De rijk versierde kansel in de kerk van Mariestad

De kerk in Mariestad

Uitgang van de haven van Sjotorp

Bloemenpracht in een antieke kinderwagen

In een straatje in Mariestad kwamen we deze bloemenwagen tegen. Altijd goed voor een plaatje.

De laatste dubbele sluis.

Hier liggen we in Sjotrop in de laatste dubbele sluis van het Gotakanaal. Hierna nog een enkele sluis en we hebben het Gotakanaal gehad.

Mariestad

Mariestad aan het Vanernmeer. De kerk is dominant in het stadsbeeld aanwezig. We liggen in het centrum van het stadje afgemeerd.

Maandag 21 juli. Zweden Mariestad

Vanmorgen zijn we vertrokken uit Sjotorp. Via twee enkele sluizen hebben we
het Götakanaal verlaten. In één van de sluizen lagen wij met 4 Hollandse
boten. Na 20 dagen het kanaal te hebben bevaren en te hebben bewonderd, zijn
we nu op het Vänernmeer. Dat bestaat uit prachtige scherengebieden maar ook
weer uit serieus groot open water.

We gingen vandaag richting Mariestad waar we om ca. 13.00 uur een prachtig
plaatsje aan de kade wisten te bemachtigen. Na de lunch hebben we het stadje
bewonderd. Het is een gezellig stadje. Waar de mooie kathedraal een
prominente plek inneemt.

Het plan is morgenochtend om 8.uur verder te varen naar het slot Läckö.
Volgens onze Zweedse buurman, voor één nacht, is het slot prachtig. Het is
ook van binnen te bewonderen en is zeer de moeite waard.

Haventje van Sjotrop

Yuser afgemeerd in Sjotrop

Sjotrop is voor ons de laatste haven in het Gotakanaal. Hier liggen we aan een kade die er een beetje rommelig uitziet maar waar we wel de beschikking hadden over stroom en water.

Vrachtscheepje voor Gotakanaal

Dit soort kleine scheepjes werden vroeger gebruikt om op het meer en het kanaal vracht te vervoeren

Standbeeld aan begin van het Gotakanaal

In Sjotrop, aan het westelijke begin van het Gotakanaal, staat dit standbeeld opgebouwd uit rotsblokken. Het is wel toepasselijk want alle sluizen zijn bijvoorbeeld opgebouwd uit rotsblokken.

Een plensbui

Op weg naar Sjotrop hadden we een hele dag regen. Toen we echter in Sjotrop waren afgemeerd begon het echt hard te regenen. Druppels zo groot als knikkers spetterden op de grond uiteen wat een spectaculair gezicht was.

Zondag 20 juli. Zweden Sjötrop (Götakanaal)
Als we wakker worden regent het nog maar om 10.00 uur werd het droog.
Het haventje was gisteren meer dan vol gelopen. Bijna iedereen wil dan
door de eerste sluis van 9.00 uur 's morgens. Wij besloten eerst de
hele meute maar voor te laten gaan.
Even na 10 uur gooiden we los en gingen op weg naar Sjötrop. Daarvoor
moesten de volgende sluizen genomen worden, twee enkele, een dubbele,
een enkele en daarna weer een dubbele. Ook moesten we nog 6 bruggen
passeren. Een spoorbrug zorgde voor een half uurtje oponthoud. Ook
moesten we een half uur tussen twee sluizen blijven dobberen. Omdat
het, nadat we waren gestart, weer was gaan regenen werd het een
troosteloze tocht.
Gelukkig waren we nu de eerste van een groepje boten wat inhield dat
we ook als eerste de sluis in konden. Dat is bij een dubbele sluis een
groot voordeel. De boot die als tweede moet afmeren kan in de tweede
sluis namelijk niet of heel moeilijk van de boot afkomen om de lijnen
op de kant vast te maken. De eerste keer kon Anneke de lijnen van een
ouder Engels stel aanpakken maar bij de laatste dubbele sluis ging het
fout bij hun. Omdat ze niet snel genoeg de lijnen goed had belegd ging
het water al naar beneden voor ze op de boot kon stappen. Ze moest
daarna met de lijnen over de kant met de boot meelopen naar de
volgende sluis. Daar ging het weer fout met de lijnen.
Ondanks het feit dat bij ons het ook wel eens fout gaat en wij worden
bekeken hadden wij nu een voorstelling van een stel die elkaar met
woord en gebaar duidelijk maakte dat natuurlijk de ander het fout
deed. Zij met een opgeheven vingertje wat hij dan beantwoordde met een
treurig hoofdschudden. Gelukkig ving hij haar keurig op toen ze van de
hoge sluismuur op de boot sprong. Het eindigde met twee gelukkige
gezichten met daarop de uitdrukking van dat hebben we toch maar even
samen gefikst. En dat was natuurlijk ook zo.
In Sjötrop vonden we nog een plaatsje aan een langsteiger. Nadat we
goed lagen meerde een Zweed naast ons af. Hij verzekerde ons dat het
half in de week goed weer zou worden. Dus wij maar hopen. Sjötrop zelf
stelt helemaal niets voor. Er is een klein supermarktje, een paar
ijszaken een kerkje en daarmee heb je het wel gehad.
Als we morgen verder gaan moeten we nog drie sluizen doen daarna
zitten we op het Vänernmeer.

Gotakanaal in het klein

De kinderen amuseerden zich kostelijk in en om het kanaal op Madurodam formaat.

Het kinderkanaal

In Norrkvarn was een kinderspeelplaats in de vorm van een nagebouw Gotakanaal.

De dierenpartij zal hier blij mee zijn.

Haventje van Norrkvarn

Hier liggen we nog alleen aan de steiger. Half in de avond lag de overkant helemaal vol en aan onze kant lag het twee dik vol.

Een os wandelt ons voorbij.

Een enorme os kwam wandelde op de kant voorbij onze ligplaats.

Anneke achter de laptop

De onmisbare schakel om jullie te informeren hoe het met ons gaat en waar we zijn.

Zaterdag 19 juli. Zweden Norrkvarn (Götakanaal)

Omstreeks 09.00 uur vertrokken uit Töreboda. Na twee bruggen kregen we een
serie sluizen te nemen. Drie twee kamer sluizen en één drie kamer sluis.
Daarna konden we zonder verdere obstakels doorvaren naar Norrkvarn.

Het is een gasthaventje waar je ook weer aan steigers in het kanaal ligt. Er
is een klein museum dat herinnert aan de tijd dat het kanaal er werd
gebouwd.

Verder is er een hotel waar je WiFi kunt ontvangen. De grootste attractie is
echter een voor kinderen nagebouwd stuk kanaal compleet met sluizen, bruggen
en echt stromend water. Op de kant staan diverse gebouwen welke
gezichtsbepalend zijn voor het kanaal. Het water in het nagebouwde
speelkanaal is maar 10 tot 20 cm diep. Ideaal voor kinderen om er in te
spelen en al spelend te zien hoe een sluis werkt. We hebben diverse keren
tegen elkaar gezegd dat het een ideale speelplaats voor Lucas zou zijn
geweest.

Tegen de avond liep het haventje behoorlijk vol. Dat zal morgenochtend
dringen worden om door de sluizen te komen welke op 300 meter na het
haventje liggen. Wij hebben al besloten om een uurtje later weg te gaan om
de drukte een beetje te ontlopen. De meeste mensen hebben toch wel enige
haast om dat ze weer voor een bepaald tijdstip thuis moeten zijn of omdat de
vakantie dan voorbij is.

Rozen

Deze prachtige rozenboog was te zien in Toreboda.

Een gegeven paard mag men niet in de bek kijken.

Of dit van toepassing was op dit beeld in het centrum van Toreboda vertelde het verhaal niet.

Slaaphuisjes

Van dit soort huisjes zijn er heel veel in Zweden. In deze was slaapgelegenheid voor vier personen. Het sanitair van het gasthaventje kon worden gebruikt om te douchen en naar het toilet te gaan.

Sail In

In Toreboda heb je in plaats van een drive in een sail in. Je kunt er geen Big Mac's kopen maar een lekker ijsje. Je meert je boot af langs de sail in, koop een ijsje en vaart weer gewoon verder.

Toreboda. Yuser afgemeerd langs het riet

Toreboda is een klein plaatsje. Wel waren er twee supermarkten dicht bij de haven.

Koeien als buren

Deze koeien kwamen regelmatig even buurten.

Afgemeerd in Jonsboda

Een camping en gasthaventje midden in de natuur. Wel waren alle voorzieningen aanwezig zelfs een sauna.

Afgemeerd in Jonsboda

Een camping en gasthaventje midden in de natuur. Wel waren alle voorzieningen aanwezig zelfs een sauna.

Vrijdag 18 juli. Zweden. Töreboda (Götakanaal)

Vanmorgen omstreeks 09.00 uur vertrokken uit Jonsboda. Na een uurtje varen
bereikten we Töreboda. Om het stadje binnen te varen moet je door de
spoorbrug. Daar hebben we meer dan een half uur rondjes liggen draaien. De
een na de andere trein passeerde, soms met enorme snelheden, de brug.

Nadat we uiteindelijk door mochten konden we afmeren in de gasthaven van het
stadje. Ook hier bestond de haven uit een verbreding van het kanaal met een
weerszijde een ponton. Maar er was wel water en elektriciteit. Verder waren
de sanitaire voorzieningen goed.

Nadat we afgemeerd waren hebben we boodschappen gedaan. Het stadje zelf
stelde niet zo veel voor. Ook was het hier langs de haven niet druk met
toeristen.

Bergkanaal

Smalle doorgang in het Gotakanaal. Om elkaar te passeren zijn er hier en daar uitsparingen in de rotsen gehakt.

Spetsnaskanaal. Een in de rotsen uitgehakte vaarweg

Anneke achter het stuur

Geconcentreerd stuurt Anneke de Yuser door de nauwe doorgangen.

Kiddosund. Smalle doogang op het Vikenmeer t.h.v. het eilandje Kiddon

Sluis van Forsvik. De sluiskolk bestaat uit een in de rotsen uitgehouwen ruimte

De sluis met ijzeren brug behoort tot een van de monumenten uit het Gotakanaal. De brug, waar Anneke tegenaan zit, is de eerste ijzeren brug die voor het kanaal is gemaakt. Het is een lastige sluis omdat de sluiswanden niet glad zijn maar uit rotsblokken bestaan welke hier en daar flink uitsteken. Ook de brugconstructie steekt uit in de sluiskamer. Ondanks alle stootwillen moest Anneke met armen en benen haar best doen om de Yuser niet tegen het steen aan te laten komen.

Sluis van Forsvik

Na het nemen van deze sluis zitten we op het Vikenmeer, dat is het hoogste punt van het Gotakanaal, ongeveer 92 meter boven de zeespiegel. Hier is de bouw van het Gotakanaal begonnen.

Donderdag 17 juli. Zweden, Jonsboda, (Götakanaal)

We liggen in Jonsboda, nog minder dan een gehuchtje, dat tussen Tåtorp en
Töreboda ligt. Het is een gasthaventje en een kleine (5pl.) camping, waar
echter wel alle voorzieningen aanwezig zijn tot een sauna aan toe.

Vandaag is ook het hoogste punt bereikt. Nadat we de laatste sluis bij
Forsvik omhoog hadden genomen bereikten we het Vikenmeer ligt 92 meter boven
de zeespiegel ligt.

De tocht voerde vandaag ook over zeer smalle doorgangen waar
eenrichtingsverkeer van kracht is omdat twee boten elkaar niet kunnen
passeren. Ook landschappelijk was het van grote schoonheid. Donkere
naaldbossen groeien tot in het kanaal. Zo nu en dan moet je er goed op
letten dat je mast niet de overhangende bomen raakt. Verder veel
onvriendelijke rotskanten waar je niet even tegenaan moet varen want dat
spul geeft echt geen centimeter mee.

De sluis bij Forsvik is overigens ook een verhaal apart. Het is een sluis
die geheel is uitgehakt in de rotsen. Je hebt dus geen rechte sluiswand maar
zeer ongelijke wanden van rotsblokken die hier en daar flink uitsteken. Met
bijna alle stootwillen aan één kant en met behulp van de sluiswachtster en
Anneke wisten we de boel zonder schade omhoog te krijgen. Het is een bekend
gebeuren daar, want er waren veel kijkers die het gedoe van dicht bij mee
wilden maken.

Waar we nu liggen is het zeer landelijk en liefelijk. We hebben koeien als
buren en op het grasveld naast het haventje staan enkele caravans en een
camper. Bij kiosk hebben we heerlijke wafels gegeten, gezellig met en tussen
de Zweden.

Oudste stadhuis van Zweden.

In Vadstena staat het oudste, nog in gebruik zijnde, stadhuis van Zweden. Het is al sinds het midden van de veertiende eeuw als zodanig in gebruik.

Onderdanen

Ik had een klusje te doen aan het luik. Daarvoor had ik het luik opengedaan en was gemakkelijk in het gat gaan zitten. Anneke die beneden bezig was zag daarin wel een leuk plaatje en van het resultaat mogen jullie meegenieten.

Karlsborg. Dat is gemakkelijk opstappen

Het haventje van Karlsborg

Woensdag 16 juli. Zweden, Karlsborg (Götakanaal)

Vanmorgen stond er nog steeds een stevig windje. Ondanks dat we in het
kanaal varen besloten we toch, een dagje verwaaid liggen, in te lassen.
Vooral voor de bruggen welke op vaste tijdstippen draaien moet er soms lang
gewacht worden voor je door kunt. Als je dan met een aantal boten ligt te
draaien voor een brug is het soms erg chaotisch, met zo nu en dan bijna
aanvaringen.

We hebben het stadje vandaag bezocht en er is buiten de toeristische zaken
weinig te beleven. Langs het kanaal is het echter gezellig druk en er is
altijd wel wat te doen en te beleven.

Wat opvalt is dat de Zweden uitstekend kunnen afmeren aan rotsen en
meerboeien e.d. Als ze echter langszij moeten afmeren is het voor velen een
hele klus om goed aan de kant te komen. Als ze dan aan de kant liggen doen
ze dat alleen met een voor en achterlijn. Een spring zetten komt bij velen
niet op om dat te doen. Gisteren heb ik nog een Zweed helpen afmeren en
daarbij gewezen op het nut en gemak van een spring. Hij kwam me na afloop
een hand geven en vond het een goede tip.

Ook hebben we met veel bewondering en plezier naar Zweedse families gekeken
die, soms al heel vroeg, met de koelbox of picknickmand op een bankje of in
het gras gaan zitten eten. Het is soms nog behoorlijk koud maar daar storen
ze zich niet aan. Velen hebben dekens bij zich die ze omslaan om toch een
beetje warm te blijven. Ze laten zich het buiten kunnen zijn niet af nemen
door wind of een beetje kou.

Vanavond hebben we aan de overkant van het kanaal een kook demonstratie
gehad van een soort Zweedse Jamie Olivier. Het geheel werd omlijst door een
band en een aantal zangers. Het was behoorlijk druk en ook wel gezellig.

Karlsborg. Een van de bekende hotels langs het Gotakanaal

Het altaar van Anneke

Hier de nieuwste aanwinst van Anneke. Als we thuis zijn zal hij met 72 klosjes garen de Quiltkamer van Anneke gaan opsieren.

Anneke maakt een praatje met de trotse berijders van de motor

Bij deze toch wel bijzondere motor met aanhangwagen maakte Anneke een praatje met de berijders van de combinatie. In het vat was ruimte voor de bagage. Net zoals vorig jaar komen we nu ook veel motorrijders tegen. Zij berijden de prachtigste motoren met veel chroom. Zij zien er altijd smetteloos uit. Het is opvallend dat er veel ouderen op dit soort combinaties rondrijden.

Karlsborg. De Wilhelm Tham is een van de bekendste passagiersschepen op het Gotakanaal

Hier passeert de Wilhelm Tham ons weer, nu als we in Karlsborg liggen afgemeerd.

Dinsdag 15 juli. Zweden, Karlsborg (Götakanaal)

Vanmorgen omstreeks 10.00 uur vertrokken uit Vadstena. We zijn met flink
veel wind het Vätternmeer overgestoken en na ongeveer tweeënhalfuur liepen
we Karlsborg binnen. Het is een klein stadje waar het westdeel van het
Götakanaal begint. In de passantenhaven was niet veel plaats. We konden
afmeren aan een soort wachtsteiger zonder enige voorzieningen. Gelukkig was
er half in de middag plaats in het passantendeel van het haventje waar
elektriciteit en water was.

Ook hier is het rond het haventje en het kanaal een druk toeristisch
gebeuren. Zoals in bijna iedere plaats is ook hier een prachtige
midgetgolfbaan waar veel gebruik van wordt gemaakt. Verder winkeltjes,
restaurantjes, ijszaken en kunstnijverheidswinkeltjes. In zo'n laatstgenoemd
winkeltje heeft Anneke weer een grote slag geslagen. Ze heeft een
klosjeshouder gekocht waar 72 klosjes garen opgezet kunnen worden. Met
allemaal kleurige klosjes garen wordt het een sierraad in haar hobbykamer.

In de loop van de dag ging het steeds harder waaien en in de avond stond er
zo'n 6 bft. Morgen is de verwachting dat het ook zo hard blijft waaien en
pas tegen de avond wordt het beter.

Toegangskanaal naar het Vadstena Slot.

Skyline van Vadstena

Hier de prachtige skyline van Vadstena. Duidelijk daarin herkenbaar zijn de Birgitta Kloosterkerk en het Vadstena slot.

Vadstena Slot.

Hier ligt de Yuser in de slotgracht van het imposante Vadstena slot.
Het is toch wel bijzonder om in de slotgracht van een echt slot te mogen afmeren.

Birgitta

Bij de kloosterkerk in Vadstena staat dit beeld van Birgitta, nationale heilige van Zweden.

St. Birgitta Kloosterkerk.

Poppendokter

In Vadstena kwamen we in een rommelwinkeltje deze doos met poppenledematen tegen. Het bleek dat het winkeltje werd gedreven door een poppendokter. Ik denk een beroep dat over enkele jaren niet meer zal bestaan.

Maandag 14 juli. Zweden, Vadstena (Vättern meer)

Vanmorgen vertrokken uit Motala. We maken een uitstapje buiten het
Götakanaal en liggen nu in Vadstena, een klein stadje aan het Vättern meer.

We liggen op een plaats waar we nog nooit hebben gelegen, te weten de
slotgracht van het Vadstena slot dat tussen 1545 en 1620 werd gebouwd. We
liggen naast het indrukwekkende gebouw wat toch wel heel bijzonder is.
Vadstena betekent in het Zweeds huis aan het water. Dat klopt ook helemaal
want het slot is aan de rand van het meer gebouwd.

Vadstena is voor Zweden een belangrijke plaats omdat Birgitta, de nationale
heilige van Zweden, hier in 1346 het Vadstenaklooster stichtte. De machtige
gotische kloosterkerk uit 1430 hebben we bezichtigd en heeft veel indruk op
ons gemaakt.

Vadstena maakt ook deel uit van een 250 km lange Pelgrimsroute, de Monastery
Trail. In Vadstena is een huis waar de pelgrims kunnen slapen, eten en samen
kunnen zijn om te praten. In de kloosterkerk is een speciaal altaar voor de
pelgrims. Wij hebben in buiten voor het pelgrimshuis een kopje koffie
gedronken met daarbij door het huis gemaakte kaneelcake. Je moest jezelf
bedienen en betalen wat je er voor over had en kon missen.

Ook staat in het stadje het oudste nog in gebruik zijnde stadhuis van
Zweden. Al sinds het midden van de veertiende eeuw doet het als zodanig
dienst.

Er is een gezellige winkelstraat met o.a. enkele winkeltjes waar ze oude
snuisterijen verkopen. Eén zaakje werd gerund door een trotse mevrouw die
poppendokter was, één van de vier in heel Zweden. Achter in de zaak stonden
dozen vol met poppen ledenmaten.

In een handwerkwinkeltje wilde Anneke wat borduurlinnen kopen. Helemaal
enthousiast kwam ze naar buiten met haar linnen, ze vertelde "er stond een
verkoopster in de zaak van minstens 90 jaar met een rollator"! Echt
prachtig vond ze het.

Half in de ochtend kwamen we hier aan en er lagen maar een paar schepen in
de slotgracht. Nadat we het stadje hadden bezichtigd en bij de Yuser
aankwamen lag de slotgracht helemaal vol.

Zie hoe snel de sluis vol loopt.

Hier is het duidelijk hoe snel het gaat met het vollopen van de sluiskamer. Het is hard werken voor de schipper!

Baby Nessie

Het Caledoniankanaal in Schotland en het Gotakanaal onderhouden vriendschapsbanden met elkaar. Het Gotakanaal heeft van de Schotten een ei gekregen van het beroemde monster van Loch Ness. Uit dat ei is baby Nessie geboren en die ligt in Motala op de kade naast de haven. Het is een speelopject voor de kinderen die zich er op vermaken en er graag mee op de foto gaan.

Op de foto voor het graf van Baltzar von Platen

Hier staan we dan. Samen op de foto voor het graf van de bouwer van het kanaal.

Een stukje meevaren op The Sweeper

Na een wandeling van Motala naar de Borenshultsluis lag er in de sluis een Nederlands schip The Sweeper. Na een praatje zijn we met ze mee gevaren naar Motala. Daar konden ze afmeren in de box naast ons.

Battzar von Platen

Langs het kanaal staan hier en daar gebouwen waarin de geschiedenis van het kanaal en de bouw daarvan wordt toegelicht. Ook in de buurt van Motala staan zulke gebouwen. Je kunt daarin met je kaartje waarin je ook in de douche kan komen. Dit is een plaatje uit zo'n gebouwtje.

Zondag 13 juli. Zweden Motala (Götakanaal)

Toen we vanmorgen wakker werden stond er bij vlagen windkracht 6 bft. Omdat
we vandaag het Vättern meer op wilden vonden we dat te veel om voor ons
plezier in rond te varen.

We besloten het vertrek uit Motala maar een dagje uit te stellen. Om de dag
toch niet weer in de haven door te brengen zijn we gaan wandelen richting
Borenshultsluis. Een wandeling van 3 km. Onderweg hebben we het graf van de
bouwer van het Götakanaal Baltzar von Platen bezocht. Na twee km hebben we
bij een klein gasthaventje koffie gedronken waarbij we ons hebben
getrakteerd op een heerlijke wafel met slagroom. Daarna doorgelopen naar de
sluis. Daar gekeken hoe hard de bootjesmensen moesten werken om hun boot
door de vijf kamers van de sluis te krijgen.

Ik de sluis kwamen we aan de praat Hans en Jose, een Hollands stel op een
Najad. Zij hadden het plan om in Motala af te meren. We zijn met ze
teruggevaren naar Motala. Onderweg werden we getrakteerd op een glaasje en
een hapje. Uiteindelijk konden ze hun boot afmeren in de box naast ons.

De sluis loopt vol!

Hier de trappensluis in Borenshult in het Gotakanaal te Zweden.

Graf van Baltzar von Platen

Ter hoogte van Motala ligt langs het kanaal Baltzar von Platen, de bedenker en bouwer van het kanaal, begraven.