Eindelijk weer op zee

Woensdag 18 mei, omstreeks 8.30 uur gooiden wij de trossen los om van Lauwersoog naar Norderney te varen. Er stond nog een stevig windje, rond de 4 bft. uit noord tot noordwest en er stond een deining  van rond de twee meter boven de waddeneilanden. Het stuk op de waddenzee moest op de motor omdat dat pal tegen de wind in ging. Daarna draaiden wij naar het oosten en kregen de wind mee. De weg die gevaren moest worden was makkelijk waarneembaar want buiten de betonning liep een flinke deining stuk op de ondieptes voor de eilanden en zorgde voor een wilde witschuimende zee.

 

Na ongeveer twee uur moesten wij de koers nog wat verleggen en dat zorgde ervoor dat wij bijna plat voor de wind kwamen te varen. De deining liep door de al vele dagen durende harde wind uit het noorwesten, flink op. Het betekende dat wij flinke schuivers maakten maar kregen gelukkig geen water, zelfs geen spatwater, aan dek. Wel ging het zeilen steeds moeizamer, mede door de steeds zwakker wordende wind. Op de flinke deining rolde de boot behoorlijk wat weer hevig klapperende zeilen opleverde omdat de wind die niet meer vol kon houden. Ook liep de snelheid flink terug zodat wij de motor bij moesten zetten om voldoende snelheid te houden. Er moest een minimale snelheid worden gevaren omdat wij met hoogwater bij de ingang van de Schluchter, dat is een van de toegangsgeulen naar Norderney, moesten zijn.

 

Toen wij de Schluchter naderden zagen wij dat de deining met veel geraas op de Nordwestgrunde stuk liep, opzich een zeer indrukwekkend gezicht. De Schluchter is maar een zeer smalle geul tussen de Nordwestgrunde en de Hohe Plate. Nadat wij de aanloopton hadden verkend ontdekten wij al snel de betond geul. In de boeken wordt steeds weer gewaarschuwd om de toegangsgeulen niet te nemen met harde aanlandige wind, dit vanwege de brekers die kunnen onstaan ook in de toegangsgeulen. Een boot die met ons was opgevaren en een paar honderd meter voor ons voer, kreeg halverwege de geul ook te maken met een breker. De golven raken de meeste kracht kwijt op de ondieptes naast de geul, maar zo nu en dan rollen er een paar gewoon over de ondieptes door de geul in. Wij zagen dat de boot voor ons behoorlijke golven te verwerken kreeg maar uiteindelijk ging alles goed.

 

Op zulke toch maar korte stukken kan het, als je het waagt om met te veel wind naar te varen goed mis gaan. De waarschuwingen in de pilots zijn beslist niet overdreven. Nadat wij de geul waren gepasseerd kwamen wij weer in kalm water terecht. Wel vaar je dan vlak langs stukken waar de laatste golven met veel geraas op stuk slaan. Het is een indrukwekkend gezicht waar je met veel respect naar kijkt.

 

De haven in Norderney is uitstekend. Zeker in het voorseizoen als er voldoende ligplaatsen zijn. In het hoogseizoen is het hier overvol omdat de haven een veel gebruikte stopplaats is voor de tocht naar de Oostzee. Als het dan nog een paar dagen flink waait komen er alleen maar boten bij, allemaal wachtend op beter weer. De steigers zijn dan voornamelijk bevolkt met zeilers die alleen maar over het weer praten.  

 

Piet.