Na twee jaar weer terug in Simrishamn.

Woensdag 6 juni. Zweden Simrishamn.

Omstreeks 7.30 uur gooiden we los en vertrokken uit Ystad met bestemming
Simrishamn. Het was wat bewolkt en de wind kwam uit oost/noordoost, kracht 4
bft. Het zou weer weinig zeilen worden omdat de wind weer vol op de kop
stond.

We hoefden maar 30 mijl te varen maar waren toch vroeg weggegaan omdat we
door een gebied moesten waar na 9.00 uur schietoefeningen gehouden werden.
Voor 9.00 uur konden we nog dicht langs de kust varen, daarna als het
schieten begon, moesten zeker 4 mijl omvaren.

Omstreeks 8.45 uur, we waren bijna het schietgebied door, kwam er een
snelboot met geel knipperlicht en een rode vlag met grote snelheid onze
richting uit. Hij voer ons echter voorbij waarna hij richting Milja ging.
Daarna ging hij naar nog een paar boten welke verder achter ons voeren. We
zagen dat ze uit het gebied werden gestuurd wat ze een behoorlijke omweg
opleverden.

We vorderden redelijk snel tot dat de zeegang steeds ruwer werd. Ondanks dat
er niet veel wind stond werden de golven hoger en er kwam behoorlijk wat
water over de boot. We besloten het zeil bij te zetten zodat de boot zich
wat rustiger in het water zou gaan gedragen.

Langs de zuidkust te hoogte van het visserplaatsje Kasaberga passeerden we
de stenenformatie van Ales. De prehistorische stenen, 59 in getal, wegen
tussen de 2 en de 4 ton. Zij staan over een afstand van 67 meter boven op de
met groen begroeide rotsen langs de zee. Ieder jaar bezoeken,
honderdduizenden mensen, de plaats om de stenen te bekijken en te genieten
van het prachtige uitzicht. Wat de stenen precies voorstellen weet men niet
met zekerheid. Er wordt gesproken van grafstenen naar ook van een
prehistorische kalender. De groene steile kust is verder op diverse plaatsen
begroeid met blauwe en rode bloemen. Het is een prachtig stukje kust wat
vanaf het water mooi is te bewonderen.

We hoopten dat voorbij het lichtbaken van Sandhammaren, waar we een meer
noordelijke koers moesten gaan voorleggen, we misschien ook het voorzeil bij
konden zetten. Niets was minder waar. We kregen de wind zelfs nog meer op de
kop. We zijn daarop maar op de motor en het grootzeil, hoog aan de wind gaan
laveren. Dat leverde een comfortabeler gedrag van de Yuser op en we kregen
ook niet zo veel water meer over.

Een paar mijl voor we Simrishamn bereikten heb ik het voorzeil gestreken.
Dat had ik niet moeten doen want zonder zeil begon het Yuser behoorlijk te
slingeren. Gelukkig was het nog maar een paar mijl voor we omstreeks 12.30
uur de haven inliepen. In de havenkom hebben we daarna de stootwillen en de
meerlijnen klaargelegd en zijn we in de jachthaven een box ingevaren. We
werden keurig geholpen door een Duitser die er lag. Nadat we wat hadden
gedronken en de boot wat aan kant hadden gemaakt arriveerde ook de Milja.

Half in de middag zijn we nog even het stadje ingegaan. Het was er rustig
mede omdat de meeste winkels dicht waren. Bij de toeristeninformatie hoorde
Anneke dat het een feestdag was die werd gezien als een zondag. De horeca
was wel open evenals enkele op het toerisme afgestemde winkels. Ook waren de
supermarkten open. We zijn nog even bij de Zweedse tak van Albert Hein
binnengeweest. Ook hier de euro-shopper artikelen net als in Nederland. Het
assortiment deed verder niet onder voor wat bij ons in de schappen ligt.

Aan boord hebben we daarna heerlijk kip met kerrie gegeten naar een geheim
recept van Anneke. Daarna bij een kopje koffie in de kuip nog wat
nagemijmerd en wat zitten brainstormen over hoe een nieuwe kuiptent (een
winterklus en investering) voor ons eruit moest komen te zien. Bij het zien
van andere schepen doe ie ideeën op.