij echter Marken voorbij waren moesten wij voor onze koers iets noordelijker gaan sturen en de wind ruimde tegelijkertijd naar het noordelijke segment. Dat betekende dus kruisen, niet bepaald mijn grootste hoby. Zeker niet toen de wind aantrok tot zo'n 5 tot 6 bft. Gelukkig bleven de voorspelde hagelbuien uit en bleef het bij vlagerige regenbuitjes. Aan dek was het behoorlijk nat van het overkomende buiswater wat werd veroorzaakt door de knobbelige golven die ontstonden door de stevige wind. Omstreeks 16.30 uur arriveerden wij in Enkhuizen en meerden af in de Buishaven. De komende dagen blijft het tobben met het weer. Te koud te nat en te veel wind.

Piet

Hier even de kapteinse aan het woord: heel deze tocht was het erbarmelijk koud. Bij aankomst in Enkhuizen heb ik een nieuw drankje ontworpen. Rum met heet water en twee zoetjes. Het smaakte goddelijk en de ijspegels aan mijn neus ontdooiden een beetje...

Sedert onze eerste overnachting ooit aan boord met onze eerste boot, heb ik het niet zo koud gehad.
Toen dacht ik, "moet ik dit nou leuk vinden?" Maar het is nu ca. 20 jaar verder en ik vind het nog steeds leuk(als het maar niet zo koud is tenminste). Het spiksplinternieuwe douchegebouw met heerlijke warme douche werkte ook positief mee.

"De kapteinse"

Op weg naar Friesland.

Na een heerlijke nacht pitten, je slaapt als een roos na zo'n tocht, vertrokken we weer richting Stavoren. Het weer was redelijk te noemen, althans 12 graden, ook de watertemperatuur. Deze wordt ieder uur gelijk met de het weerbericht doorgegeven (+ twee maal herhaald).We hebben het heel de tocht droog gehouden. Af en toe lachte de zon ons (kort) toe. De wind was 4/5 richting noord tot noord west en dat was exact de richting waar wij heen moesten. De motor moest i.v.m. de lekkage toch uitgeprobeerd worden dus op de motor. Dwars tegen de wind en golven dus niet echt comfortabel.

Geen druppel lekkage dus dat was positief. Toen maar gelijk doorgevaren naar de passantenhaven van Heeg. Dwars over het Fluessenmeer en het Heegermeer richting Heeg.Wat een eldorado voor zeilers daar! Wat niet zo leuk was dat er toch weer wat lekkage was aan het eind van de tocht was. Niet zoveel als daarvoor naar het moet wel goed in de gaten worden gehouden.Heeg is een pitoresk dorpje met schilderachtige plekjes. Het is een fotoserie waard hier.Morgenochtend om 8.00 uur kan Piet bij de havenmeester de door mij bestelde broodjes afhalen...

Welterusten, Anneke

Aeolus

Hier de Yuser in de Aeolus jachthaven in Amsterdam. Het favoriete adres van
Theo is met de rode markiezen...

[Foto volgt later]

Amsterdam

Vanmorgen omstreeks 09.00 uur vertrokken uit Haarlem. Het was maandagmorgen en dat was te merken. Alles wat kon drijven gooide zijn meerlijnen los er wilde weg. Het betekende dat het Spaarne, de rivier die dwars door Haarlem stroomt, vol kwam te liggen met boten. Heel veel omgebouwde vrachtschepen die nu fietsvakanties verzorgen. Iedereen die door Haarlem wil varen moet zich melden, maar een groot deel doet dat niet omdat zij dan de kans lopen om te moeten wachten op een latere doorvaart. Het resultaat is dat de doorvaart vol ligt met scheldende schippers die zich wel hebben gemeld maar niet verder kunnen omdat het vaarwater vol ligt met schepen welke zich niet hebben gemeld. De pleziervaart komt altijd op de tweede plaats, ook al hebben zij zich gemeld, wat inhoud dat wij ons met doodsverachting in het schroefwater van de beroepsvaart, een weg trachten te vinden.

 

Gelukkig is dat ons gelukt en na diverse bruggen en een sluis kwamen wij omstreeks 13.30 uur veilig op het Noordzeekanaal aan. Daar stuurboord uit en na anderhalf uur voeren wij in het centrum van Amsterdam. Daar is een jachthaven, de Sixhaven, waar het leeuwendeel van de jachten afmeren. Wij kozen, op aangeven van Theo Noordman, voor de haven van de vereniging Aeolus. Je zou daar volgens Theo goed worden ontvangen en was nog goedkoper ook. Toen wij de haven binnenvoeren stond inderdaad de havenmeester ons op te wachten en hielp ons met het afmeren. Daarna vertelde hij snel wat er in de onmiddellijke omgeving van de haven te vinden was. Hij vertelde dat de afstand naar de pont welke naar het centrum voer op een paar honderd meter van de haven lag, een supermarkt was maar honderd meter van de haven gelegen en een sexclub was gelegen tegenover de ingang van de haven. Volgens mij begrijp ik nu waarom Theo zo graag naar deze haven toe gaat. 

 

Nadat wij schoon schip hadden gemaakt zijn wij even naar de supermarkt geweest, morgen gaan wij met de pont naar het centrum en daarna mischien even naar de ........ Kan ik met Theo teminste wat cijfers uitwisselen voor het personeel daar.

Het clubhuis van de vereniging was gezellig en een drankje koste er gemiddeld nog geen Euro. 

 

Het weer is tot op heden nog steeds slecht. Veel wind, stevige buien met zo nu en dan hagelstenen en een temperatuur van zo'n 11 graden. Maar op het moment dat ik dit zit te schrijven zorgt de verwarming ervoor dat de thermometer in de kajuit 23 graden aangeeft, heb ik een heerlijke maaltijd op en kringelt de geur van verse koffie in mijn neus. Het is dus nog steeds wel te doen aan boord van de Yuser.

 

Piet. 

Bezoek aan het Teylers Museum in Haarlem.

Zondagmiddag klaarde het enigszins op en besloten wij nog een rondje Haarlem te gaan maken. Nadat wij een poos hadden rondgedoold door het schilderachtige centrum kwamen wij aan de Spaarne het Teylers museum tegen. De eerlijkheid gebied dat wij er nog nooit van hadden gehoord. Het museum is genoemd naar Pieter Teyler van der Hulst ( 1702 - 1778 ). Teyler was een vermogende Haarlemse zijde- en lakenfabrikant. Als vertegenwoordiger van de "Verlichting" had hij grote belangstelling voor kunst en wetenschap. Tijdens zijn leven legde hij op beide terreinen verzamelingen aan. Na zijn dood werden op zijn gezag zijn bezittingen ondergebracht in een stichting.  www.teylersmuseum.nl

 

De verzameling is heden ten dagen uitgegroeid tot een welke in verscheidenheid maar in weinig museums te zien zijn. Er is een fossielenzaal, een instrumentenzaal, een luminescentiekabinet, een prentenkabinet, een schilderijenzalen en een boekenkabinet. Verder is er een tentoonstellingszaal waar op dit moment een overzicht te zien is van de verzameling van Boudewijn Buch. Wij hebben genoten van de zaken die te zien waren, zeker van de tentoonstelling van Buch. Dit museum was het favoriete museum van Buch. In de Museumwinkel hebben wij een versteende fossiel gekocht van  ongeveer 170 miljoen jaar oud en gevonden in Madagaskar. (www.henskensfossils.nl)

 

Aan boord gekomen bleek dat de verwachting voor de komende week nog niet veel verbetering te zien geeft. Nog steeds veel wind, te lage temperaturen die zover in de nachtelijke uren kunnen zakken dat er vorst aan de grond voorkomt. Ondanks het gure weer gaan wij morgen weer verder richting Noordzeekanaal.

Anneke is bezig met een maritieme maaltijd "Captains diner" kapucijners met ui en spek. Dit wordt geflankeerd door eendenborst. Het zal best smaken.

 

Piet.

Wind, regen en kou.

Vanmorgen werden wij gewekt door de regen. Dat zorgde ervoor dat wij ons nogmaar een keer hebben omgedraaid. Maar omdat wij toch nog wat van Haarlem wilden zien zijn wij dapper van boord gestapt en zijn in de regen de stad gaan verkennen. Dat betekende veel winkeltjes in om  koopwaar te bekijken waar wij normaal omheen lopen. Maar ja het was er droog en warm en dat is belangrijk als het buiten zo'n elf tot twaalf graden is en een gure wind overal doorheen blaast. Na een paar uur hielden wij het voor gezien en zijn wij heerlijk de kajuit van de boot ingedoken. Nadat wij de verwarming hadden aangezet was het heerlijk knus en behagelijk.

 

Van Govert Rietveld, bezig met de Hemelvaarttocht van onze vereniging hoorden wij dat zij al twee uur in de sluis van Bruinisse lagen. Door de harde wind draaide de brug niet en lagen zij te wachten tot de wind af zou gaan nemen. Ook de bemanningen van jachten die door Haarlem varen zitten dik aangekleed in de kuip met gezichten die weinig uitstralen van het heerlijke genieten op hun boot.

 

Piet

Kookboek gewonnen!

Het is moederdag en slecht weer maar op dit moment is het droog. De weersverwachting van vandaag is regen en hagel de maximale temperartuur 12 graden! Hier zou je triest van kunnen worden...

Het betekent voor ons dat wij lekker onze tijdschriften en boeken kunnen lezen. In de Esta las ik een leuk artikel over het kookboek "Kind ga gehaktballen draaien". Dat is een oude uitdrukking van "sta niet te lummelen maar doe wat nuttigs". Hetzelfde boek kwam ik gisteren tegen in een boekwinkel. Ik had toen echter al een kookboek gekocht van Hans Belterman. Omdat onze boot al wat weg heeft van een drijvende buurtsuper moet ik mij een beetje inhouden met kopen.

In de Esta stond echter dat je het betreffende boek kon winnen en dus waagde ik een (telefonisch) gokje. En ja hoor, zowaar, ik heb het gewonnen! Het zijn allemaal recepten uit de jaren '50 omlijst met hilarische foto's uit die tijd.

 

Anneke

Eerste deel van de staande mastroute.

Op 5 mei, omstreeks 11.00 uur maakten wij onze landvasten los en verlieten de haven van Numansdorp. De vorige avond hadden wij afscheid genomen van Jolanda en Yuri en van Serge en Ilse. Jolanda en Yuri hadden hun huis ter beschikking gesteld om daar gezellig de afgehaalde Chineese maaltijd te gebruiken. Wij zouden eerst aan boord eten  maar met 6 personen is het rond de tafel in huize Admiraal toch wat ruimer dan bij ons aan boord. En ondanks dat ik het fijn vind om weer met de boot weg te gaan voor langere tijd, wordt ik toch altijd een beetje sentimenteel als ik afscheid van de kids neem. Dit keer is het nog anders omdat Jolanda in verwachting is van hun eerste kind en natuurlijk ons eerste kleinkind. 

 

De eerste dagen van onze reis zullen wij dwars door Nederland varen via de zogenaamde staande mastroute. Dat betekent een route het veel bruggen welke op zeer verschillende tijden opengaan. De meeste worden de gehele dag bediend maar er zijn er ook enkele die maar drie keer per dag worden geopend voor het scheepvaartverkeer. Geduld is dus een schone zaak op deze route. De eerste dag zijn wij via Dordrecht en Krimpen aan den IJssel naar de spoorbrug van Gouda gevaren. Daar overnacht bij een brug die maar drie keer per dag opengaat.

 

De volgende dag vrijdag 6 mei liep omstreeks 5.30 uur de wekker af. De eerste brugopening was namelijk al om 6 uur. Het had bijna de gehele nacht flink geregend maar toen wij vertrokken was het droog. Maar erg plezierig was het niet achter het stuur. Het waaide behoorlijk hard en de temperatuur kwam niet boven de 12 tot 13 graden uit. Het was echt koud we zaten allebei te klappertanden van de kou! Anneke heeft onder de spijkerbroek zelfs haar sexy thermo-lange onderbroek aangetrokken!
Via een wachtstop van ruim 2.5 uur bij Sassenheim arriveerden wij omstreeks 15.30 uur in Haarlem. Daar meerden wij af in de schaduw van de St. Bavo, de indrukwekkende kerk in het hartje van de stad. Hier blijven wij een paar dagen om wat rond te kijken. 

 

Minder leuk was het toen ik tijdens het varen op de motor constateerde dat de rubber afdichting van de schroefas water lekte. De schoefas wordt afgedicht door een watergesmeerde kunststof afdichtingshoes. Die werken uitstekend maar als ze gaan lekken moeten ze worden vervangen. Dat betekent dat ik een afspraak heb gemaakt in Stavoren in Friesland om daar de boot op de kant te zetten. Daar wordt dan een nieuwe afdichting gemonteerd.

De eerste etappe 2+3 mei

Dinsdag om 14.00 uur vertrokken uit Scharendijke. We werden luidruchtig uitgeluid of meer uitgetoeterd!

Met een prima wind uit de goede richting gingen als een speer richting Bruinisse. Daar hebben we 91 liter diesel getankt. Om 16.30 gingen we direct door de sluis waar momenteel een vertraging van 3 uur normaal is. Dus dat was een meevaller.
Wij zijn toen ook doorgevaren naar de via de Krammer- naar de Volkeraksluis waar we overnacht hebben.
s'Morgens in de regen en met zuidwester op naar Numansdorp.

Hier zie je hoe diep de Yuser geladen is...

Ingeladen en klaar voor vertrek

Het is nu zondagavond 23.15uur. Yuri en (zwangere) Jolanda hebben ons weggebracht naar Scharendijke. In het clubhuis "De Westerwind" hebben we eerst nog van een lekker afscheidsdiner genoten.
De laatste proviand is ingeladen op de Yuser. De waterlijn is nog nauwelijks waar te nemen zo diep zijn we geladen. Wat we allemaal bij ons hebben is gelijk aan een winkelinhoud van een dorpse Albert Heijn!
Voor dit doel hebben we zelfs een Excelbestand aangemaakt, wat we bij ons hebben en wat zeker zo belangrijk is waar het opgeborgen is. Een zogenaamd boardplan. We hebben 220 verschillende artikelen in voorraad. Waaronder 96 blikjes bier, 32 pakjes jus, 20 kg broodbakmix, 10 blikken perziken, 1 pot zeekraal, 12 droge worsten, 3 pakken vluggort, 6 pakken Risottorijst, 12 potten knackworst en 60 flessen wijn! Rustig allemaal, het is wel voor zo'n  4 maanden (=120 dagen = 2 flessen per week) en we krijgen ongetwijfeld ook visite....

Als wij in ieder geval op een leuke ankerplaats terecht komen kunnen wij zonder probleem dagen vooruit zonder aan de wal te moeten gaan. En wij hebben gehoord dat er vele prachtige plekjes zijn te vinden in de Deense wateren. Een boek of een schetsboek op schoot om zo heerlijk te genieten.

Aan het onderwaterschip werken..

Piet en Serge zijn aan het antifauling aanbrengen. Een jaarlijks ritueel in
het voorjaar.

Wegbrengen

Wij worden straks aan het begin van onze reis weggebracht door Yuri.

Nerveus

Hier ons 1e berichtje op onze website. Wij zitten momenteel bij Yuri en Jolanda. Zij brengen ons staks naar de boot. De auto staat in de garage voor 4 maanden.
Alles is gepakt. Wel een hele organisatie voor een zeereis.

Wij zijn toch allebei weer wat nerveus!