Anneke met haar zalm

Je kunt vissen of je kunt het niet. Anneke laat zien wat voor vis je hier aan de oostkust van Zweden kunt vangen. Deze wilde zalm weegt maar liefst 15 kg. Kun je een paar dagen van eten.

De Yuser varende op de motor.

Hier lopen we de Pherenike op, die ondanks de weinige wind die er stond, aan het zeilen was. Toen we ze hadden ingehaald hebben we een heel stuk stapvoets met ze opgevaren. We hadden ze al lang niet gezien dus hadden heel wat uit te wisselen met elkaar.

De Yuser gefotograveerd vanaf de Pherenike

Tussen de scheren varen we hier naast de Pherenike van Louise en Frits Molleman. We varen stapvoets naast elkaar en praten zo wat bij.

Donderdag 29 mei. Zweden Nynashamn.

Het is ook vandaag weer een stralende dag. We blijven hier vandaag lekker
liggen en gaan lekker uitrusten van het toch wel strakke reisschema dat we
gevolgd hebben. Als je op een bepaald tijdstip ergens moet zijn wil er zeker
van zijn dat je het haalt. Wij moeten a.s. zondag 8 juni in Stockholm zijn
omdat Ilse en Serge dan een aantal dagen op bezoek komen. Nu we in Nynashamn
zijn is het nog maar een dag varen dus nu kunnen we het kalm aan doen. Het
kan echter ook zo uitpakken dat je een paar weken verwaaid ligt en dan moet
je soms een paar dagen dag en nacht door varen om op tijd te zijn.

We hebben voor de rest wat boodschappen gedaan en gewinkeld. Anneke heeft de
binnenkant van de boot gedaan. Voor de rest hebben we de administratie voor
de site weer geregeld.

Een baken op de rotsen.

De Zweedse bebakening lijkt soms wat onoverzichtelijk. Als je er echter wat langer bent en je de zaken wat beter onder de knie krijgt is het toch een erg veilig systeem. Ook de zeekaarten zijn zeer overzichtelijk. Je hebt echter wel detail kaarten nodig als je de hoofdroutes verlaat.

Klein dorpje.

Dit soort kleine plaatsjes passeer je regelmatig. Hoe verder je richting Stockholm komt, hoe dichter de bebouwing wordt.

Scherengebied tussen Oxelosund en Nynashamn

Deze plaatjes trekken een hele dag aan je voorbij als je tussen de scheren vaart.

Oxelosund naar Nynashamn

Oxelosund naar Nynashamn
Originally uploaded by Admiraals Weblog

Hier varen wij van Oxelosund naar Nynashamn. Een mooi vaargebied dwars door de scheren. Het zijn een soort levende ansichtkaarten. Je moet wel ontzettend opletten met navigeren. In de rotsen zitten geen Koni schokdempers. Dus ze zijn KEIHARD!

Woensdag 28 mei. Zweden Nynäshamn.

Omstreeks 08.00 uur vertrokken we uit Oxelösund. Om weg te komen bleef
Anneke met een lange lijn, vastgemaakt aan de voorkant van de Yuser, op de
kant staan. Zij kon dan zo voorkomen dat de punt te veel wegdreef als ik de
lange achterlijn binnenhaalde welke vastgemaakt was aan de meerboei achter.
Toen we los waren haalde ik Anneke weer op van de kade.

We vervolgden daarna weer onze tocht via de scherenkust richting Nynäshamn.
Ook nu was de tocht weer prachtig. Door soms hele kleine doorgangen voeren
we tussen de vele eilandjes door. Het viel op dat de bebouwing op de
eilandjes steeds intensiever werd. Dat zal te wijten zijn dat we steeds
dichter in de buurt van Stockholm komen. We hebben genoten van de tocht,
ondanks dat het erg goed uitkijken is, om de juiste weg te volgen.

Omstreeks 14.30 uur meerden we af in de Gasthamn van Nynäshamn. Het was er
nog erg rustig. Het viel op dat er geen enkele Duitse boot was afgemeerd. In
deze omgeving varen heel veel boten met onze oosterburen aan boord.

We hebben weer een bezoek gebracht aan de visrokerij wat resulteerde in een
heerlijke vismaaltijd. Voor de rest hebben we de boot verlost van het Sahara
zand wat ook hier is gevallen. Ook hebben we hier WiFi dus we hebben wat
aan de weblog gewerkt

Een vuurtoren/sectorlicht tussen de scheren.

Soms zijn het net schilderijtjes waar je voorbij vaart. Hier wordt je voor je plezier vuurtorenwachter.

Een baken om op te sturen.

Wij moemen het kabouterhuisjes. In werkelijkheid zijn het sectorlichten om op te navigeren. Er staan er honderden en zijn zeker in het donker waardevolle bakens. Op de hoofdroutes is het mogelijk om van baken tot baken je weg te vinden door in een bepaalde kleur van het licht te varen.

Scherengebied tussen Lilla Alo en Oxelosund

Duizenden eilandjes, de Zweden noemen ze scheren, rijgen zich aaneen tot een waar paradijs voor watersporters. Ook wij genieten met volle teugen als we kris kras door het gebied kruisen. De foto's geven een klein beetje weer van hetgeen er allemaal is te zien.

Dinsdag 27 mei. Zweden.Oxelösund.

Toen we van onze ankerplaats vertrokken stond er nog een strak en koud
windje. Wel stond de zon hoog in de blauwe lucht. We vervolgden onze weg
wederom door een prachtig scherengebied. Omstreeks 15.00 uur kwamen we aan
in onze volgende stop, het industriestadje Oxelösund. Volgens de pilot was
het een goede haven en een stadje met een leuk centrum.

Toen we in de jachthaven arriveerden waren er voor onze lengte boot geen
plaatsen meer om aan te leggen. We zijn toen maar afgemeerd op een plaats
aan de buitenzijde van de eerste havenpier. Deze waren bestemd voor grote
boten en het betekende voor ons dat we de boot achter met een hele lange
lijn aan de meerboei moesten afmeren. Ook was er veel golfslag van
binnenvarende schepen. Het uitzicht was op een kade waar grote zeeschepen
werden gelost en geladen.

Toen we het centrum van het stadje bezochten viel dat ook tegen. Een klein
centrum met een paar winkeltjes. Het centrum werd gedomineerd door een
enorme supermarkt van de ICA. Al met al viel het ons wat tegen.

Avondstemming.

Toen we bijna op de ankerplaats Lilla Alo waren werden we door de natuur verrast met deze plaatjes. Het is een voorrecht om dan van deze prachtige plaatjes te mogen genieten. Hopelijk geeft dit plaatje een beetje weer van datgene waar wij deel van uitmaakten.

Ontmoeting met de Pherenike

Ergens tussen die duizenden eilandjes ontmoeten we de Pherenike met Louise en Fris Molleman. Zij hebben in Scharendijke aan dezelfde steiger gelegen als wij. Nu laten ze hun boot in de winter achter in de Oostzee. In het voorjaar starten ze dan gelijk in de Oostzee. Het is wel heel bijzonder dat je ze nu in die wirwar van eilandjes en vaarroutes tegenkomt. We hebben een stuk stapvoets naast elkaar gevaren en wat bijgekletst.

Zoeken naar een boei.

Hier is Anneke geconcentreerd aan het zoeken naar een boei. In Zweden zijn de boeien minder opvallend dan bij ons. Het zijn wat lang uitgevallen Amsterdammertjes. Soms zie je ze pas als je er zowat overheen vaart.

Maandag 26 mei. Zweden. Lilla Alö.

Eindelijk zijn we, om 4.30 uur, vertrokken uit Kalmar. De wind is
aanmerkelijk minder gaan waaien en uit de "goeie hoek". De Duitse kolonie
waar we al havens lang mee optrokken gaat ook allemaal gaan naar een andere
bestemming. Wij waren van plan naar Lilla Alö, een mooie anker baai waar we
verleden jaar met Govert en Marleen hebben gelegen, te varen. Dat is
ongeveer 90 mijl waar we zo'n 15 uur over doen, vandaar het vroege
vertrektijdstip. Buiten bleek de wind toch niet zo gunstig te staan zodat we
weer moesten motoren. Gelukkig zakte de wind helemaal in waardoor het
motoren ook een stuk plezieriger wordt. Het eerste deel ging over zee maar
zodra we de scherenkust bereikten zijn we daar naar toe gegaan. Het is
prachtig om daar met een boot doorheen te varen.

Toen we een paar uur in de scheren hadden gevaren zagen we plotseling de
Pherenike varen met Louise en Frits Molleman. Zij hebben lange tijd in
Scharendijke gelegen. Nu hebben ze de boot in Rendsburg liggen in de winter.
De zomermaanden varen ze het gehele seizoen op de Oostzee. We hebben een
tijdje stapvoets naast elkaar gevaren en wat gebabbeld. Daarna hebben we
afgesproken dat we nog met elkaar contacten.

Omstreeks 20.30 uur arriveerden we op onze ankerplek. Nadat we het anker
hadden laten vallen hebben we nog wat gedronken, een spelletje gedaan en
daarna te kooi.

Geen huis is hetzelfde

In Kalmar in het oude stadsdeel staan de huizen waaruit het moderne Kalmar is ontstaan. Het zijn vooral houten huizen die op een simpele manier zijn gebouwd. Dat ze het goed zagen in die tijd blijkt wel dat ze nog steeds op dezelfde manier bouwen. Het charmante van de oude stad is dat geen huis hetzelfde is en dat groot en klein gewoon door elkaar heen zijn gebouwd.

Gevelversiering.

Op veel gebouwen in Zweden komen gevelversieringen voor. Ook deze mooie kop werd door Anneke gesnapt en op de plaat vastgelegd.

Kunst in Kalmar.

In een klein parkje stond een soort tuinhuisje met rondom ramen. Door middel van je hand te drukken op een handvorm op de ramen kon je binnen een hoofd van een man op een soort gazen schilderij te voor schijn laten komen. De man begon dan, uiteraards in het Zweeds, een verhaal tegen je te vertellen. Het was heel speciaal en ondanks dat we het niet konden volgen hebben we toch gefacineerd staan kijken.

Zondag 25 mei. Zweden. Kalmar.

Vandaag stond op ons programma een bezoek aan de "Krusenstiernska Gården".
Het is een ommuurde tuin waar de plaatselijke bewoners komen genieten. Onder
andere van de welig groeiende planten, bloemen en kruiden. Er hangt een
warme tevreden sfeer. Men zit op het gras op een bankje of ander zitje al
of niet in de zon of schaduw. Je kunt er koffie thee of limonade kopen met
eigengebakken koek. De thee kost b.v. € 1.00. Je krijgt een dienblad mee met
daarop je drankjes en een mandje voor de koek en een blauw geruit
tafelkleedje, echt helemaal gezellig en leuk! Toen wij er waren, was er een
voorstelling van jongelui van acrobatiek, vuurvreter, jongleren etc. De
sfeer was zeer ontspannen, in een oase van rust.

Voor de rest hebben we nog enkele boodschappen gedaan. Ook hebben we de boot
weer startklaar gemaakt. Morgen gaan we verder richting Lilla Alö.

Hier de oase van rust en tevredenheid.

De "plee" uit het huisje "weltevree" in der tuin der lusten!

Piet in de tuin inclusief het blauwe kleedje en de zelfgemaakte aardappelsalade.

Zaterdag 24 mei. Zweden. Kalmar.

Vandaag kwamen Hans en Paula langs om ons op te halen. Ze wilden ons wat
laten zien. Wij, nieuwsgierig als we zijn, zijn met ze mee gaan wandelen. Ze
brachten ons bij een gebouwtje, wat boven het water gebouwd was. Het was een
tapijtwasserij, het was gebouwd in de vroege 20e eeuw. Het gebouw was een
bezoek meer dan waard. Het stond op palen in het water. Binnen waren er
mogelijkheden om in het water, wat vrijelijk naar binnen kon stromen,
tapijten te boenen en uit te spoelen. Het mag nog steeds gebruikt worden
door iedereen.

E-mail met bijlage (attachment): 20. Klapphuset Het tapijtwasgebouwtje..jpg

Klapphuset.

Klapphuset.
Originally uploaded by Admiraals Weblog

Dit is een prachtig gebouwtje uit het begin van de 19e eeuw. Het is bestemd voor tapijten te wassen. Het wordt tot op de dag van vandaag nog steeds gebruikt. Je kunt het gebouw zo inlopen en het is absoluut de moeite van een bezoek waard. Het staat in Kalmar uiteraard aan het water.

Vrijdag 23 mei. Zweden. Kalmar.

Ook vandaag scheen de zon uitbundig. Toch was het in de noordenwind fris,
maar achter de buiskap en op een terrasje uit de wind was het heerlijk. We
hebben vandaag een beetje rond gelummeld in het centrum, op een terrasje, in
de zon, wat gegeten en hier en daar een winkel bezocht. De rest van de dag
hebben we luierend doorgebracht.
Onze Duitse buurman (ook een "pensionado") heeft ons vandaag lid gemaakt van
de club van miljonairs. Hij vertelde dat hij miljonair was. Niet zoals wij
het bedoelden maar hij was miljonair in TIJD! Wij vertelden de eerste dag
hier al tegen hem dat wij verder wilden. Niet doen, zei hij, er komt veel
wind en pal tegen. Je hebt vakantie en tijd genoeg! Toen wij i.v.m. met het
weer niet vertrokken zei hij:"Welkom in de Club van Tijd Miljonairs"!

Anneke op de brug

Hier staat Anneke op een houten brug welke uitkomt in de Vasterpoort. De poort loopt onder de oude stadwal door waarna je in het centrum terecht komt. De stadswal is voor het grootste deel nog nog aanwezig. Je kunt er prachtige wandelingen op maken. Op dit moment bloeien de seringen die er op veel plaatsen staan. Het geeft een heerlijke geur wat het wandelen nog leuker maakt.

Een keurig heertje.

Heel klein maar duidelijk aanwezig.

Anneke kijkt bewonderend toe.

Op deze collages van foto's staan allemaal rokende vrouwen.
Hier hingen er 4 van met allemaal hetzelfde onderwerp.
Vrouwen in allerlei poses.

Woensdag 21 mei. Zweden Kalmar

Na een heerlijk ontbijt in de kuip gaan we wat shoppen in Kalmar. We
bezoeken natuurlijk allereerst de watersportwinkel. Daarna slenteren we wat
door de vele winkelstraatjes. We kopen enkele kleine dingentjes en kleren.
Half in de middag gaan we terug naar boord. De dieseltank wordt bijgevuld
uit de reservetankjes welke later weer worden gevuld aan het tankstation aan
het begin van de haven. Het betekent dat Anneke dapper loopt te sjouwen met
2 kannen dieselolie van 10 liter. Ze heeft er lange armen van gekregen.

We zouden de volgende dag verder varen maar als we onze Duitse buren spreken
geven die aan dat er flink wat wind komt uit het noordoosten en dat is pal
op de kop. Via internet zie ik dat de wind inderdaad uit de verkeerde hoek
voor ons gaat draaien en besluiten we dat we ook maar wachten tot de wind
wat gunstiger wordt. We hoeven morgen dus niet vroeg op te staan. Voor
Anneke is dat laatste altijd goed nieuws.

Ook dit is een baken om op te sturen

Buiten de standaard betonning wordt er tussen de scheren ook gebruik gemaakt van dit soort bouwsels en rotsblokken. Zo worden ook keurig op de kaarten ingetekend. Daarnaast staan er in de pilots voorbeelden van wat je allemaal tegen kunt komen.

Tulpen uit Kalmar.

Op het moment staan in Zweden overal de tulpen in bloei. Ook in Kalmar staan borders en bakken met prachtige tulpen.

Zitje bij een restaurant

Zodra de dagen langer worden gaan de Zweden de straat op. Alle terrasjes zitten vol tot somd laat in de avond. Als het frisser wordt worden er dekens uitgedeeld om je warm te houden. Dit restaurant deed daar nog een schepje bovenop. Hij plaatste een hele rij van deze prachtige zithoeken. Als het gaat waaien kan het gordijn dicht en er is verwarming in aangebracht. Dat heet nou "goed voor je kanten zorgen".

Donderdag 22 mei. Zweden, Kalmar.

Vandaag hebben we een lange wandeling gemaakt. Onder andere hebben we het
nieuwe Moderne Kunstmuseum in Kalmar bezocht. Het ligt vlakbij het Kalmar
Slot. Er waren mooie stukken te zien. Zowel schilderkunst, fotografie en
beeldende kunst. Het splinternieuwe gebouw is zeer modern maar fraai.

Daarna hebben we de wijk Gamla Stan (Oude Stad) bezocht. Hij bestaat
voornamelijk uit een woonwijk met oude originele huizen, pleintjes e.d.
Daarna via een omweg weer terug naar het centrum. Daar hebben we een
heerlijk broodje gegeten, op een terras in de stralende zon.

Op de Oeps, bij Paula en Hans werden we verrast met een overheerlijk salade.
Het werd een lekkere en vooral gezellige maaltijd.

Het ziet er naar uit dat we hier tot maandag blijven liggen omdat de wind
nog aantrekt en uit de verkeerde hoek, noord tot noordoost.

Scheepsmodel in de kerk van Simrishamn.

In de plaatsen langs de kust van Zweden hangen in veel kerken scheepsmodellen. Zij geven de verbondenheid van de kerk met de zee en de zeelieden weer.

Windmolens

Op heel veel plaatsen in Zweden zijn windmolens geplaatst. Deze staan in de Kalmarsund.

Kalmar. Het Kalmar Slot

Dit prachtige slot ligt aan het begin van de zuiddelijke toegangsweg naar Kalmar. Dit soort gebouwen zijn er nog te kust en te keur in Zweden. Het is opengesteld voor het publiek en alleen voor het museum gedeelte moet betaald worden/

Dinsdag 20 mei. Kalmar Zweden.

Vanmorgen om 6.45 uur het idyllische eilandje Utklippan verlaten. Op
weg naar Kalmar een leuke stad waar we het verleden jaar ook goed naar
ons zin hebben gehad.
Een prima haven, sanitair uitstekend, kwalteit Hilton inclusief
sauna, supermarkt bijna voor de deur. Internet aansluiting. En de stad
op 5 minuten loopafstand. Één van de nadelen van het vroeg in het
seizoen aankomen is dat de ijssalon aan de haven is nog gesloten. Het
ijs in Zweden is van superieure kwaliteit dus dat moeten we nog even
tegoed houden. Na een prima tocht, gedeeltelijk gemotorzeild kwamen we
om 15.00 uur aan in Kalmar. De plaatselijke Chinees bezocht maar het
eten, vorig jaar nog prima, was nu van inferieure kwaliteit.
We hebben uitgebreid contact gehad met Serge, per M.S.N. Hij komt ons
met Ilse een paar dagen bezoeken in Stockholm. Daarna uitgebreid via
Skype met Yuri contact gehad. Toch wel bijzonder dat je op die
manieren contact met elkaar kan hebben.

De vuurtorenen van Utklippan

Het eilandje Utklippan heeft de rgote van enkele voetbalvelden. Er staat een vuurtoren, enkele huisjes en wat opslagruimtens. Verder staat er langs de haven een klein winkeltje wat alleen in het seizoen open is. Toen wij er waren was er helemaal niets te krijgen.

Utklippan. Het domein van de meeuwen

Een piepklein eilandje. Het bestaat uit rotsblokken en keien. Het wemelt er van de meeuwen. Als je wat gaat wandelen en je komt in het gebied waar de meeuwen nestelen, wordt je werkelijk aangevallen door de meeuwen. Ze zijn nog net niet zo brutaal dat ze je echt raken maar ze scheren op een afstand van ongeveer een meter over je heen. Ze kreisen daarbij zeer hard en je voelt je echt niet prettig bij hun gedrag.

Maandag 19 mei. Zweden Utklippan.

Om 6.45 uur gaan we tanken om daarna richting Utklippan te varen. Een haven
waar niets is maar "je moet er wel geweest zijn". Het weer was weer helemaal
fantastisch alleen maar zon. Voor te zeilen helaas de wind weer helemaal
tegen. Maar de zee was kalm, dus rustig genieten van de Volvo Penta! Een
mooi boek erbij en wat wil een mens nog meer. Om 15.30 uur kwamen we aan.
Utklippan bestaat uit een vuurtoren een huisje een kiosk en voor de rest
rotsen en vogels. Geen stroom geen water maar wel Wi-Fi! Wat een metropool!
Even de meeuwen"city" bezocht, waar je zo nu en dan moest bukken voor de
duikvluchten die meeuwen uitvoerden om hun territorium te verdedigen. Maar
wat een schitterend eilandje! Eigenlijk is het nog niet open, het seizoen
start hier pas op 1 juni tot ergens in augustus.

Zondag 18 mei. Zweden Simrishamn.

Vandaag blijven we een dagje over in Simrishamn. Een beetje de boel opruimen
en voor de rest lekker niets doen.

In de middag gaan we nog even het stadje in. We kopen nog wat spullen in de
supermarkt, bezoeken het Nicolai-kerkje en gaan dan weer terug naar de
Yuser. Voordat we aan het diner beginnen drinken we nog een glaasje wijn met
Paula en Hans van de Sy Oeps. Zij vertrekken morgen naar een andere
bestemming dan wij.

De Admiraal achter stuur.

De Admiraal achter stuur.
Originally uploaded by Admiraals Weblog

Als er flinke golven zijn lijkt het soms alsof je aan het rodeo rijden bent op de kermis. Ook moet je steeds corrigeren omdat de boot steeds van de ene golf op de andere glijdt en daarbij altijd wel wat van zijn koers afraakt. Als het niet te lang duurt is het echter wel een leuke bezigheid.

Een natte boel.

MOV05195
Originally uploaded by Admiraals Weblog

We varen hier van Heiligenhaven naar Gedser in Denemarken. Het was droog maar we kregen veel buiswater over, op een zeer hobbelige zee!

Zaterdag 17 mei. Zweden Simrishamn.

Omstreeks 06.00 verlieten we de haven van Ystad en zetten koers richting
Simrishamn. Er was vrijwel geen wind en dus was het weer motoren. Het was
erg rustig op het water, slechts een enkel vissersbootje en zeilbootje waren
hier en daar aan de horizon te zien.

Omstreeks 11 uur meerden we af in de jachthaven van Simrishamn. Het was er
nog erg rustig. Tijdens het binnenvaren van de box raakte ik met de
stuurboordkant de zijkant van de box. Dat moet normaal geen probleem zijn
want er zit een kunststof beschermrand. Helaas was die niet meer intact en
stak er een scherpe moer uit. Het resultaat was een nageldiepe kras.

Nadat de boel was opgeruimd zijn we naar de visboer gegaan en hebben daar
heerlijke gerookte vis gekocht. Daarna nog even naar de supermarkt voor wat
boodschappen.

In de haven is wel wifi maar de signaalsterkte is maar matig. We kunnen
echter weer wat stukjes en foto's gaan verzenden. Toen we bij de
havenmeester waren om te betalen kwamen er vissers binnen die enkele zalmen
hadden gevangen van ongeveer 1 meter lang. Zij werden ter plaatse gefileerd
waarvoor een speciale werkbank is gemaakt voor amateurvissers.

De Zweedse kust gezien vanuit de boot.

Als de diepte het toelaat varen we graag onder de kust. Het is altijd prachtig om om de kust voorbij te zien glijden. De zuidoostkust van Zweden levert hier en daar prachtige plaatjes op zoals hier in de buurt van Skillinge.

Zwanengevecht

In de haven van Simrishamn leven enkele zwanenparen. Ze hebben het regelmatig met elkaar aan de stok en dat levert prachtige schermutselingen op. Veel meer dan kabaal, bijten in elkaars veren en achter elkaar aanzitten levert het gelukkig niet op. Het is wel indrukwekkend om ze bezig te zien.

Vrijdag 16 mei. Zweden, Ystad.

Ook nu was het prachtig weer toen we het luik openden. Tot op heden zijn we
toch wel verwend met het prachtige weer.

Na het ontbijt zijn we het stadje ingegaan. Eerst hebben we een bezoek
gebracht aan de, ons bekende en zeer gewaardeerde, tagrijn. Daarna hebben we
de kerk bezocht in het centrum. Ook hier was de kerk ruim voorzien van
prachtige versieringen. Wel hebben we een model van een schip gemist wat in
de meeste kerken langs de kust van Zweden te vinden is.

Daarna hebben we wat rond geslenterd in het gezellige centrum. Hier en daar
hebben we enige spulletjes gekocht. Rond lunchtijd hebben we in een klein
zaakje heerlijk gegeten. Daarna weer op ons gemak terug naar de Yuser. Daar
hebben we wat schoongemaakt en gepoetst. Toen we daar mee bezig waren kwamen
Paula en Hans van de Sy Oeps de haven binnenvaren. Nadat zij het stadje in
waren geweest werden we uitgenodigd om een borrel bij ze te komen drinken.
We hebben weer gezellig zitten kletsen onder het genot van een borrel met
veel lekkere hapjes.

Naast ons aan de steiger was gisteren een kleine geel geverfde stalen boot
afgemeerd. Vanmorgen vroeg was de televisie bij de schipper op bezoek. Er
werd druk gefilmd en opgenomen. Daarna kwamen er nog mensen van de pers die
interviews kwamen afnemen en ook werden er heel veel foto's genomen. Het
bleek dat de schipper met de boot anderhalf jaar was weggeweest en o.a. de
Zuidpool had aangedaan. Het bootje was er wel speciaal voor gebouw. Alle
luxe was weggelaten welke was ingeruild voor functionaliteit. Toch wel een
hele onderneming om met zo'n klein scheepje een reis naar een toch niet
altijd even vriendelijk gebied te maken. Zie: www.syib.se

De Yuser weer in Rendsburg, onze 3e thuishaven.

Donderdag 15 mei. Zweden, Ystad.

Het was weer erg vroeg op vanmorgen, om 5.00 uur ging de wekker. We
vertrokken richting Ystad in Zweden een lange tocht van 85 mijl. De wind
stond nog steeds uit oostelijke richting wat betekende dat we weer niet
konden zeilen. Het grote verschil met gisteren is echter dat er nu
nauwelijks wind stond. Dat scheelt een heel stuk in de snelheid. Gisteren
was de snelheid tussen de 3,5 en 4,5 knoop, vandaag liepen we gemiddeld 6.3
knoop. Ook was het prachtig zonnig weer. Over de tocht hebben we 13,5 uur
gedaan. De stuurautomaat heeft de hele reis gestuurd zodat we tijd hadden om
wat op de laptop te doen, te lezen en wat te klussen. Uiteraard moet één van
ons uitkijk houden. Dat is ook wel nodig want er is een hele dag redelijk
wat scheepvaart om ons heen geweest. Toen de havenmeester betaald werd
vertelde ze dat ook hier de Internet aansluiting defect was.

Zonsondergang in Gedser in Denemarken.

Woensdag 14 mei. Denemarken, Gedser.

Omstreeks 07.00 vertrokken we uit het nog steeds winderige Heiligenhafen.
Volgens de weerberichten zou de wind niet meer dan 3 bft. worden en de
golfhoogte zou afnemen tot een halve meter. De eerste mijlen werden afgelegd
in de luwte van de kust, maar toen we meer op open zee kwamen trok de wind
flink aan en liepen er flinke golven. We namen aan dat dit nog nadeinen was
van de harde wind van gisteren. Omdat we de wind pal op de kop hadden en de
golven zich steeds meer opbouwden, kregen we flinke hoeveelheden water over.

Toen Anneke van het toilet afkwam vertelde ze dat er water lekte door het
raampje. Er was echter weinig aan te doen en we hebben maar een badlaken op
de grond gelegd om het toch een beetje droog te houden op de vloer. Het
raampje is al een geruime tijd iets ontzet maar ik krijg het niet meer goed.
Normaal geeft het ook geen problemen maar als er massief water over het dek
komt lekt het een beetje.

De verwachte afzwakking van de wind bleef uit zodat we de gehele reis flink
door elkaar zijn geschud en de boot zo nu en dan flink paaltjes pikte.

Pas onder de kust van Denemarken werd het beter maar dat kwam ook omdat we
toen weer in de luwte van het land kwamen.

Omstreeks 16.00 uur liepen we Gedser binnen. Het is een echte doorgangshaven
waar je naar toe gaat als tussenstop. Voor de rest is er voor jachten
weinig te beleven. De enige drukte wordt veroorzaakt door de veerdiensten
die er de gehele dag af en aan varen.

In de avond is Paula & Hans Petri van de Sy Oeps komen eten. Anneke had ze
de vorige dag ontmoet. Zij hadden onderweg problemen gehad met de motor. Zij
zijn gezellig aangeschoven en het werd een fijne avond.

Uitzicht vanachter de koffie .jpg

E-mail met bijlage (attachment): Anneke op de steiger van de jachthaven van Norderney .JPG

Dinsdag 6 mei. Lauwersoog.

Onder een stralend zonnetje zijn we van Leeuwarden naar Lauwersoog gevaren.
Het is een traject met veel oponthoud. Zo worden bijvoorbeeld tussen 12.00
en 13.00 uur worden de bruggen niet bediend omdat de brugwachter dan gaat
eten. Verder was op enkele plaatsen in het Lauwersmeer de waterdiepte zo
laag dat we enkele keren door de modder moesten ploegen om verder te komen.
In de jachthaven van Lauwersoog zijn we daarna afgemeerd om de nacht door te
brengen.

Woensdag 7 mei. Duitsland Norderney.

Omstreeks 07.00 uur verlieten we via de sluis het zoete binnenwater en
voeren we de zoute Waddenzee op. Daarna voeren we boven de Waddeneilanden
langs richting Norderney. We hadden de wind pal tegen maar was matig zodat
we op de motor goed opschoten. De zon scheen al moet wel gezegd worden dat
het op zee in de wind toch behoorlijk fris was. Ondanks dat we hier en daar
de stroom flink tegen hadden, arriveerden we omstreeks 16.00 uur in de
jachthaven van het eiland Norderney. Nadat we hadden afgemeerd hebben we,
heerlijk in de warme zon, op een terrasje van de jachtclub wat gedronken. De
weersverwachting voor morgen is weer goed, dus Cuxhaven is dan ons reisdoel.

Donderdag 8 mei. Duitsland Cuxhaven.

Als we om 5.30 uur wakker worden is het een grijs wereldje. Buiten is alles
nat wat veroorzaakt wordt door mist. Omdat ze mist in de ochtenduren hadden
voorspeld gokken we er op dat het snel zal optrekken. Om 6.30 uur moeten we
vertrekken om de stroom mee te hebben, zowel bij Norderney als op de Elbe
naar Cuxhaven. Enkele andere Hollanders zijn ook bezig om te vertrekken. Een
vertrekt een half uurtje voor wij weg wilden gaan. Na een kwartiertje komt
hij echter weer terug met de mededeling dat het buiten op zee potdicht zit.

Deze informatie zorgt ervoor dat wij, en ook de bemanning van een andere
boot, blijven liggen. Zo nu en dan klaart het wat op maar dat is meestal
maar voor een paar minuten. Omstreeks 8.30 uur is de mist nog niet weg maar
toch besluiten we het er op te wagen. Als we nu niet weggaan moeten we
blijven liggen tot morgen. Samen met nog een boot varen we de haven uit. Het
blijkt al snel dat het zicht buiten op zee nog slecht is. We kunnen met
behulp van de kaartplotter en veel getuur de boeien vinden. Als we echter
enkele zandbanken moeten passeren zijn de boeien nergens te vinden. Ook de
diepte loopt terug waarna ik de snelheid uit de boot haal. Gelukkig weet
Anneke de boei te vinden waarna we weer verder kunnen. Een zelfde ritueel
herhaald zich nog twee keer. Het blijkt dat de zandbanken voor de kust zich
in een seizoen hele stukken kunnen verplaatsen. Uiteindelijk vinden we de
uiterton en kunnen op diep water koers zetten richting Cuxhaven.

We vertrokken met een snelheid van ruim 7 knopen. In plaats dat de mist
oploste werd deze steeds dikker. Regelmatig hoorden we grote schepen
waarschuwingssignalen geven met hun scheepshoorn. Op de radar zie je
allerlei stippen wat schepen of boeien zijn. Je ziet er buiten echter niets
van, dus je wereld is ontzettend klein. Tegenliggers- en of oplopers zie je
niet. Boeien, je weet waar ze moeten liggen, maar je ziet ze niet of pas op
het allerlaatste moment.

Soms zagen we de bloeien pas als we ze tot op 50 meter genaderd waren! Bij
de monding van de Weser moesten we een ankerplaats van grote schepen
passeren. Op de radar zagen we een grote wirwar stippen liggen waar we met
veel sturen omheen en doorheen zijn gegaan. Ook die grote schepen (dat zijn
net flatgebouwen) zie je pas op zeer korte afstand. Ze komen soms zeer
spookachtig uit het niets opduiken! Hier wordt je zeker niet blij van het is
echt heel spannend. Het is ook erg vermoeiend. De meeste zorgen hebben we
ons gemaakt om een schip dat dichtbij ons steeds zijn scheepshoorn liet
horen. We wisten waar hij ongeveer moest zijn. Ook hier was het Anneke die
hem plotseling uit de mist zag opdoemen. Het was een groot containerschip
dat voorzichtig zijn weg vervolgde. Zijn scheepshoorn hebben we nog wel een
half uur gehoord. Als je zo samen bezig bent maak je steeds afspraken met
elkaar, zoals jij kijkt links en voor, en jij rechts en achter. Piet's bril
besloeg steeds opnieuw wat reuze irritant was. Om 14.30 uur klaarde het
gelukkig ineens op. Al met al had die potdikke mist toch 7 uur geduurd.

Je haalt diep adem en gaat een beetje gemakkelijker en ontspannen zitten. Na
nog enkele uren varen we op de Elbe. De stroom gaat ons knap tegenzitten.
Dat hadden we al voorzien omdat we te laat waren vertrokken en we tijdens de
mist op sommige stukken weinig voortgang hadden gemaakt. Dat is als je al
dicht bij je eindbestemming bent reuze irritant! We hadden zo'n beetje 4.5
knopen stroom tegen! Je kruipt vooruit. Als je boeien passeert worden deze
bijna onder water getrokken door de stroom. Bij het zicht van Cuxhaven
liepen we nog 1.1 knoop! We hadden gehoopt om 19.00 uur in het restaurant te
gaan eten, Anneke had al het menu uitgekozen, maar het was 21.00 uur toen
we in de haven aankwamen. Het gevolg daarvan was dat het menu bestond uit
een pak kippensoep. Daarna toch wel erg vermoeid gingen we te kooi.

Vrijdag 9 mei. Duitsland Rendsburg.

Omdat de stroom op de Elbe pas omstreeks 13.00 uur mee ging lopen, hebben we
in de ochtenduren Cuxhaven bezocht. Het was er gezellig druk met
dagjesmensen die langs de waterkant naar het vele scheepvaartverkeer kwamen
kijken. Op de terrasjes was het goed toeven en ook wij hebben daar heerlijk
genoten van een kopje koffie.

Omstreeks 13.00 uur gooiden we los en voeren met de stroom mee in 2.5 uur
naar Brunsbüttel, de ingang van het Noord-Oostzeekanaal. We konden zo de
sluis invaren en 15.15 uur voeren we op het kanaal. Omdat we vroeg waren
besloten we door te varen naar Rendsburg. Volgens onze berekeningen konden
we het net halen maar het zou kantjeboord worden. Op het kanaal mogen
pleziervaartschepen alleen bij daglicht varen. Omdat er langs de kant
kilometerbordjes staan, konden we het goed bijhouden.

Omstreeks 21.00 uur meerden we, na 67 km op het kanaal te hebben gevaren, af
in de toch al drukke haven van Rendsburg. Nadat we hadden afgemeerd zijn we
snel te kooi gegaan.

Zaterdag 10 mei. Duitsland Rendsburg.

Toen we wakker werden stond de zon al hoog aan de hemel. Het zou een hele
dag prachtig weer worden. Na het ontbijt belde Ilse en Serge op. Zij
vertelden dat ze op bezoek willen komen als we in Stockholm liggen. Dat is
een leuk idee want dan zien we omstreeks die tijd de hele familie want Yuri,
Jolanda en Lucas komen rond die tijd in Stockholm aan.

Anneke is vanmorgen naar de kapper geweest en in die tijd heb ik 80 liter
diesel getankt plus 60 liter reserve. Na de lunch zijn we daarna nog even in
het stadje gaan kijken. Het was er gezellig druk wat mede te danken zal zijn
aan het mooie weer en het Pinksterweekend.

Aan boord daarna genoten van heerlijke asperges. Omstreeks koffietijd heb ik
daarna Anneke de mast in getrokken om de kabel van de radar vast te zetten.
Omdat ze niet goed in het bootsmansstoeltje zat kwam ze onder de schrammen
en blauwe plekken naar beneden. Hiervoor moet ze eigenlijk een medaille
krijgen. Ze is immers altijd de klos als er iets in de mast moet gebeuren.

Zondag 11 mei. 1e Pinksterdag. Duitsland Rendsburg.

De zon stond al hoog aan de hemel toen we wakker werden. In de kuip genoten
van de verse broodjes welke Anneke had geregeld bij de havenmeester. Na de
koffie met de laptop naar het internetcafé om onze stukjes te gaan
versturen. Helaas was hij gesloten ondanks dat er op het bord stond dat hij
open moest zijn. Met een teleurgestelde Anneke maar weer terug naar de boot.
Daar hebben we de gehele dag lekker van de zon genoten en geluierd.

Maandag 12 mei. 2e Pinksterdag. Duitsland Heiligenhafen.

Omstreeks 06.00 uur werden de trossen losgegooid en voeren we naar het einde
van het kanaal. Daar moesten we door de sluis van Holtenau om op de Kieler
Fjorde te komen. Toen we aankwamen konden we direct schutten. Daarna door de
Kieler Bocht richting Heiligenhafen. Onderweg belde Serge op dat hij een
aanrijding had gehad met de Seat. Dat is altijd even schrikken maar gelukkig
hebben Serge en Ilse beiden niets.

Ook nu kon er niet gezeild worden want de weinige wind stond pal op de kop.
Het was behoorlijk druk op het water mede door het prachtige weer en omdat
iedereen vrij was i.v.m. Pinksteren. Onder de buiskap stond onze
temperatuurmeter op 40°. Om 16.00 uur meerden wij af. Nog snel even het
stadje in en daar belde Lucas met de trotse mededeling dat hij, voor het
eerst, op de wc een poepie gedaan had ! Al met al een dag met goed en slecht
nieuws.

Vrijdag 2 mei. Spaarndam.

Vanmorgen omstreeks 08.00 vertrokken uit Gouda. Het weer was goed, weinig
wind en een lekker zonnetje. De reis verliep vlot. We hadden het plan om in
Haarlem een dagje te blijven maar er was geen plaatsje meer te vinden. De
hele stad lag vol met motorboten. Onderweg waren we ook al tientallen
motorboten tegengekomen. Waarschijnlijk maken die gebruik van de vrije dagen
om gezamenlijk enkele tochten te maken. We zijn uiteindelijk bij jachtwerf
De Rietpol in Spaarndam afgemeerd. In de avond zijn we in het kerkje van
Spaarndam naar een voorstelling geweest van Anne Frank. Het stuk werd goed
gespeeld en liet zien hoe ondergedoken mensen moesten zien te overleven op
een kleine ruimte met veel beperkingen en vooral ook angsten.

Zaterdag 3 mei. Amsterdam.

Toen we wakker werden scheen er een heerlijk zonnetje. Omstreeks 11.00 uur
arriveerden we in Amsterdam waar we afmeerden bij Aeolus aan de Motorkade.
Het is een klein maar gezellig haventje waar het goed toeven is. In de
middag zijn we naar het centrum geweest. Voor we gingen eten hebben we,
tegen vooroorlogse prijzen nog wat gedronken in het clubhuis.

Zondag 4 mei. Dodenherdenking. Amsterdam.

De zon scheen uitbundig toen we omstreeks 8.30 uur in de kuip heerlijke
Hollandse aardbeien zaten te eten. In de middag zijn we nog even naar het
centrum van Amsterdam gewandeld. Na de avondmaaltijd zijn Herman en Aag
Klijn op bezoek geweest. Herman is een dienstmakker uit mijn tijd bij de
Koninklijke Marine. Bij een drankje hebben we heerlijk bij zitten kletsen.

Maandag 5 mei. Bevrijdingsdag. Leeuwarden.

Omstreeks 06.00 uur gooiden we los en koersten richting IJsselmeer. Daar
konden we bij een heerlijk windje het zeil zetten en met 6.5 tot 7 knopen
voeren we richting Harderwijk. Voorbij de sluis moesten we de koers
verleggen en kregen we de wind recht op de kop. Gelukkig is de dieselmotor
altijd bereid ons in die gevallen te helpen. Omstreeks 14.00 uur arriveerden
wij in de sluis van Lemmer. Toen wij uit de sluis vertrokken konden wij
achter een groot werkschip gaan varen. Het voordeel hiervan was dat iedere
brug snel openging. Omstreek 17.30 uur waren wij in Warten. Door dit
plaatsje loopt tegenwoordig de staande mastroute. Dat betekent dat de
Fonebrug niet meer belast wordt door de recreatievaart met boten met masten.
In een nieuwbouwwijk onder Leeuwarden hebben we aan een vrije steiger,
midden in de weilanden, overnacht.

We zijn weer vertrokken.

Maandag 28 april. Grevelingensluis.

Omstreeks 18.00 uur vertrokken uit onze thuishaven Scharendijke. Op de motor
naar de Grevelingensluis gevaren. Toen we daar omstreeks 20.00 uur
arriveerden, draaide de sluis niet meer. Voor de sluis afgemeerd en daar
geslapen.

Dinsdag 29 april. Numansdorp.

Omstreeks 8.30 uur konden we schutten. We lagen met slechts twee boten in de
sluis. In het hoogseizoen is het daar vechten om een plaatsje in de sluis.
In de Krammersluizen lagen we maar alleen in de sluis. Op de Krammer en de
Volkerak hebben we nog zeil bijgezet. Maar de motor moest toch de meeste
werk verzetten. Toen we bij de Volkeraksluizen aankwamen stonden de lichten
op twee maal rood. Dat betekende dat de sluis niet werd bediend. Bij
onderzoek bleek dat de ME een oefening hield rondom het sluizencomplex. Een
beetje vreemde situatie om dat overdag te doen. Het is een belangrijke
schakel in de staande mastroute. Veel bruggen draaien maar een paar keer per
dag. Als je dan een brug mist omdat je heb moeten wachten voor een oefening
van de ME baal je natuurlijk enorm. Omstreeks 13.00 uur meerden we af in de
verenigingshaven van Numansdorp. Nadat we een kopje soep hadden gegeten is
Anneke met de auto van Jolanda naar Spijkenisse gereden om nog enkele
spullen op te halen welke we waren vergeten.

Woensdag 30 april. Koninginnedag. Numansdorp

Koninginnedag gevierd in Numansdorp met Yuri, Jolanda en Lucas. Omstreeks
10.00 uur zijn we gestart met de optocht achter de muziek. Alle kinderen
versierd, Lucas liep mee als een jonge prins kompleet met gouden kroon.
Daarna naar de kermis wat werd afgerond met heerlijke koffie met oranje
tompoes. Half in de middag de optocht van vrachtauto's bewonderd. Zij
passeerden ons met luid getoeter van hun luchthoorns. Daarna weer naar de
kermis waarna het geheel werd afgesloten met het bewonderen van de
zeepkistenrace in de hoofdstraat van het dorp. Bij Yuri thuis werd daarna
lekker gegeten. Het was een gezellige dag waarbij we genoten hebben van
Lucas. Hij vond alles geweldig en genoot overal van. Na de koffie hebben we
afscheid genomen en zijn we weer naar de Yuser gegaan.

Donderdag 1 mei. Hemelvaartdag. Gouda

Omstreeks 8.30 uur vertrokken uit de haven van Numansdorp. Het weer was niet
geweldig. Koud met veel wind. Via de radio hoorden we dat op de Noordzee in
de nacht twee jachten waren gezonken. Gelukkig zijn de bemanningsleden gered
door de Reddingsdienst. Omdat de wind wisselvallig is hebben we besloten het
eerste deel van de reis via de staande mastroute door Nederland zullen
afleggen. Het is ook wel fijn dat we nu op ons gemak kunnen beginnen. We
waren door allerlei omstandigheden toch wel enigszins vermoeid aan de reis
begonnen. Omstreeks 15.00 uur zijn we afgemeerd voor de spoorbrug bij
Gouda. Deze draait slechts enkele keren per dag. Vanavond omstreeks 21.15
uur gaan we door de brug en meren dan direct na de brug weer af. We
vermijden daarmee dat we morgenochtend om 06.00 uur door de brug moeten.