Oma in Brighton

Hier zit oma op een bankje op de pier in Brighton.

De Yuser op de Dart in Dartmouth.

De Yuser voor en achter vastgemaakt aan een mooring. Voor alles moeten we

naar de kant met de dinghy.

Al weer ruim een week in Dartmouth.

DARTMOUTH  -  30 juli. Veel regen gisteren en vannacht. Wi-fi werkt eindelijk naar behoren. Verkeerde onderdelen voor de boiler.

 

Gisteren en vannacht heeft het eindelijk geregend. Het was gewoon lekker, om na erg veel warme dagen, de verkwikkende druppels te voelen. Het is ook goed voor de natuur want die heeft, net als elders, te leiden van de droogte. De beroemde Engelse gazons liggen er hier en daar dor en geelbruin gekleurd bij.

 

De W-fi aansluiting die we aangeschaft hadden werkte vanaf het begin niet erg best. Norman heeft zich daar uiteindelijk mee bemoeid en het heeft geholpen want daarna werkte hij goed. Ook heeft hij een programmaatje op de laptop gezet om makkelijker e-mails te kunnen verzenden. Hopelijk werkt ook dat naar behoren want dan kunnen we onze weblog weer behoorlijk bijhouden.

 

Gisteren waren uiteindelijk de onderdelen voor de boiler aangekomen. Blij gingen we ze ophalen maar tot onze ergernis hadden ze de verkeerde gestuurd. Maandag zullen ze proberen de juiste onderdelen hier naartoe te krijgen. We zullen ons er maar in berusten want veel anders kunnen we toch niet doen.

 

Anneke is met Norman en Lucy naar de wal geweest om enkele boodschappen te halen. Ik heb de waterlijn van de boot schoongemaakt. In Boulogne hadden we in een of andere bruine substantie gelegen en die was als een soort waterlijn op de boot blijven plakken. Gelukkig ging het er nog redelijk gemakkelijk af.

 

Verder heb ik de dinghy leeggemaakt. Er was behoorlijk wat regenwater in gekomen. Toen ik erin stapte stond ik gelijk tot mijn enkels in het water. Gelijk maar wat lucht erbij gepompt want dat was ook nodig.

 

Voor de rest vermaken we ons vandaag wat aan boord. Wat lezen en ik ga me verdiepen in een nieuw programma van C-map.

 

Ook gaan we proberen om wat foto’s op de weblog te plaatsen, dat vrolijkt de boel wat op.    

Problemen met de boiler

DARTMOUTH - Prachtig weer opende de dag. Na het ontbijt begonnen met het verwijderen van de slangen van de boiler en uit de bakskist tillen. Als snel zagen we dat de rubber afdichtingen lekten. Van de Isotemp boiler waren na twee jaar en een maand de rubber afdichtingsringen zodanig verteerd dat er lekkage ontstond. Toen we ze kochten werd met veel tam tam aangekondigd dat deze roestvrijstalen boilers vele jaren probleemloos zouden functioneren. Wij weten niet wat Isopemp verstaat onder vele jaren, wij vinden toch dat vele jaren meer is dan twee. Het roestvrijstaal mag dan goed zijn maar “meneer Isotemp” moet er dan ook voor zorg dragen dat kleine rubber onderdelen ook van goede kwaliteit zijn. Wij vinden als gebruiker dat Isopemp daarin sterk te kort is geschoten. Wij hebben het ongemak nu gelukkig in de haven geconstateerd. Als je echter op zee zit in bijvoorbeeld ongemakkelijk weer met veel wind dan zijn dit soort gebreken erg vervelend. Je zit met een boot vol water en als je er te laat bij bent is je kostbare water op. Nadat we de boel hadden gedemonteerd ben ik met Norman naar de winkel voor scheepsbenodigdheden van de Dart Marina gevaren. Het bleek dat er een vervangingsset voor te koop is. Het moest echter wel besteld worden.
Met een kraan welke we tussen het warm- en koudwatersysteem gaan zetten gingen we terug naar boord. Deze voorziening heeft Norman ook op zijn boot en zorgt ervoor dat je het koudwatersysteem kan blijven gebruiken als zich zoiets voordoet. Die klus was snel geklaard. Daarna nog wat aan boord geklust.Anneke is met Lucy de was gaan doen. De rest wat aan boord rond gelummeld. Later in de avond zijn we televisie gaan kijken bij Norman. Daarna weer naar bed.

Dartmouth, woensdag 26 juli. Het was wederom goed. Vandaag moet Anneke appeltaart maken en ik gehaktballetjes met pindasaus. In de middag gaan we met kennissen van Norman en Lucy, Rodney en Danny genaamd, op de rivier picknicken op de Summerwind. Wij konden de kennissen ook en waren zelfs al eens een keer bij hun uitgenodigd voor een diner bij hun thuis. Omstreeks 13.00 uur gooiden we los en vertrokken naar een ankerplaats op de rivier. Daar aangekomen werd er zeer uitvoerig gegeten. Daarna nog gezellig wat gedronken, waarna we weer terug zijn gevaren. Voor we afmeerden hebben we eerst nog water getankt. Aan dat ritueel van water halen moeten we nog wat wennen. Ook even gauw een boodschap doen hoort bij dat ritueel. Je moet daarvoor altijd met de dinghy naar de wal. Dat is toch een heel geklim en gedoe. Het is echter ook wel leuk om een beetje te spelevaren op de rivier.Daarna nog wat gedronken waarna wij door Norman op onze boot zijn gezet en Rodney en Danny naar de wal zijn gebracht.Onze boot lijkt er wel een te zijn van een handelaar in gebruikte spullen. Alles uit de bakskist staan aan dek wat een zeer rommelige uitstraling heeft. Gelukkig is het droog anders zou alles onder dek een plaatsje moeten hebben. Maar duimen dat we snel de boel kunnen gaan maken zodat we weer schoon schip kunnen maken.

Aan de meerboei

DARTMOUTH - Als we 22 juli wakker worden schijn de zon. We hebben vandaag enkele belangrijke zaken te regelen. We moeten op het havenkantoor gaan regelen dat we kunnen gaan afmeren aan een meerboei. Norman, onze Engelse vriend heeft gelukkig als wat voorwerk verricht. We zijn dus snel klaar. We betalen havenbelasting voor een half jaar. Als je voor langer dan een week ligt is dat goedkoper dan per dag betalen. Verder betaal je dan nog een bedrag per dag voor de meerboei. Voor ons betekent het dat we ongeveer 11 pond per dag betalen. Voor Dartmouth is dat goedkoop. In de Marina zijn we meer dan 20 pond kwijt. Ook aan de bezoekersponton betaal je meer. Verder zijn we langs het ziekenhuis geweest om te zien of het mogelijk was om er bloed te laten testen voor trombose onderzoek. We werden keurig te woord gestaan en we mochten aangeven wanneer ik geprikt wilde worden. Dat was dus ook een geruststelling dat dat ook geregeld was.
We hebben ook weer telefonisch contact gehad met onze kinderen. Het gaat gelukkig allemaal goed. Ilse en Serge hadden nog langs willen komen als we nog in Frankrijk hadden gelegen. Maar Engeland is zeer problematisch als je honden meebrengt en alle dierenpensions in Nederland zaten vol.
Norman en Lucy hebben een aansluiting in de haven via Wi-fi op Internet. Het werkte goed bij ze en zij hebben voor ons ook een set en aansluiting geregeld. We kunnen dus op een redelijke snelheid internetten en berichten ophalen. Anneke heeft al een tijdje met Serge zitten MSNnen.
Tegen de avond zijn we aan boord van de Summerwind uitgenodigd voor het diner. Terug aan boord zijn we heerlijk te kooi gegaan en hebben heerlijk geslapen.
Dartmouth, zondag 23 juli. Het weer is alweer goed. Ik ben de gehele dag aan boord bezig geweest. We hebben de boot schoongemaakt en enkele kleine karweitjes opgeknapt. Anneke is daarna met Lucy de wal opgegaan en hebben daar wat in de winkels rondgesnuffeld.Rond 6.30 uur zijn Lucy, Norman en Sam, de zoon van Lucy bij ons komen eten. Later op avond heeft Yuri nog met ons gebeld. Ook hebben we genoten van een paar prachtige foto’s, op het Internet, van Lucas onze kleinzoon.
Dartmouth, maandag 24 juli. Het is al lekker warm als we wakker worden. Na het ontbijt bevestigen we de buitenboordmotor op de rubberboot. Daarna gaan we een uurtje de wal op om brood te halen en wat rond te kijken. Daarna weer terug aanboord om te lunchen. Tegen vieren gaan we weer de wal op om met Norman en Lucy te gaan wandelen in de richting van de ingang van de haven. Onderweg ga je flink omhoog via steile straatjes en enorme lange trappen. Je kunt onderweg genieten van prachtige vergezichten over de haven en de rivier. Bij de ingang van de haven is een oud kasteel vanwaar je uitzicht hebt over zee en de ingang van de haven. Het is met het mooie weer altijd druk met in en uitgaande jachten. Ook nu kwamen er weer Nederlanders binnen. Nederland levert omstreeks deze tijd de meeste passanten in de haven. Op dit moment liggen er zeker zeven schepen met Nederlandse driekleur. Toen we terug waren hadden we last van stijve kuiten van het klauteren op de steile trappen en wegen.
Toen we al weer een tijdje aan boord terug waren maakte Anneke de opmerking dat er water uit de boot liep. Enigszins ongelovig keek ik in de bildge en zag ik tot mijn schrik dat er behoorlijk wat water in de boot stond. De automatische pomp het keurig uit de boot gepompt. Het eerste wat ik altijd doe is proeven of het zout of zoet water is. Het bleek zoet water te zijn wat inhoud dat het ergens uit de boot uit het watersysteem moet lekken. Bij onderzoek bleek dat de boiler lekte. Het stopte gelukkig toen ik de druk van het systeem haalde. Norman kwan gelijk polshoogte nemen en na rijp beraad werd besloten dat we de boiler de volgende dag uit de bakskist zouden halen om te zien wat er loos was.De rest van de avond hebben we gebruikt om de boot weer droog te maken.Het was geen leuke afsluiting van de dag kan ik meedelen.

Naar het eiland Wight het “zeilersmekka” van Engeland

YARMOUTH - We waren van plan om 2.30 uur weg te varen naar Wight. Toen we wakker werden was de wind alleen behoorlijk aangewakkerd tot hard (ca. 6 bfrt) We zouden dan een heel eind tegen de wind in moeten varen in oncomfortabele omstandigheden. Dus besloten we nog een paar uur af te wachten. Om 6 uur was het aanmerkelijk beter en dus vertrokken we. Het werd (weer) motorzeilen want de wind die was overgebleven ging de verkeerde kant op. Zeilers zijn net boeren, nooit tevreden met het weer.
Het werd een prima tocht naar het eiland Wight. Je moet door een vrij smal stuk varen en het was niet de eerste keer dat we er waren, dus alles ging prima.We varen door “The Holy Water off Cowes”, waar vroeger alleen de upperten zeilden!Het zeilen daar is ook een belevenis je ziet er de mooiste klassieke schepen. Je kunt er mooie prenten van kopen. Langs de jachtclubs (blauwe blazer verplicht) zeilen we naar Yarmouth waar onze vrienden ons tegemoet zijn gevaren.Om 17.00 uur waren we er. De haven is flink gemoderniseerd. Er waren in het verleden alleen maar meerpalen voorhanden waaraan je voor en achter moest vastmaken. Dat vergde goede stuurmanskunst. Veel reputaties zijn daar aan diggelen gegaan, vooral als de wind dwars op de palen stond. Nu zijn er pontons gemaakt. Dat zorgt ervoor dat de bezoekers ook sterk zijn toegenomen. De havenmeester wist al dat we langszij the Summerwind mochten afmeren. Lucy stond bij het begin van de haven ons al toe te zwaaien. Het werd een warm onthaal met natuurlijk een drankje en een diner aan boord.
De volgende dag zijn we het dorpje wat gaan verkennen. Het is een schattig plaatsje met leuke winkeltjes en galeries. Even wat inkopen gedaan in de plaatselijk buurtsuper. Wat een verschil met Brighton waar de supermarkt Asda even groot is als de Beijenkorf. Hij is ook nog 24 uur per dag open!
In de middag zijn we weg gevaren om voor anker te gaan in Alumbaai. Vanaf de ankerplaats heb je een prachtig uitzicht op de 500 meter verder gelegen Needles, de beroemde rotsformatie met aan het eind de vuurtoren. Enkele jaren terug zijn we er met de bus heen geweest met Govert en Marleen Rietveld. We lagen toen met onze boten in Cowes. De kabelbaan waarmee we toen naar het strand zijn afgedaald was er nog steeds. Het is echt een schitterende baai met prachtige veelkleurige steile rotsen Maar ondanks dat de baai beschut lag zorgde de binnenlopende deining voor veel ongemak. We lagen behoorlijk te rollen en dat geeft geen onspannen gevoel. We beloten na de lunch om daar niet te overnachten en door te varen naar Studlandbaai ca. 12 mijl verder. De reis er naar toe was ook niet erg plezierig want zowel de wind van circa 5 bft. en de stroom stonden tegen. Het werd gewoon ruim drie uur tegen de wind in hakken dus!In Studlandbay was de zee lekker rustig dus we hebben daar het anker weer laten zakken en zijn lekker “onder zeil” gegaan.
De volgende morgen omstreeks 10.00 uur zijn we weer vertrokken, nu richting Dartmouth. Bij de start was het weer redelijk helder. Met ruim drie mijn stroom mee schoten we ook lekker op. Na echter een uurtje varen kwamen we in echt dikke mist terecht. Het is dan heerlijk om radar aan boord te hebben. Enkele keren zijn er schepen langs gevaren op slechts enkele honderden meters afstand zonder dat we ze gezien hebben. Op de radar kun je dan goed anticiperen op hun positie. Toch waren er schepen die op het laatste moment hun koers zo sterk verlegden dat ze ons op enkele tientallen meters passeerden. Er werd vriendelijk gezwaaid maar het geeft toch wel enige hoogspanning op zulke momenten. Dat je elkaar veelvuldig tegenkomt op deze routes komt onder meer dat wij en natuurlijk ook zij, de kortste weg nemen langs de kust.
Het ging gelukkig allemaal goed en halverwege de tocht klaarde het op en kregen we de zon te zien. We konden nog enkele stukken zeilen maar ook hier hebben we hoofdzakelijk de motor het werk laten doen. Onze nieuwe motor doet het voortreffelijk en zorgt mede voor plezierige overtochten.
Omstreeks 20.00 uur liepen we de haven van Dartmouth binnen. Het is voor ons bekend terrein want wij hebben er al heel veel gelegen. Het is voor ons zo’n beetje onze tweede thuishaven geworden. Na binnenkomst hebben we eerst water getankt bij een tapplaats. Omdat we niet aan een ponton in een Marina komen te liggen moet je zo nu en dan water gaan tanken. Ook is er geen stroom voorhanden. Je moet dus zuinig zijn met zaken welke in een Marina normaal voorhanden zijn. Onze zonnepanelen doen nu goed werk, bijgestaan door een uurtje stroomdraaien met de dynamo van 115 amp. van onze nieuwe motor. De eerste nacht hebben we langszij de boot van Norman en Lucy gelegen. De dagen daarna komen we aan meerboeien te liggen. Er zijn in Dartmouth geen meerboeien waar je alleen met de voorkant vast ligt en door het tij en de wind rond de boei draait. Je ligt er zowel aan de voorkant en achterkant vast aan een meerboei. Het is even wennen om aan te meren, maar als je het echter enkele keren gedaan hebt valt het wel mee. Tocht prefereren de meeste bezoekende jachten af te meren aan pontons welke ook voor handen zijn voor bezoekers. Je kunt er echter niet aan de wal komen en er is ook geen water en elektriciteit. Verder kun je er goed ankeren in een bodem met goede houdkracht. De regels schrijven echter voor dat je tijdens het tijdstip dat het tij keert aan boord moet zijn. Dat is niet prettig zeker niet als je net als wij soms hele dagen weg zijn. Er kan overigens behoorlijk wat stroom staan in de rivier.

Stadten in Brighten

BRIGHTON - Dinsdag 18 juli besluiten we in Brighton een dag te blijven liggen en een dagje naar te stad te gaan. Er is tegenwoordig een goede busverbinding welke om de 6 minuten van de Marina vertrekt. In de stad hebben we weer door de smalle straatjes gewandeld, waar het wemelt van de juweliers. Ook hebben we een prachtig nieuw winkelcentrum bezocht. Daarna op de boulevard wat geslenterd en als sluitstuk hebben we de pier bezocht. Het is voor ons een plaats waar je, zittend op een bankje, kunt genieten van de mensen die langs paraderen. Op de bankjes zitten vooral oudere mensen die naar de kust zijn gekomen om daar van de frisse zeelucht te genieten. Veel zitten in de meest ongelukkige houdingen te slapen, anderen zitten, prachtig opgedoft, rumoerig te converseren met elkaar. Ook de gokhallen zijn we in geweest.Er zijn tientallen verschillende gokkasten. De normale waar om geld wordt gespeeld maar ook kasten waar gespeeld wordt om snoepjes. Het is geweldig om hier mensen te kijken maar één bezoek is wel genoeg. Morgen vertrekken we naar het eiland Wight waar we onze vrienden Norman en Lucy zullen ontmoeten.

Prachtig zonnig weer, weinig wind

BRIGHTON (Engeland) - Maandag 17 juli. De wekker liep omstreeks 05.00 uur af. Om 05.30 uur gingen de trossen los en gingen we op weg naar Engeland. Het is een behoorlijk stuk varen vandaar dat we vroeg vertrokken om toch nog op een redelijk tijdstip in Brighton aan te komen. Om van Frankrijk naar Engeland te varen moet je in Het Kanaal de verkeersbaan voor de grote schepen oversteken. Dat moet haaks gebeuren. Als je aan het oversteken bent moet je de scheepvaart die de verkeersbaan volgt, altijd voorrang verlenen. Het is altijd heel goed opletten want die grote schepen varen met een behoorlijke snelheid. Gelukkig is het ook dit keer weer goed gegaan.
We hebben ook deze tocht de gehele dag gemotord. We hebben wel de zeilen bij gehad maar alleen op de zeilen varen leverde bijna geen snelheid op. Halverwege de tocht hebben we de zeilen maar gestreken omdat ze helemaal geen nut meer hadden omdat de wind helemaal wegviel. Ook wordt je gek van het geklapper van het grootzeil.Het was verder een prima oversteek met zonnig badpakkenweer! Dat komt echt niet zoveel voor op het water is het bijna altijd fris.
We hebben weer genoten van de witte krijtrotsen. Het blijft een imposant gezicht.Langs Beachy Head met zijn mooie vuurtoren. De hele ritsen met vogels welke vlak over het water vliegen en uitstekend “in de rij” blijven.
Om 17.00 uur kwamen we ( weer na jaren) in Brighton aan. Naast het bekende, is er ook een héél veel bij gebouwd. Een echte flaneerboulevard met mooie restaurants, bioscoop, casino, jachtclub en winkels.
De jachthaven www.premiermarinas.com is ook vergroot. De gastvriendelijkheid is vanouds uitstekend. Je moet alleen in Engeland denken dat de Engelse ponden euro’s zijn, dan vallen de prijzen soms mee….
Wij kregen een mooie ligplaats en nadat wij goed en wel aangemeerd lagen kwam er een Engelsman vragen of we net gevangen makrelen wilden. Nou dat hoefde hij geen twee keer te vragen dus morgen eten we lekker makreel.
Het uitzicht wat we hebben is op de boulevard met een groot restaurant West Quay. Dat staat op palen daaronder hebben duizenden spreeuwen hun nesten. Om ca. 21.00 uur is het bed/nesttijd voor ze, ze komen dan in grote groepen aanvliegen. Het is een gekrijs van jewelste maar prachtig om te zien.

Weer zonnig, veel wind.

BOULOGNE - Veel geluierd en wat gebabbeld met onze buren. In de namiddag weer wat gewandeld in de stad. Het was weer gezellig druk. In een van de straatjes trad een band op. De leden zagen er in hun pofbroeken en vliegeniersmutsen en brillen opvallend uit. Zij brachten het publiek echter een leuk stukje muziek wat wel werd gewaardeerd. Verder op was, al lopende, ook een bandje bezig. Zij traden op als muzikanten in uniformen waaraan een steekje los was. Er werd zo nu en dan flink vals gespeeld en de domheid lag er wel heel dik bovenop. Het publiek genoot met volle teugen en wij ook. Uit het gebrouwel wat zij zo nu en dan uitkraamden zat volgens ons wat Nederlands bij. En het bleek inderdaad ook Nederlanders te zijn. Een bandje dat uit Doetichem kwam en met hun act veel succes hebben tot zelfs in Frankrijk toe.
Boulogne, zondag 16 juli. Het weer is “weer” zonnig! In de boot een 33°.De wind is wat minder geworden.Veel zeilers gaan weg maar er arriveren er ook heel wat. Wij hebben contact gehad met onze Engelse vrienden maar die vinden tegen de noordoostelijke wind in varen niet aantrekkelijk maar misschien komen zij morgen onze kant op. Wij willen in ieder geval morgen vertrekken richting Brighton. Dat is een dikke 70 mijl.
Omstreeks 19.00 uur ligt de haven helemaal vol. De boten die dan nog aankomen, zoeken vertwijfeld naar een plaatsje. Na veel heen en weer varen geven sommigen de moed op en vertrekken waarschijnlijk naar een volgende haven. Dat is echter zeker weer minimaal 6 tot 7 uur varen. Sommigen worden naar de jachthaven gestuurd welke alleen bestemd is voor Fransen die een vaste plaats daar hebben. Zij hebben geluk en kunnen straks lekker te kooi.

Oversteek?

BOULOGNE-SUR-MER - Na een nachtje slecht slapen liep op 13 juli, omstreeks 06.00 uur de wekker af. Omstreeks 07.00 uur gingen de landvasten los, en waren we op weg naar Boulogne. Het plan was om naar Dover te varen en vandaar naar Brighton. Daar zouden we Engelse vrienden ontmoeten die daar met hun boot naar toe zouden komen. Maar gezien de harde noordoostelijk wind hebben we dat plan afgeblazen.We wachten nu op wat rustiger weer om hun ergens in een haven in Zuid Engeland te ontmoeten.
Onze reis naar Boulogne ging net als gisteren op de motor. De wind stond weer pal tegen. Omdat het springtij was liepen we gemiddeld zo’n 8.5 mijl over de grond. Omstreeks 13.00 uur liepen we Boulogne binnen. Daar leek het wel of we een Nederlandse haven binnen liepen. Zeker 80 procent van de boten kwam uit Nederland. Het was er ook behoorlijk druk. Wij hadden nog een box, maar dat was wel een van de laatste. Daarna was het weer stapelen. Zelfs tussen de rijen in werden boten gelegd. Het zal de komende dagen wel druk blijven omdat de wind gaat aantrekken tot 6 bft. met in vlagen mogelijk 7 bft.
In de middag hebben we nog even de benen gestrekt. Het was heerlijk zonnig en op de kade langs de haven werd druk geflaneerd. Er is altijd veel bedrijvigheid aan de kade omdat de visserscheepjes daar hun vangst afleveren. Op de kade zijn viszaken waar de verse vis voor een deel direct wordt verkocht. De visvangst is welke daar aan land wordt gebracht is nog kleinschalig. Op diverse bootjes zijn maar 2 of 3 man aan boord. In Nederland komt dit soort visserij op zee bijna niet meer voor. Boulogne, 14 juli. (Nationale Franse feestdag) Weer zonnig, veel wind.Vannacht hebben we geprobeerd om bij te slapen. Maar het slapen in deze haven valt een beetje tegen. De hele nacht vertrekken er vissersschepen. Deze denken echt niet aan de jachtjes die ook in de haven liggen. Er zit maar één stand op die boten en dat is stand héél hard! Dat betekent grote golven waardoor je ligt te bonken en veel herrie in de haven.Maar ondanks alles hebben we toch een beetje bijgetankt.
Onze buren in de haven hebben twee dochters aan boord. Fleur (ook onze stuurautomaat noemen we zo) van 5 jaar en Sophie van 6 maanden. Dus we hebben al uitgebreid over Lucas kunnen vertellen!
In de namiddag hebben we een wandeling gemaakt naar de basiliek genaamd Notre Dame en gebouwd in de 19e eeuw. Hij staat op een heuvel in het oude deel van Boulogne en is een echte blikvanger. Als we Boulogne naderen over zee is de koepel al van verre te zien. Binnen is de kerk wat sober maar toch wel indrukwekkend. Toen wij binnen waren werd de kerk versierd met tientallen witte bloemstukken. Waarschijnlijk voor een trouwerij.
De winkels zijn op deze feestdag allemaal gesloten, alleen de bakkers zijn open want de Fransen moeten hun befaamde stokbrood kunnen kopen. De Fransen flaneren in hun beste kleding op de boulevard en genieten van hun drankje op de terrassen.

Motor geplaatst

SCHARENDIJKE - We zijn weer onderweg. Na het plaatsen van een nieuwe motor konden we eindelijk weer weg.Afgelopen zaterdag heeft Ilse en Serge ons, onder het genot van een gebakken tong, uitgezwaaid. Onze kleinzoon Lucas heeft zaterdag bij ons gelogeerd. Hij heeft zich voorbeeldig gedragen en het was dus een feest om zo van hem afscheid te kunnen nemen voordat wij vertrokken. Hopelijk weet hij nog wie we zijn als we terugkomen. Zondag hebben we van Jolanda en Yuri afscheid genomen toen die hun “trots” kwamen ophalen.
Maandag hebben we de laatste spullen aan boord gebracht en dinsdag 11 juli zijn we uit Scharendijke vertrokken. We zijn naar Hansweerd gevaren en hebben daar overnacht bij de sluis.Vanmorgen omstreeks 4.45 uur liep de wekker af om er voor te zorgen dat we het tij mee hadden op de Westerschelde. Het was springtij en dan loopt er op sommige stukken 4 knopen stroom. We hebben de gehele dag op de motor gevaren. De wind was nauwelijks aanwezig en het was dus een prima dag om de nieuwe motor het werk te laten doen. Hij heeft het prima gedaan. Omstreeks 16.00 uur arriveerden we in Dunkerque.
Tip van Anneke voor de zeilers die dit lezen. Vanaf de haven rijdt er een gratis busje naar o.a. de supermarkt en het strand. Ieder kwartier vertrekt het busjes bij de havenmeester. Een prima service van Dunkerque.

Eindelijk weer onderweg.