HOME - RSS - AUTO TRANSLATE





23 augustus 2007

14 augustus 2007. Lauwersoog.
We zijn weer in Nederland. Drie maanden geleden zijn we onze reis naar
Duitsland hier begonnen. Ondanks dat ik nog wel maanden op de boot zou
kunnen verblijven ben ik toch ook blij weer bijna thuis te zijn.
Vooral de kinderen ga je missen en natuurlijk Lucas onze kleinzoon.
Hij is in een leeftijd dat hij enorme sprongen maakt in zijn
ontwikkeling. Nog even en we mogen ook weer meedoen, natuurlijk alleen
het deel opa en oma, maar dat is toch ook erg leuk en fantastisch om
zo'n peuter groot te zien worden.
Maar het varen is toch ook wel een stukje van ons leven geworden. Voor
veel mensen is het onbegrijpelijk en zouden voor geen goud met ons
willen ruilen. Toen we in Nederland arriveerden en de kinderen lieten
weten dat we in Lauwersoog lagen kregen we van Yuri een SMS met de
volgende tekst " Goed gedaan en welkom terug in Nederland. Later
spreken we wel af waar je wordt opgehaald en wanneer. Rendsburg
Lauwersoog is 432 km met de auto. Varende korter ? "
Varende is het ongeveer 165 mijl, wat neer komt op 315 km. Met de boot
dus aanmerkelijk korter maar je doet er veel langer over om de afstand
te overbruggen. Met de auto is het een halve dag maar met de boot zijn
we 28 uur onafgebroken in touw geweest. In de auto reis je redelijk
comfortabel maar tijdens de trip met de boot is dat zo nu en dan heel
anders.
Als ik in telegramstijl de reis moet weergeven ziet het er ongeveer zo
uit. De eerste 35 mijl hebben we over het Kielerkanaal gevaren. Geen
golven alleen veel scheepvaart. Dan door de sluis van Brunbüttel. Dat
is voor veel mensen een zenuwachtig tot stresvol gebeuren. Voor ons is
het een routine handeling die we bijna zonder woorden uitvoeren.
Daarna over de Elbe met de stroom mee naar de Duitse Bocht. Voor het
donker wordt maakt Anneke nog wat te eten. Daarna varen we de Duitse
Bocht op. Een berucht stuk water maar nu houd zij zich rustig. Naar
een paar uur val de duisternis in. Als we Weser naderen lijkt het of
we een wereldstad gaan aandoen. Het is een groot licht spektakel
veroorzaakt door schepen die liggen te wachten om de haven van Bremen
aan te gaan doen. Voor de rest ligt het er vol met boeien die ook
allemaal zijn verlicht. Samen met Anneke navigeren we door de brij van
schepen en boeien. Dan gaat Anneke even naar beneden om te slapen en
vaar ik in een werkelijk pikdonkere nacht verder. Hier en daar zie je
een lichtje van een boei of schip. Aan de horizon in het noorden is
het een lint van verlichte schepen die daar de scheepvaartroute volgen
maar voor ons verboden terrein is. Na twee uur roept de Milja op en
komt Anneke uit haar kooi om te antwoorden. Daarna blijft ze bij mij
om te helpen met de navigatie.
Na zo een paar uur gevaren te hebben trekt de wind aan en worden de
golven hoger. Ook begint het te regenen. Met de zuidwester op en het
regenpak aan blijven we echter goed droog. Als het lichter wordt
begint de wind steeds harder te blazen. Gelukkig bouwen de golven zich
maar langzaam op zodat het goed uit te houden is. Als we echter
voorbij Borkum zijn komt er nog meer wind en worden ook de golven wat
ruiger. Omdat we er ongeveer recht tegenin moeten varen duikt de Yuser
als een dartel veulen in de golven. We nemen veel buiswater over en
iedere golf wordt de snelheid een beetje uit de boot gehaald. Toch
blijven we met 4.5 mijl tot 5 mijl redelijk voortgang maken. We
verlangen zachtjesaan naar een lekker warm bed maar moeten nog vele
uren door. Dan doemt Schiermonnikoog op en nadat we de Waddenzee
opgevaren zijn wordt het plotseling prachtig weer. De Waddenzee ligt
er bijna rimpelloos bij en na 28 uur in touw geweest meren we moe maar
voldaan af. We gaan na enkele woorden met Govert en Marleen te hebben
gewisseld snel naar bed en ik val als een blok in slaap.
Met zijn vieren zijn we in de avond nog een visje gaan eten in een van
de visrestaurantjes aan de vissershaven. Daarna nog even wat gedronken
in het clubhuis en dan weer naar bed.
Ik heb dit stukje geschreven om het verschil aan te geven tussen het
reizen per auto of trein en het verplaatsen per zeilboot. Een wereld
van verschil in tijd en omgeving.
Vandaag hebben we weer afscheid genomen van Govert en Marleen. Zij
gaan met de boot verder. Daarna even wat diesel getankt en heb ik
Anneke nog even in de mast gehesen. De val zat om een obstakel aan de
mast en dan valt er niet te zeilen. Toen we op zee zaten is dat
gebeurd, ik wilde Anneke daar niet ophijsen, ofschoon dat ijskonijn,
daar geen enkel probleem mee had gehad
Wij gaan morgen per trein naar Amsterdam waar Yuri ons uit zijn werk
oppikt. Met hem rijden we dan richting Rotterdam en omgeving. De boot
blijft in Lauwersoog waar we hem begin volgende week gaan ophalen voor
het laatste stukje naar huis.

Reacties: 0

Schrijf een reactie - Laat weten wat je hier van vindt!