2e Nieuwsbrief 2007

2e Nieuwsbrief reis Oostzee 2007

Vrijdag 25 mei. Duitsland Rendsburg
Om wat van het stadje te zien zijn we een dagje gaan passagieren in
Rendsburg. Helaas was het weer wat omgeslagen wat resulteerde in
behoorlijke regenbuien. We hebben echter van de nood een deugd gemaakt
en zijn begonnen met een lekker ontbijt. Na de koffie zijn we daarna
eerst met de laptop onder de arm bij de havenmeester gaan Internetten.
We hebben daar de stukjes verstuurd en onze foto's op Flickr gezet.
Ieder die deze foto's wilt zien moeten dat doen via onze weblog
www.admiraal.org/yuser .
Daarna zijn we naar het centrum van het stadje gewandeld. Nadat we
daar van wat gezien hadden en enkele boodschappen hadden gedaan, begon
het weer behoorlijk te regenen en zijn we richting haven gewandeld.
Voor het avondeten waren we uitgenodigd bij Govert en Marleen. Na een
heerlijke maaltijd zijn we, na de koffie, weer terug gegaan naar de
Yuser. Weer op tijd naar bed want de volgende dag liep alweer om 05.00
uur de wekker af.

Zaterdag 26 mei. Duitsland Heiligenhafen
Toen we wakker werden tikte de regen op het dek. Een blik naar buiten
leerde ons dat de wereld grijs was om ons heen. Maar de plicht riep
ons. Omstreeks 06.00 uur gooiden de los en zetten koers naar het
Kieler Kanaal. We waren nog maar net los toen het echt begon door te
regenen en ook werd het zicht slechter. Na een 20 minuten werd het
zicht gelukkig beter maar de regen bleef gestadig naar beneden vallen.
Op het kanaal was het druk met de scheepvaart. Het geeft altijd
afleiding en houd je scherp. Als die grote dames voorbij varen voel je
je zeer nietig. Soms wordt er vanaf de brug naar je gezwaaid en dan
heb je even het idee dat je er ook bij hoort. Maar de meesten varen
voorbij zonder dat er een levend wezen is te bekennen.
Na een kleine drie uur varen bereikten we het plaatsje Holtenau en de
sluizen aan het einde van het kanaal. Wij konden direct de sluis in,
wat een hele luxe is, want meestal moet je lang wachten tot je aan de
beurt ben. Nadat we in de sluis hadden aangelegd gingen de dames het
passagegeld voor het kanaal betalen. Voor ons betekende dat € 12,- uit
de scheepskas.
Na de sluis voeren we het Kielerfjord op. Er was al aardig wat
scheepvaart en in de richting Kiel waren tientallen kleine zeilbootjes
op het water. Wij gingen vanuit de sluis gelijk bakboord uit richting
Kielerbocht. Daar aangekomen gingen we stuurboord uit richting
Heiligenhafen, gelegen aan de zuidzijde van de Fehmarnsund. In het
plaatsje is een grote jachthaven waar altijd wel een plaatsje voor
passanten is te vinden. Het is een uitstekende haven voorzien van alle
gemakken.
Onderweg hebben we weer heel wat regendruppels op ons gehad. Maar het
je zeilkleding aan is het allemaal goed vol te houden, zeker als je zo
nu en dan door de kapiteinse wordt voorzien van een lekker hapje en
drankje. Na zes uur varen bereikten we, in stromende regen en een
aantrekkende wind, de jachthaven. Er waren voldoende plaatsen vrij,
dus we konden afmeren in een riante box. Een uurtje later arriveerden
ook Govert en Marleen met de Milja.
Nadat Anneke bij de havenmeester was geweest zijn we naar het stadje
gegaan. Het was ondertussen droog geworden en het was gezellig druk.
Na wat gewinkeld te hebben zijn we boodschappen gaan doen in de
aanwezige supermarkt. Daarna weer naar de Yuser om te gaan genieten
van een heerlijke maaltijd. De laatste biefstukjes uit de diepvries
stonden op het menu aangevuld met gebakken aardappeltjes en appelmoes.
Govert en Marleen zijn daarna nog gezellig op de koffie geweest. Toen
zij naar hun eigen boot gingen was de wind toegenomen tot hard. De
voorspellingen voor de volgende dag gaf aan dat de wind hard zou
blijven doorstaan tot 6 bft. In buien zelfs tot 7 a 8 bft. Het
scheepsberaad had opgeleverd dat we morgen zouden blijven liggen om te
wachten tot de wind wat minder zou zijn.

Zondag 27 mei, 1e Pinksterdag. Duitsland Heiligenhafen.
Als we rond acht uur uit bed komen waait het inderdaad hard. We gaan
op ons gemak ontbijten en koffie-drinken. In de kuip bekijken we hoe
een aantal schepen volstromen met mensen die les krijgen of gaan
proefvaren met Hanse jachten waarvan hier een verkooppunt is. Ondanks
dat er veel wind is gaan de lessen gewoon door. Aandachtig wordt het
door ons gadegeslagen want er is altijd wel wat te leren.
Op de nieuwe jachten komen veel "stellen" af. Alles wordt bevoeld en
bekeken. Vooral de mannen bewegen zich over de boten met verliefde
blikken in hun ogen. Die gaan niet naar vrouwlief maar naar het mooie
speelgoed waar zo op lopen en bezig zijn. De blikken naar de vrouw
zijn ook die van een soort verliefdheid, maar dan uit berekening om
ze mild te stemmen voor de aanschaf van zijn droom.
Maar om ons heen zien we dat er veel dames ook gelukkig zijn met de
boot en er net zo goed mee om kunnen gaan dan manlief. Slijm, slijm…..
In de middag gaan we weer passagieren en wandelen tussen de vele
duizenden bezoekers die dit Pinksterweekend een bezoek brengen aan het
stadje. De horeca en middenstand doen er goede zaken.
Als we aan boord terugkomen zien we dat de haven weer volloopt met
jachten. Het is een gezellige drukte. Die wordt snel minder als het
weer begint te regenen en de eerste onweersdreunen weerklinken. Het
blijft de hele verdere avond regenen. Volgens de weersvoorspellingen
is de wind morgen gunstig om verder te varen, richting Gedser in
Denemarken. In de hoop dat de voorspellingen uitkomen gaan we naar
bed. Voor ik naar bed ga wordt eerst mijn voet verzorgd die ik een
paar uur daarvoor had verzwikt toen ik op een schoen ging staan in de
kuip. Ik heb er goed last van maar morgen is het misschien wel beter.

Maandag 28 mei, 2e Pinksterdag. Denemarken Gedser
Toen ik omstreeks 06.30 uur mijn hoofd uit het luik stak was de wereld
klein. De radio liet weten dat er nevelvelden waren en dat klopte dus
aardig. Wind was er nauwelijks en dat was eigenlijk wel goed want de
weinige wind kwam uit het noordoosten en dat was nu juist de richting
waarheen wij moesten. Omstreeks 08.00 uur gooiden we los en al snel
waren we omsloten door de nevel. In het begin was er nog enigszins wat
zicht maar al spoedig werd het zicht zo slecht dat de Milja, die op
een paar honderd meter bij ons vandaan voer, niet meer te zien was. Op
de ingeplotte koers op de navigator en het radar beeld vervolgden wij
onze reis. Zo nu en dan zagen we op de radar dat er boten waren die
ons zeer dicht naderden. Te zien waren ze echter niet. Het geeft
altijd een beetje een beklemmend gevoel dat je met meerdere boten
dicht bij elkaar bent maar elkaar alleen maar ziet op een schermpje.
Daarnaast zijn er ook nog scheepjes die je niet of nauwelijks ziet op
de radar. Toen we Gedser naderden werd de mist gelukkig minder en
zagen we plotseling de Deense kust opdoemen.
Al spoedig waren we in de betonde geul naar de jachthaven. Daar
aangekomen zagen we dat er heel veel plaatsen waren voor passanten. We
zochten een riante plaats op waar we werden geholpen door een aardige
Duitse schipper. Vlak na ons kwam de Milja binnen die naast ons
afmeerde. Nadat we de boel aan kant hadden gemaakt zijn we even het
plaatsje gaan bekijken. Gedser is gelegen op het eiland Falster en is
de meest zuidelijke plaats van Denemarken. We waren echter snel
uitgekeken. Rondom de haven waar de ferry afmeerde was enige drukte te
bespeuren. Dat was echter ook het enige opwindende wat er was. Het
plaatsje bestaat uit wat straten rondom de haven en dat is zo'n beetje
alles. Een echt centrum is er niet. Bij de enige (kleine) supermarkt
die er is, hebben we nog wat lekkers gekocht waarna we weer naar de
boot zijn gewandeld.
Volgens de voorspellingen gaat het weer hard waaien. De radio gaf
zelfs waarschuwingen voor harde of stormachtige wind. Half in de avond
hebben we scheepsberaad gehouden aan boord van de Milja. Iedereen
wilde graag verder maar met windkracht 5 of misschien wel 6 bft. op de
kop is gaan varen ook geen wijze beslissing. We beslissen de
verwachtingen van morgenochtend vroeg af te wachten en dan te
beslissen.

Maandag 29 mei. Denemarken Gedser.
Als we wakker worden klettert de regen op het dek. Als ik er uit ga om
de computer en de marifoon aan te zetten voor de weersvoorspellingen,
is het koud in de boot. Ik zet de verwarming maar snel aan. Als ik
naar buiten kijk is het grijs en het waait stevig, in vlagen zelfs 7
bft. De weersvoorspellingen die binnenkomen geven aan dat het tot
morgen stevig blijft doorwaaien. Pas morgen draait de wind naar zuid
tot zuidwest met een kracht van 4 tot 5 bft. We hebben gisterenavond
een goed besluit genomen om niet weg te gaan. We gaan ons vandaag maar
bezig houden met wat nakijken in de havengidsen, welke ook nu weer
gratis worden verstrekt in Denemarken, kijken of we ergens Deens geld
kunnen pinnen en nog wat klusjes die anders hadden blijven liggen.
Anneke zorgt voor een goed begin van de dag door het afbakken van
lekkere broodjes, een zacht gekoot eitje en lekker beleg. Daarna wat
opruimen en koffiedrinken. Tijdens dit alles ligt de boot zo nu en dan
stevig te schommelen in de box.
Vanuit de boot hebben we uitzicht op zee. Veel uitzicht is er niet
want het is weer goed nevelig, voeg daarbij de wind en de uitkomst is
dat het nu onplezierig is op de grote plas. Met zulk weer vraag je je
wel eens af wat er nu leuk is aan zeilen op zee. Het antwoordt weet ik
eigenlijk niet, ik kan alleen maar zeggen dat de boot en de zee altijd
blijft trekken.
Hoe ik de boot en het varen beleef wordt misschien wel heel goed
verwoordt door Eva van den Brink, een zeilersvrouw die zelf ook samen
met haar man zeilt. Het is een gedicht uit een gedichtenbundel welke
is uitgegeven bij Hollandia .
HOOGLIED VAN EEN ZEILERSVROUW

jij en je boot
je praat met haar zonder woorden
ze maakt je 's nachts gebiedend wakker
en je staat zonder zuchten op
je geeft haar dure kleren
en wast haar
je kleed haar uit
bergt haar japonnen zorgvuldig op
en slaapt in haar
de liefde tussen jullie is voelbaar
en zeer subtiel

ik kijk naar je
maar ziet me niet
ik praat tegen je
en je luistert met dovemansoren
's nachts komt het moment dat ik van haar hou
en geniet van de stilte
en het gewieg van het water om haar heen
dat genot gun je mij niet
want je droomt hardop
en verstoort mijn rust.

Dagen zoals deze zijn snel vergeten als je op zee zeilt met een lekker
lopend windje en de zon die je bootje verwarmt met haar stralen.
Vandaag hebben Anneke en Marleen geprobeerd geld te pinnen. Dat bleek
een hele klus. Na het hele dorp doorgewandeld te hebben bleek dat de
enige mogelijkheid was geld op te nemen in de supermarkt, helaas was
die pas geopend vanaf 13.30 uur. In de supermarkt vroeg Marleen een
gesneden brood, dat werd inderdaad onmiddellijk gedaan, maar niet met
een broodsnijmachine, maar gewoon handmatig met een broodmes!
Na overleg werd er besloten met de bus af te reizen naar de
hoofdplaats van het eiland , vergeleken met Gedser een wereldstad
namelijk Nykøbing. Het was een rit van ca. 25 minuten naar de stad,
daar was het eindelijk mogelijk om Deense kronen te pinnen. Het was
een leuke plaats en veel groter dan Gedser.
We hebben er wat geshopt en natuurkijk kon Anneke het niet laten een
presentje voor Lucas te kopen. Ook hebben we de Klosterkirche in
Nykøbing bezocht. In een typische Deens kroegje met een heuse
"opkamer" vol met maritieme foto's en attributen hebben we wat
gedronken. Daarna weer met de bus terug naar Gedser.
Het plan is morgen om 8.00 uur te vertrekken. Hopelijk gooit de wind
geen roet in het eten. De laatste voorspelingen geven echter geen
zekerheid.

Woensdag 30 mei. Denemarken Gedser.
Midden in de nacht wordt ik wakker van een gierende wind. De boot ligt
behoorlijk te schommelen en aan zijn landvasten te rukken. De golven
klotsen tegen de onderkant van de spiegel wat een bonzend gedreun
oplevert. Ik ga er uit om even buiten polshoogte te nemen. Een
stormachtige wind blaast in mijn nog slaperige gezicht. Het zorgt er
wel voor dat je gelijk wakker bent. Rillend in mijn slaap-outfit ga ik
weer de kajuit in. Ik zet de computer aan om te kijken of er een
weerberichtje is. Zodra hij aan staat braakt hij braaf een weerbericht
uit. Erg blij wordt ik er niet van, want zag het er gisteren nog
redelijk goed uit, nu komen er alleen maar wind en stormwaarschuwingen
op het scherm voor onze gebieden. Pas na twaalf uur zal het volgens de
nieuwe voorspellingen beter worden. Ik kruip maar weer lekker naast
Anneke in het warme bed.
Omstreeks 07.00 uur klop Govert van de Milja. Ik sprint uit bed en
ziet Govert over zee staren en naar de golven in de haven. Snel zijn
we het er over eens dat het geen weer is om te vertrekken. Het
betekent dat we weer snel te kooi gaan om nog even na te soezen. Over
een paar uur zullen we bij een kop koffie wel bijpraten wat we verder
gaan doen.
Tijdens de koffie wordt besloten om niet te vertrekken. We wachten tot
het een wat minder hard waait. Vroeg in de middag zwakt de wind wat af
en besluiten een aantal zeilers te vertrekken. Dat gaat niet altijd
even makkelijk. Een binnenkomende boot wordt door de nog altijd
stevige dwarswind met de voorkant tegen een meerpaal gedrukt en vaart
schade aan zijn preekstoel en navigatieverlichting. We helpen ook nog
een paar zeilers met het wegvaren en aanleggen. Met deze stevige wind
is het altijd prettig om een helpende hand toegestoken te krijgen.
We gaan ook nog even neer het centrum van het plaatsje. Er moeten
brieven worden gepost en nog enkele boodschappen worden gehaald. We
bezoeken ook nog een oud spoorweg emplacement. Er staan enkele
rijtuigen en goederenwagons weg te roesten. In een oude remise voor
locomotieven is men bezig met het restaureren van materiaal. Zo te
zien wint het roesten het van het opknappen.
Op weg terug naar de boot besluiten we door een stuk natuurpark te
wandelen. Het is er onverwacht mooi. Men laat de natuur zijn gang gaan
, wat een prachtige mengeling en verstrengeling van bomen en planten
laat zien.
De wind is tegen de avond een stuk minder geworden. Morgen zal er wind
een stuk minder zijn. We zullen dan naar het plaatsje Rødvig varen.

Donderdag 31 mei. Denemarken Rødvig.

Om 04.45 loopt de wekker af. Buiten schijn de zon en er staat
nauwelijks wind. Omstreeks 06.00 uur gooien we los en varen een bijna
rimpelloze zee op. De zeilen blijven naar beneden en laten de diesel
het werk doen.
Er is nog maar weinig scheepvaartbij ons in de buurt. Alleen aan de
horizon varen enkele grote vrachtschepen. De Yuser trekt een prachtig
spoor in een olieachtig gladde zee. Zo nu en dan verschijnen er wat
rimpelingen in de vorm van langgerekte stroken. Het geeft de zee een
nog weidsere blik.
We varen eerst enkele uren langs de kust van het eiland Falster.
Daarna verschijnt het eiland Møn. Aan de oostkust liggen de beroemde
krijtrotsen van Møns Klint. Het zijn prachtige ruige rotspartijen
welke bijna loodrecht uit zee omhoog steken. Als we er voorbij varen
worden ze prachtig door de zon beschenen. Als de wind aflandig is is
het een prachtige plaats om te ankeren. Beneden langs de waterlijn is
een wandelpad waar vele toeristen op af komen.
Voorbij Møn verschijn het eiland Sjaelland. Het is een groot eiland
waarop onder andere de hoofdstad Kopenhagen is gelegen. Wij varen naar
het plaatsje Rødvig, gelegen aan de noordzijde van de Fakse Bugt.
Omstreeks drie uur varen we het kleine haventje binnen. Ondanks dat
het druk is vinden we nog een plaats in een box. Het is er wat nauw
waardoor het wat lastig is om de box in te draaien. Gelukkig weet
Anneke in zulke gevallen wat er gedaan moet worden waarbij ze soms als
een steenbok (haar sterrenbeeld) op de steiger springt.
Nadat ook de Milja is afgemeerd gaan we nog even het plaatsje
bekijken. Door een Nederlander worden we snel bijgepraat wat en waar
de belangrijkste zaken zijn te vinden.
Er blijkt een goede verbinding te zijn met Kopenhagen. Eerst een
boemeltreintje waarna we moeten overstappen in Køge op de sneltrein
welke ons in het centrum van Kopenhagen brengt. We besluiten dat we
morgen een bezoek gaan brengen aan de stad van de beroemde.zeemeermin
en het pretpark Tivoli. Het is voor ons niet helemaal een onbekende
stad. Twee jaar geleden hebben we er acht dagen met de Yuser gelegen.

Vrijdag 1 juni, Denemarken Rødvig/Kopenhagen.
Als we wakker worden is het prachtig zonnig weer. Vandaag staat een
bezoek aan Kopenhagen op het programma. De reis er naartoe gaat het
eerste stuk met een met een lokaal treintje waarna er overgestapt moet
worden op de S-baan. Deze stop in het centrum van Kopenhagen op het
centraal station, wat is gelegen naast het beroemde Tivoli.
Govert en Marleen beleven Kopenhagen de eerste helft van de dag mee,
daarna gaan ze naar het vliegveld. Ze vliegen voor twee dagen terug
naar Nederland om een feest van Marleen haar zuster bij te wonen.
In sneltreinvaart laten wandelen we door het centrum en bezoeken o.a.
Nyhaven. Daarna gaan ze naar het vliegveld waarna wij nog wat
rondkijken en shoppen. Daarna weer terug naar Rødvig.