Derde nieuwsbrief Yuser 2007
Vrijdag 8 juni. Zweden Hällevik.
Nadat we omstreeks 6.45 uur hadden losgegooid zijn we eerst de
dieseltank maar weer eens gaan volgooien. Op zee hadden we daarna de
wind strak op de kop. Na een uurtje zakte de wind geheel in en op een
rustig zeetje voeren we richting Hällevik gelegen boven in de
Hänobocht.
Na een uurtje kwamen we terecht in een grote groep mijnenvegers uit
diverse landen. Ook Nederland was vertegenwoordigd met een schip. Ze
voeren heel rustig in het rond. Zo nu en dan kwam er een recht op ons
af maar ruim voor ons draaiden ze dan weer af. We werden voor de rest
met rust gelaten en voor ons was het wel leuk om ze bezig te zien.
Het weer was ondertussen werkelijk prachtig zonnig geworden. Het was
dan ook heerlijk toeven in de kuip van de boot. Na verloop van ruim 5
uur liepen we de jachthaven van Hällevik binnen. Het was er erg rustig
en konden kiezen welke box we wilden hebben.
Even na ons arriveerde de Milja en meerde af in de box naast ons. Na
wat gedronken en gegeten te hebben zijn we het plaatsje gaan bekijken.
Er waren twee grote visrokerijen met winkel welke hun lekkernijen te
koop aanboden. We hebben ook hier weer wat gerookte vis gekocht.
Voor de rest is het maar een klein plaatsje zonder een echt centrum.
Het is vooral een toeristenplaatsje met een mooi strand en prachtige
wandel mogelijkheden. De jachthaven is voorzien van alle
benodigdheden.
We hebben een heerlijke wandeling gemaakt in een omgeving waar rust
ons omringde.
Terug aan boord zijn Anneke en Govert gaan zwemmen. Anneke heeft
tevens de waterlijn van de boot schoongemaakt zodat we er weer "spik
en span" bij liggen. Het water is ook heel helder hier, je kunt de
bodem zien.
Daarna hebben we nog wat gedronken aan boord van de Milja, waarna we
terug op onze boot heerlijk hebben genoten van de gekochte vis.
Al met al is het hier een idyllisch paradijs!
Morgen gaan we richting Kalmarsund. Het is een tocht van ongeveer 70
mijl. Het betekent dat we morgen een lange dag aan het varen zijn.
Zaterdag 9 juni. Zweden
Het is 6.30 uur, een half uur geleden hebben we losgegooid. We varen
op de motor over een bijna spiegelgladde zee. Zo nu en dan veroorzaakt
de zwakke wind kleine rimpeltjes. Alsof de zee even een koude rilling
krijgt, net zo'n rilling als die wij krijgen als we plotseling de
koude wind over ons heen voelen gaan.
We varen een oostelijke koers onder een wolkeloze blauwe hemel. De
lucht boven de horizon kleurt in pastelkleuren grijs, roze en blauw
met een donkere streep als overgang van lucht naar water.
Voor ons strooit de zon, in een naar de horizon steeds breder wordende
baan, zakken vol flonkeringen uit over het water. Aan bakboord
passeren we het piepkleine eilandje Häno. Het is particulier bezit en
er wonen ongeveer 100 mensen.
Ondanks dat de zee spiegelglad is deint de Yuser eindeloos op de
beweging welke altijd in het water zit.
Als ik weer achter de laptop ga zitten is het rond 9.00 uur. De zon
heeft wat meer kracht gekregen en zorgt ervoor dat het in de kuip
lekker warm wordt. Aan de horizon varen twee zeilboten een zelfde
koers als wij op een zee waarin geen rimpeltje meer is te bekennen. De
Yuser trekt een kaarsrecht spoor en de boeggolven waaieren achter ons
naar links en rechts uit. Voor dat rechte spoor zorgt Fleur, onze
stuurautomaat. Onvermoeid stuurt zij de boot door het water en beter
en accurate dan wie ook. Onze snelheid bedraagt ongeveer 6.4 knoop
over de grond. Omgerekend is dat ongeveer 12 km. per uur. Als je op
een gladde zee vaart, zoals nu het geval is, kan je je niet
voorstellen dat het met harde wind knokken is om de boel onder
controle te houden. Alles kost dan inspanning, naar beneden gaan, eten
klaarmaken zelfs naar toilet gaan is een karwei op zich.
Anneke ligt in bed. Ze had last van brandende ogen en hoopt dat het
met druppels en een poosje slapen over zal zijn. Als ik boven in de
kuipingang zit hoor ik haar uit bed komen. Een beetje slaapdronken
schuifelt ze naar het toilet. Even later duikt ze weer haar kooi in.
Slapen aan boord is nu heerlijk. De
motor ronkt en de Yuser wiegt op de golven. Ik denk dat een baby zich
ook zo voelt als hij al wiegend in slaap valt. Misschien wel juist
daarom slaap je zo lekker als je onder deze omstandigheden even je
kooi induikt.
Hoe anders is het als het flink waait. Ik kan me nog herinneren dat
Anneke samen met Yuri en Serge beneden in bed lagen. De loze ruimte
opgevuld met zeilen om het heen en weer rollen tegen te gaan. Zo nu en
dan er nog even uit om over te geven van de zeeziekte. Toch zijn de
jongens altijd zonder mopperen meegegaan als we de zee opgingen. Ik
heb daar nu steeds bewondering voor. Noot: van Anneke: "voor mij niet
dan?"
Omstreeks 9.30 uur hoor ik een harde knal ergens beneden. Ik ga bij
Anneke kijken of er iets is omgevallen. Er is niets te zien. Als ik
weer naar buiten ga ik zie ik achter de boot in het kielzog een flinke
balk drijven. Dat moet de veroorzaker zijn van de knal. Als je op zee
zit is dat een van de dingen die zeer onplezierige gevolgen kan
hebben. Tegenwoordig drijven er zelfs hele containers in zee.
Omstreeks 10.00 uur komt Anneke weer tot leven. Ze zorgt dat er een
lekkere kop koffie komt en natuurlijk de gezelligheid om je heen.
In de loop van de dag wordt het steeds warmer. Om wat frisse wind op
te vangen gaat Anneke lekker voorop liggen.
Met Govert en Marleen van de Milja spreken we via de marifoon af dat
we doorvaren naar Kalmar. De stad ligt halverwege de Kalmarsund. Het
is een strategische haven voor de zeilers die naar de Oost Zweedse
scheren varen. Vrijwel iedereen maakt hier een tussenstop. Om er te
komen moet je goed op de betonning letten en weten waar je af moet
slaan. Gelukkig zijn er goede pilots (boeken over o.a. havens) waar
alles in is te lezen. Volgens de berekeningen moeten we er omstreeks
20.00 uur aankomen.
Het weer is fabelachtig mooi, daar kunnen ze in de Middellandse zee
nog wat van leren! Anneke gaat op zee nog even te water. Het is flink
wat kouder dan gisteren in de haven. Ze zwemt een rondje om de boot om
te zien of de aanvaring met de balk nog iets heeft aangericht. Voor
zover ze het kan overzien is er gelukkig geen schade.
Als we vlak bij de haven zijn komt er een prachtig schip aanvaren. Als
het dichterbij is lijkt het op het jacht van de Deense Koninklijke
familie. Aan boord veel bemanning in smetteloze witte uniformen. Voor
dat het bij ons is gaat de loods van boord en vaart het met grote
snelheid ons voorbij. Het is een groots gezicht om het schip voorbij
te zien varen.
Omstreek 20.00 uur varen we de passantenhaven van Kalmar binnen en
meren af met de voorzijde aan de kade en achter aan een meerboei.
Zondag 10 juni. Zweden Kalmar.
Vanmorgen scheen weer de zon dus het ontbijt werd buiten in de kuip
opgediend. Na het ontbijt de havenmeester betalen en daarna het
centrum van de stad met een bezoek vereren.
Het oude centrum begint op een paar honderd meter van de haven. Het is
door een oude stadswal omgeven. Het oudste deel dateert al uit de 17e
eeuw. Het bestaat veelal uit oude houten huisjes. Midden in het
centrum staat de Domkerk. Toen wij daar arriveerde begon juist de mis.
Wij zijn de kerk binnen gegaan en namen plaats achterin in de kerk.
Wij kregen keurig een gezangenboek aangereikt. Van de preek vertonden
wij niet veel. Van het gezang ook niet maar het klonk prachtig. Ook
het jongens en meisjeskoor zong prachtig en je had de neiging om aan
het einde te klappen. De kerk was matig bezet.
Een rij naast ons zat een jongen van een jaar of 15. Volgens mij was
hij na een lange nacht in het uitgaansleven en een paar uur slaap zo
de kerk ingestapt. Al na een kwartiertje pakte hij zijn g.s.m. en
begon te s.m.s.sen. Daarna ging hij ging hij uitgebreid zitten bellen.
Voor de rest was hij ook niet erg in voor de rest van het gebeuren in
de kerk. Als iedereen ging staan bleef hij zitten. Echt een beetje
puberachtig gedrag. Vroeger zou ik me er waarschijnlijk aan geërgerd
hebben maar nu vond ik het eigenlijk wel bij hem horen. Hopelijk zie
ik mijn kleinzoon zich ook zo gedragen.
Toen we iets zochten om de lunch te gebruiken kwamen we een
Thais-restaurant waar een lunchbuffet was te verkrijgen. Daar hadden
we wel oren na en voor € 9.00 p.p. hebben we heerlijk gegeten en
gedronken! Er kwam een kolossale man binnen die heeft ons met
verbijstering laten kijken hoeveel hij at. Daar kan een gezin met
minstens 6 kinderen ruim van eten.
Daarna zijn we kasteel Kalmar gaan bewonderen. De wandeling erheen was
door een prachtig park met indrukwekkende bomen. Bij de bomen stond
een bordje waarop stond vermeld wat voor soort boom het betrof.
Daarna naar de supermarkt om nog wat boodschappen te halen. De
supermarkten zijn ook op zondag open. Dat is lekker gemakkelijk om
steeds wat verse spullen te halen als we in een haven liggen waar een
supermarkt dichtbij is. Je moet soms ook wel eens een stief
kwartiertje lopen om wat te kunnen krijgen. Gelukkig hebben we altijd
genoeg aan boord om ook een poosje zonder supermarkt te kunnen.
Govert en Marleen waren naar een concert in de Domkerk. Na afloop
kwamen ze opgetogen vertellen dat het prachtig had geklonken. Daarna
nog koffie gedronken en het vaarschema voor morgen doorgenomen. Het
reisdoel wordt het plaatsje Byxelkrok, gelegen op de noordpunt van het
eiland Öland.
Maandag 11 juni. Zweden
Omstreeks 06.00 uur liet Anneke de voortros vieren en kon ik daarna de
haak van de meerboei losklikken. De tocht naar Byxelkrok was begonnen.
Door een nog stille haven voeren we naar buiten en hielden daarna
bakboord aan. Voor ons lag de gigantische brug welke het eiland Öland
met de vaste wal verbind. Hij is meer dan 30 meter hoog dus we kunnen
er gemakkelijk onderdoor varen.
Er stond wat stroom tegen veroorzaakt door de noordelijke wind. Er
stond een matig windje wat we pal tegen hadden. Voorbij de brug trok
de wind wat aan. Ook de golven bouwden zich wat op. Na een klein
uurtje werden de golven wat hoger en ook steiler. Het veroorzaakte een
onplezierig vaargedrag van de boot. Er kwam veel buiswater over de
boot maar gelukkig achter de buiskap zaten we lekker droog. Wel zakte
de snelheid wat tot onder de 5 knopen.
Via de marifoon meldde de Milja dat de snelheid bij hun terug liep.
Afgesproken werd dat we het nog een uurtje aan zouden zien en als het
niet verbeterde we in Borgholm, een haven dicht in de beurt, binnen
zouden lopen.
Onderweg liepen we een kleine motorzeiler voorbij welke, in wolken van
schuim, van de ene golf op de andere stuiterde. Het is altijd een mooi
gezicht om dat gade te slaan. Overigens hadden de mensen aan boord van
de boot het naar hun zin want zij zaten in de kuip en zwaaiden
enthousiast naar ons.
Gelukkig werd de wind en de golven wat minder en de Milja liet weten
dat zij gewoon verder wilden varen. Na nog een paar uren varen
naderden we onze volgende haven Byxelkrok. Op het moment dat we de
haven in wilden draaien, riep de Milja ons op. Zij vroegen of we bij
naar ze toe konden komen want het motorvermogen liep terug. We zijn
daarop naar ze toegegaan en zagen dat ze nog maar 4 knopen liepen in
plaats van de bijna 6 knopen die ze normaal varen. We bleven met ze
opvaren maar de snelheid liep steeds verder terug. Toen we nog maar
een kleine mijl van de haven verwijderd waren stopte de motor
helemaal. We hebben daarna direct een lijn overgebracht en ze naar de
haven gesleept. In de haven lukte het om ze net zoveel snelheid mee te
geven dat ze met hulp van een Zweed vast konden maken aan een mooring
en de kant. Gelukkig een goed einde aan iets wat altijd spannend
blijft tot de boot veilig aan de kant ligt, vooral natuurlijk voor
Govert en Marleen.
Govert is daarna direct een aantal zaken gaan nakijken en vervangen.
Hij vermoedde dat het euvel te wijten is aan vervuiling van het
brandstofsysteem. Hij heeft daarna via de havenmeester contact gezocht
met een monteur om de zaak op te lossen. Uiteindelijk moet morgen weer
contact worden opgenomen met monteur om een definitieve afspraak te
maken.
Wij zijn nog even het dorpje in geweest. Bij een supermarktje wat
boodschappen gedaan en daarna lekker aan boord gegeten.
Omstreeks 23.30 uur kwam Govert nog even langs met een goed bericht.
Hij had de boel ontlucht en diesel bijgetankt en …… de motor draaide
weer. We hebben afgesproken dat we morgen nog een dag blijven liggen.
Govert kan dan nog wat aan de afdichting van zijn tank doen en hij
moet nodig tanken want hij is helemaal door zijn dieselvoorraad heen.
Dinsdag 12 juni. Zweden Visby.
Ondanks dat we zouden blijven liggen voor Govert, kwam Marleen rond
9.00 dat ze weg wilden omdat er een goed windje stond. Ik was net uit
bed en Anneke lag er nog in. We zijn maar direct de boot klaar gaan
maken voor vertrek. Govert had niet getankt en had maar 20 liter
diesel. Ik heb hem nog een kan met 10 liter gegeven voor het geval hij
toch nog een stuk op de motor moest varen.
Omstreeks 16.30 uur arriveerden we in Visby, de hoofdstad van het
eiland Gotland. Na aankomst hebben we nog even het stadje verkend. Het
ziet er erg authentiek uit. Er is natuurlijk wel hier en daar aan
verbetering gedaan van de gebouwen maar dat is zeer verantwoord en
mooi. De haven was goed aan te lopen en de passantenhaven ziet er
keurig uit. Afmeren gebeurt hier met de neus aan de kant en achter een
hekboei. Een manier van afmeren zoals die veel voorkomt in Zweden.
De stad ligt tegen een heuvel aangebouwd wat betekent dat je veel moet
klimmen. De fietsers gaan ook bijna allemaal lopend met de fiets aan
de hand naar boven. Vroeger was het een belangrijke handelsstad en
maakte deel uit van de Hanze steden. De stad is ommuurd wat dateert
uit de tijd dat Gotland nog een eigen staat was en zich moest
verdedigen tegen de lieden die hun zin gezet hadden op het grote
eiland. Uiteindelijk werd de strijd toch verloren en hoe de
veroveraars hebben huis gehouden is te zien aan de in brand gestoken
kerken. De ruines zijn als monumenten blijven staan. De stad staat nu
op de wereld erfgoedlijst van Unesco.
Morgen gaan we nog uitvoerig de stad verkennen.
Nadat we omstreeks 6.45 uur hadden losgegooid zijn we eerst de
dieseltank maar weer eens gaan volgooien. Op zee hadden we daarna de
wind strak op de kop. Na een uurtje zakte de wind geheel in en op een
rustig zeetje voeren we richting Hällevik gelegen boven in de
Hänobocht.
Na een uurtje kwamen we terecht in een grote groep mijnenvegers uit
diverse landen. Ook Nederland was vertegenwoordigd met een schip. Ze
voeren heel rustig in het rond. Zo nu en dan kwam er een recht op ons
af maar ruim voor ons draaiden ze dan weer af. We werden voor de rest
met rust gelaten en voor ons was het wel leuk om ze bezig te zien.
Het weer was ondertussen werkelijk prachtig zonnig geworden. Het was
dan ook heerlijk toeven in de kuip van de boot. Na verloop van ruim 5
uur liepen we de jachthaven van Hällevik binnen. Het was er erg rustig
en konden kiezen welke box we wilden hebben.
Even na ons arriveerde de Milja en meerde af in de box naast ons. Na
wat gedronken en gegeten te hebben zijn we het plaatsje gaan bekijken.
Er waren twee grote visrokerijen met winkel welke hun lekkernijen te
koop aanboden. We hebben ook hier weer wat gerookte vis gekocht.
Voor de rest is het maar een klein plaatsje zonder een echt centrum.
Het is vooral een toeristenplaatsje met een mooi strand en prachtige
wandel mogelijkheden. De jachthaven is voorzien van alle
benodigdheden.
We hebben een heerlijke wandeling gemaakt in een omgeving waar rust
ons omringde.
Terug aan boord zijn Anneke en Govert gaan zwemmen. Anneke heeft
tevens de waterlijn van de boot schoongemaakt zodat we er weer "spik
en span" bij liggen. Het water is ook heel helder hier, je kunt de
bodem zien.
Daarna hebben we nog wat gedronken aan boord van de Milja, waarna we
terug op onze boot heerlijk hebben genoten van de gekochte vis.
Al met al is het hier een idyllisch paradijs!
Morgen gaan we richting Kalmarsund. Het is een tocht van ongeveer 70
mijl. Het betekent dat we morgen een lange dag aan het varen zijn.
Zaterdag 9 juni. Zweden
Het is 6.30 uur, een half uur geleden hebben we losgegooid. We varen
op de motor over een bijna spiegelgladde zee. Zo nu en dan veroorzaakt
de zwakke wind kleine rimpeltjes. Alsof de zee even een koude rilling
krijgt, net zo'n rilling als die wij krijgen als we plotseling de
koude wind over ons heen voelen gaan.
We varen een oostelijke koers onder een wolkeloze blauwe hemel. De
lucht boven de horizon kleurt in pastelkleuren grijs, roze en blauw
met een donkere streep als overgang van lucht naar water.
Voor ons strooit de zon, in een naar de horizon steeds breder wordende
baan, zakken vol flonkeringen uit over het water. Aan bakboord
passeren we het piepkleine eilandje Häno. Het is particulier bezit en
er wonen ongeveer 100 mensen.
Ondanks dat de zee spiegelglad is deint de Yuser eindeloos op de
beweging welke altijd in het water zit.
Als ik weer achter de laptop ga zitten is het rond 9.00 uur. De zon
heeft wat meer kracht gekregen en zorgt ervoor dat het in de kuip
lekker warm wordt. Aan de horizon varen twee zeilboten een zelfde
koers als wij op een zee waarin geen rimpeltje meer is te bekennen. De
Yuser trekt een kaarsrecht spoor en de boeggolven waaieren achter ons
naar links en rechts uit. Voor dat rechte spoor zorgt Fleur, onze
stuurautomaat. Onvermoeid stuurt zij de boot door het water en beter
en accurate dan wie ook. Onze snelheid bedraagt ongeveer 6.4 knoop
over de grond. Omgerekend is dat ongeveer 12 km. per uur. Als je op
een gladde zee vaart, zoals nu het geval is, kan je je niet
voorstellen dat het met harde wind knokken is om de boel onder
controle te houden. Alles kost dan inspanning, naar beneden gaan, eten
klaarmaken zelfs naar toilet gaan is een karwei op zich.
Anneke ligt in bed. Ze had last van brandende ogen en hoopt dat het
met druppels en een poosje slapen over zal zijn. Als ik boven in de
kuipingang zit hoor ik haar uit bed komen. Een beetje slaapdronken
schuifelt ze naar het toilet. Even later duikt ze weer haar kooi in.
Slapen aan boord is nu heerlijk. De
motor ronkt en de Yuser wiegt op de golven. Ik denk dat een baby zich
ook zo voelt als hij al wiegend in slaap valt. Misschien wel juist
daarom slaap je zo lekker als je onder deze omstandigheden even je
kooi induikt.
Hoe anders is het als het flink waait. Ik kan me nog herinneren dat
Anneke samen met Yuri en Serge beneden in bed lagen. De loze ruimte
opgevuld met zeilen om het heen en weer rollen tegen te gaan. Zo nu en
dan er nog even uit om over te geven van de zeeziekte. Toch zijn de
jongens altijd zonder mopperen meegegaan als we de zee opgingen. Ik
heb daar nu steeds bewondering voor. Noot: van Anneke: "voor mij niet
dan?"
Omstreeks 9.30 uur hoor ik een harde knal ergens beneden. Ik ga bij
Anneke kijken of er iets is omgevallen. Er is niets te zien. Als ik
weer naar buiten ga ik zie ik achter de boot in het kielzog een flinke
balk drijven. Dat moet de veroorzaker zijn van de knal. Als je op zee
zit is dat een van de dingen die zeer onplezierige gevolgen kan
hebben. Tegenwoordig drijven er zelfs hele containers in zee.
Omstreeks 10.00 uur komt Anneke weer tot leven. Ze zorgt dat er een
lekkere kop koffie komt en natuurlijk de gezelligheid om je heen.
In de loop van de dag wordt het steeds warmer. Om wat frisse wind op
te vangen gaat Anneke lekker voorop liggen.
Met Govert en Marleen van de Milja spreken we via de marifoon af dat
we doorvaren naar Kalmar. De stad ligt halverwege de Kalmarsund. Het
is een strategische haven voor de zeilers die naar de Oost Zweedse
scheren varen. Vrijwel iedereen maakt hier een tussenstop. Om er te
komen moet je goed op de betonning letten en weten waar je af moet
slaan. Gelukkig zijn er goede pilots (boeken over o.a. havens) waar
alles in is te lezen. Volgens de berekeningen moeten we er omstreeks
20.00 uur aankomen.
Het weer is fabelachtig mooi, daar kunnen ze in de Middellandse zee
nog wat van leren! Anneke gaat op zee nog even te water. Het is flink
wat kouder dan gisteren in de haven. Ze zwemt een rondje om de boot om
te zien of de aanvaring met de balk nog iets heeft aangericht. Voor
zover ze het kan overzien is er gelukkig geen schade.
Als we vlak bij de haven zijn komt er een prachtig schip aanvaren. Als
het dichterbij is lijkt het op het jacht van de Deense Koninklijke
familie. Aan boord veel bemanning in smetteloze witte uniformen. Voor
dat het bij ons is gaat de loods van boord en vaart het met grote
snelheid ons voorbij. Het is een groots gezicht om het schip voorbij
te zien varen.
Omstreek 20.00 uur varen we de passantenhaven van Kalmar binnen en
meren af met de voorzijde aan de kade en achter aan een meerboei.
Zondag 10 juni. Zweden Kalmar.
Vanmorgen scheen weer de zon dus het ontbijt werd buiten in de kuip
opgediend. Na het ontbijt de havenmeester betalen en daarna het
centrum van de stad met een bezoek vereren.
Het oude centrum begint op een paar honderd meter van de haven. Het is
door een oude stadswal omgeven. Het oudste deel dateert al uit de 17e
eeuw. Het bestaat veelal uit oude houten huisjes. Midden in het
centrum staat de Domkerk. Toen wij daar arriveerde begon juist de mis.
Wij zijn de kerk binnen gegaan en namen plaats achterin in de kerk.
Wij kregen keurig een gezangenboek aangereikt. Van de preek vertonden
wij niet veel. Van het gezang ook niet maar het klonk prachtig. Ook
het jongens en meisjeskoor zong prachtig en je had de neiging om aan
het einde te klappen. De kerk was matig bezet.
Een rij naast ons zat een jongen van een jaar of 15. Volgens mij was
hij na een lange nacht in het uitgaansleven en een paar uur slaap zo
de kerk ingestapt. Al na een kwartiertje pakte hij zijn g.s.m. en
begon te s.m.s.sen. Daarna ging hij ging hij uitgebreid zitten bellen.
Voor de rest was hij ook niet erg in voor de rest van het gebeuren in
de kerk. Als iedereen ging staan bleef hij zitten. Echt een beetje
puberachtig gedrag. Vroeger zou ik me er waarschijnlijk aan geërgerd
hebben maar nu vond ik het eigenlijk wel bij hem horen. Hopelijk zie
ik mijn kleinzoon zich ook zo gedragen.
Toen we iets zochten om de lunch te gebruiken kwamen we een
Thais-restaurant waar een lunchbuffet was te verkrijgen. Daar hadden
we wel oren na en voor € 9.00 p.p. hebben we heerlijk gegeten en
gedronken! Er kwam een kolossale man binnen die heeft ons met
verbijstering laten kijken hoeveel hij at. Daar kan een gezin met
minstens 6 kinderen ruim van eten.
Daarna zijn we kasteel Kalmar gaan bewonderen. De wandeling erheen was
door een prachtig park met indrukwekkende bomen. Bij de bomen stond
een bordje waarop stond vermeld wat voor soort boom het betrof.
Daarna naar de supermarkt om nog wat boodschappen te halen. De
supermarkten zijn ook op zondag open. Dat is lekker gemakkelijk om
steeds wat verse spullen te halen als we in een haven liggen waar een
supermarkt dichtbij is. Je moet soms ook wel eens een stief
kwartiertje lopen om wat te kunnen krijgen. Gelukkig hebben we altijd
genoeg aan boord om ook een poosje zonder supermarkt te kunnen.
Govert en Marleen waren naar een concert in de Domkerk. Na afloop
kwamen ze opgetogen vertellen dat het prachtig had geklonken. Daarna
nog koffie gedronken en het vaarschema voor morgen doorgenomen. Het
reisdoel wordt het plaatsje Byxelkrok, gelegen op de noordpunt van het
eiland Öland.
Maandag 11 juni. Zweden
Omstreeks 06.00 uur liet Anneke de voortros vieren en kon ik daarna de
haak van de meerboei losklikken. De tocht naar Byxelkrok was begonnen.
Door een nog stille haven voeren we naar buiten en hielden daarna
bakboord aan. Voor ons lag de gigantische brug welke het eiland Öland
met de vaste wal verbind. Hij is meer dan 30 meter hoog dus we kunnen
er gemakkelijk onderdoor varen.
Er stond wat stroom tegen veroorzaakt door de noordelijke wind. Er
stond een matig windje wat we pal tegen hadden. Voorbij de brug trok
de wind wat aan. Ook de golven bouwden zich wat op. Na een klein
uurtje werden de golven wat hoger en ook steiler. Het veroorzaakte een
onplezierig vaargedrag van de boot. Er kwam veel buiswater over de
boot maar gelukkig achter de buiskap zaten we lekker droog. Wel zakte
de snelheid wat tot onder de 5 knopen.
Via de marifoon meldde de Milja dat de snelheid bij hun terug liep.
Afgesproken werd dat we het nog een uurtje aan zouden zien en als het
niet verbeterde we in Borgholm, een haven dicht in de beurt, binnen
zouden lopen.
Onderweg liepen we een kleine motorzeiler voorbij welke, in wolken van
schuim, van de ene golf op de andere stuiterde. Het is altijd een mooi
gezicht om dat gade te slaan. Overigens hadden de mensen aan boord van
de boot het naar hun zin want zij zaten in de kuip en zwaaiden
enthousiast naar ons.
Gelukkig werd de wind en de golven wat minder en de Milja liet weten
dat zij gewoon verder wilden varen. Na nog een paar uren varen
naderden we onze volgende haven Byxelkrok. Op het moment dat we de
haven in wilden draaien, riep de Milja ons op. Zij vroegen of we bij
naar ze toe konden komen want het motorvermogen liep terug. We zijn
daarop naar ze toegegaan en zagen dat ze nog maar 4 knopen liepen in
plaats van de bijna 6 knopen die ze normaal varen. We bleven met ze
opvaren maar de snelheid liep steeds verder terug. Toen we nog maar
een kleine mijl van de haven verwijderd waren stopte de motor
helemaal. We hebben daarna direct een lijn overgebracht en ze naar de
haven gesleept. In de haven lukte het om ze net zoveel snelheid mee te
geven dat ze met hulp van een Zweed vast konden maken aan een mooring
en de kant. Gelukkig een goed einde aan iets wat altijd spannend
blijft tot de boot veilig aan de kant ligt, vooral natuurlijk voor
Govert en Marleen.
Govert is daarna direct een aantal zaken gaan nakijken en vervangen.
Hij vermoedde dat het euvel te wijten is aan vervuiling van het
brandstofsysteem. Hij heeft daarna via de havenmeester contact gezocht
met een monteur om de zaak op te lossen. Uiteindelijk moet morgen weer
contact worden opgenomen met monteur om een definitieve afspraak te
maken.
Wij zijn nog even het dorpje in geweest. Bij een supermarktje wat
boodschappen gedaan en daarna lekker aan boord gegeten.
Omstreeks 23.30 uur kwam Govert nog even langs met een goed bericht.
Hij had de boel ontlucht en diesel bijgetankt en …… de motor draaide
weer. We hebben afgesproken dat we morgen nog een dag blijven liggen.
Govert kan dan nog wat aan de afdichting van zijn tank doen en hij
moet nodig tanken want hij is helemaal door zijn dieselvoorraad heen.
Dinsdag 12 juni. Zweden Visby.
Ondanks dat we zouden blijven liggen voor Govert, kwam Marleen rond
9.00 dat ze weg wilden omdat er een goed windje stond. Ik was net uit
bed en Anneke lag er nog in. We zijn maar direct de boot klaar gaan
maken voor vertrek. Govert had niet getankt en had maar 20 liter
diesel. Ik heb hem nog een kan met 10 liter gegeven voor het geval hij
toch nog een stuk op de motor moest varen.
Omstreeks 16.30 uur arriveerden we in Visby, de hoofdstad van het
eiland Gotland. Na aankomst hebben we nog even het stadje verkend. Het
ziet er erg authentiek uit. Er is natuurlijk wel hier en daar aan
verbetering gedaan van de gebouwen maar dat is zeer verantwoord en
mooi. De haven was goed aan te lopen en de passantenhaven ziet er
keurig uit. Afmeren gebeurt hier met de neus aan de kant en achter een
hekboei. Een manier van afmeren zoals die veel voorkomt in Zweden.
De stad ligt tegen een heuvel aangebouwd wat betekent dat je veel moet
klimmen. De fietsers gaan ook bijna allemaal lopend met de fiets aan
de hand naar boven. Vroeger was het een belangrijke handelsstad en
maakte deel uit van de Hanze steden. De stad is ommuurd wat dateert
uit de tijd dat Gotland nog een eigen staat was en zich moest
verdedigen tegen de lieden die hun zin gezet hadden op het grote
eiland. Uiteindelijk werd de strijd toch verloren en hoe de
veroveraars hebben huis gehouden is te zien aan de in brand gestoken
kerken. De ruines zijn als monumenten blijven staan. De stad staat nu
op de wereld erfgoedlijst van Unesco.
Morgen gaan we nog uitvoerig de stad verkennen.
Reacties: 0
Schrijf een reactie - Laat weten wat je hier van vindt!