Eerste Nieuwsbrief 2007

SCHARENDIJKE - Klaar om weg te gaan.

Vanmorgen 12 mei omstreeks 11.30 uur arriveerden Yuri, Jolanda en Lucas bij
ons thuis. Lucas met zijn eerste tekening voor Oma en Yuri en Jolanda met
een heerlijke aardbeientaart voor Anneke voor Moederdag. Nadat we van de
koffie met taart hadden genoten zijn we door Yuri naar de boot gebracht.
Anneke was iets eerder weggegaan om onze auto bij de Opel-dealer van der
Kooij te brengen alwaar hij in de garage wordt gezet tot we terug komen. Dat
is een geweldige service van onze dealer.

Aangekomen in de haven bleek het behoorlijk te waaien. Nadat we aan boord
waren geklommen hebben we een broodje gegeten. Daarna hebben we afscheid
genomen Yuri, Jolanda en ons kleinkind Lucas. Vooral afscheid nemen van
Lucas was niet leuk. We zien hem wekelijks groter worden als we hem
gezelschap houden op woensdag. Hij is anderhalf jaar oud en is bezig om te
gaan praten. Iedere keer als je hem ziet heeft hij zijn woordenschat
uitgebreid. We zijn benieuwd hoe groot zijn woordenschat zal zijn als we
terug zijn.

Afgelopen donderdag hadden we al afscheid genomen van Serge en Ilse. Onder
het genot van een gebakken visje, door Serge zelf klaargemaakt, hebben we
genoten van een heerlijke broodmaaltijd. De door Ilse gemaakte knoflookboter
smaakte er heerlijk bij maar daarna moest je wel uit de buurt van anderen
blijven.

Vrijdagmorgen hebben we met een kopje koffie afscheidgenomen van onze
tuinvriendin Cok. Zij houdt voor ons de tuin bij en de post. Door haar
groene vingers gaan wij, voor wat betreft de tuin, met een gerust hart weg.

De planning was dat we vandaag nog zouden vertrekken richting Bruinisse.
Omdat er een stormachtige wind staat, die zo nu en dan met ruim 8 bft.
doorslaat, hebben we het vertrek maar uitgesteld. Morgen zal de wind minder
worden. We gaan dan proberen via de staande mastroute in Gouda te komen.

Zondag 13 mei Bruinisse

Omstreeks 6.30 uur liep de wekker af. De wind was nagenoeg afwezig en er
scheen een waterig zonnetje. Na een snelle wasbeurt de landvasten losgemaakt
en omstreeks 7.30 uur verlieten we de haven. De wind die er nog was stond
pal tegen dus de motor moest het werk doen. Na ongeveer twee uur varen
bereikten we Bruinisse. De sluisdeuren van de sluis stonden open maar de
brug bleef dicht zodat in en uitvaren niet mogelijk was. Toen Anneke via de
marifoon informeerde wanneer we konden schutten werd ons meegedeeld dat er
een storing was met de brug. Dat was een beetje balen want we hadden een
strak schema om tijdig voorbij de Algerabrug te komen. Het bleek helaas een
storing te zijn welke ons bij elkaar twee uur vertraging opleverde. Het
betekende dat we vandaag niet in Gouda zouden komen.

Nadat we de sluis met vertraging waren gepasseerd hoorden we dat de sluis na
ons niet meer zou draaien. We zijn daarna op de motor verder gevaren naar de
Volkeraksluizen. Daar zijn we afgemeerd aan de gratis overnachtingsteiger.
Morgen gaan we verder en zien wel hoe ver we dan komen.

Maandag 14 mei. Volkeraksluizen

Omstreeks 09.30 uur vertrokken vanaf de Volkeraksluizen. Er stond een
stormachtige wind en er hingen enkele dreigende regenwolken boven ons.
Gelukkig hadden we de wind mee. We hebben echter geen zeil bijgezet. Het was
op Hollands Diep erg druk met beroepsvaart en nadat we dat stuk achter de
rug hadden kwamen we op de rivieren terecht waar ook niet wordt gezeild.

De reis verliep verder vrij vlot, alleen de spoorbrug bij Dordrecht ging pas
een uur nadat we arriveerden open. Ook de spoorbrug bij Gouda is een
bottle-nek in de staande mastroute. De brug draait slechts drie keer per
dag. Morgenochtend om 06.00 uur gaat de brug open voor ons. Dat betekent dus
dat de wekker om 05.00 uur afloopt.

Yuri belde nog op uit de auto. Hij vertelde dat hij in de ochtend er ruim
drie uur over had gedaan om op zijn werk in Amsterdam te komen. Ook op de
weg moet je tegenwoordig geduldig zijn om op de plaats van bestemming te
komen.

Dinsdag 15 mei. Gouda

Om 06.00 uur draaide de spoorbrug voor ons open en konden we de reis naar
het noorden voortzetten. Onderweg hebben we de dieselolietank volgegooid
zodat de komende dagen vooruit kunnen. Tot Sassenheim ging het lekker vlot.
Daar moesten we weer drie uren wachten voor de brugopening daar. Daarna
richting Haarlem wat ook weer vlot ging. Door Haarlem zelf is nooit leuk. We
voeren in een flottielje van 10 schepen waaronder twee grotere motorschepen.
Je moet daar acht bruggen passeren welke door een brugwachter worden bediend
welke van brug tot brug met je meefietst. Dat betekent dat je altijd moet
wachten tot de brugwachter van de ene naar de andere brug is gefietst. Die
tijd lig je op je plaats te dobberen wat niet altijd gemakkelijk is, zeker
niet als er, zoals nu, veel wind staat. Meestal draai je maar een rondje op
de plaats waar je ligt. Het geheel is altijd leuk voor de mensen op de kant
welke altijd met velen aanwezig zijn om het gedoe op het water gade te
slaan. Nadat je dan eindelijk de laatste brug bent gepasseerd moet je
allemaal gaan afrekenen op het havenkantoor, gelegen naast de laatste brug.
Dat betekent dat je moet gaan afmeren aan een kade waar maar plaats is voor
vier boten. Als je dan met 10 boten bent kun je raden wat dat oplevert. Veel
gedrang en soms veel lelijke woorden naar elkaar.

Vandaar doorgevaren naar de brug in de Rijksweg A9 over het Zijkanaal C.
Daar moesten we weer bijna drie uren wachten voor dat die voor ons draaide.
Ongeveer 1 km voorbij de brug zijn we afgemeerd in de jachthaven van de WV
IJmond, een klein en gezellig haventje wat we altijd aan doen als we daar in
de buurt zijn. Na een drankje in het clubhuis zijn we snel te kooi gegaan.

Woensdag 16 mei. Amsterdam

Toen we wakker werden merkten we dat het had geregend en er stond ook een
koud windje. We zouden naar Amsterdam varen wat maar een kort tochtje is.
Omstreeks 9.45 uur vertrokken we en na twee uurtjes varen meerden we af in
de haven van de watersportvereniging Aeolus, gelegen aan een zijtak van het
Afgesloten IJ. Nadat we waren afgemeerd hebben we bootschappen gedaan in de
supermarkt naast de haven. Voor de rest doen we het de komende dagen even
rustig aan.

Donderdag 17 mei. Amsterdam

Na het ontbijt en de koffie zijn we met de IJ-pont overgestoken naar het
centrum van Amsterdam. Vanaf het Centraal Station zijn we met de tram naar
de Albert Cuipmarkt gegaan. We hadden er veel over gehoord maar nog nooit
waren we er geweest. Toen we over de markt liepen was het eigenlijk niet zo
veel anders dan andere markten die we kennen. De markt ligt wel in een echte
volksbuurt van Amsterdam en dat is wellicht iets wat het toch wel anders
maakt dan de weekmarkt in bv. Spijkenisse of Rotterdam. Er komen nog echte
Amsterdammers op de markt die met hun taal, gebaren en kleding de markt dat
stukje folklore meegeven welke de markt bijzonder maakt. In een van de
zijstraten staat het beeld van Andre Hazes. Op de markt is hij zijn loopbaan
als zanger begonnen. Hij wordt nog steeds geëerd wat te zien was aan de
bloemen die bij het standbeeld lagen.

Na het bezoek aan de markt zijn we op ons gemak teruggewandeld. Na de
avondmaaltijd hebben we nog een kopje koffie gedronken in het clubhuis. Het
was er prettig toeven al was het alleen maar voor de prijzen voor de
consumpties. Daarna vroeg te kooi want de volgende morgen moesten we vroeg
op.

Vrijdag 18 mei. Warten Friesland

Om 5 uur liep de wekker af en begon voor ons een lange dag. We moesten een
brug halen welke van 7 tot 9 uur niet voor ons open zou gaan. We waren
gelukkig ruim op tijd. Na het passeren van de brug kwamen we op het
Markermeer terecht. Er was een waarschuwing voor harde wind, kracht 6 bft.
Uit voorzorg een rif in zeil getrokken en met de genua uit gingen we met een
flinke snelheid richting Enkhuizen. Daar stond de sluis voor ons open wat er
voor zorgde dat we snel verder konden. Op het IJsselmeer was het goed
bezeild en vroeg in de middag waren we in Lemmer. Daar hebben we na de sluis
op Govert en Marleen gewacht. Daarna gezamenlijk aan de staande mastroute
door Friesland begonnen. Omstreeks 20.00 uur meerden we af in Warten, een
klein plaatsje vlak onder Leeuwarden. Daar nog gezamenlijk een kopje koffie
gedronken waarna we snel te kooi zijn gegaan.

Zaterdag 19 mei. Dokkum

Er stond nog steeds een harde wind van zo'n 6 bft. De dag rustig begonnen.
Marleen en Anneke zijn voor we vertrokken boodschappen wezen doen in Warten.
Zij kwamen terug het heerlijk vers brood en voor Anneke natuurlijk een
krant. Daarna vertrokken richting Lauwersmeer. Voor we daar echter zouden
arriveren moesten er nog heel wat bruggen voor ons open gaan. Meestal gaat
dat in Friesland vrij vlot. Echter in Leeuwarden zat het behoorlijk tegen.
Er waren zeker 10 boten welke door de stad moesten. Dat ging niet erg snel,
mede omdat er bij een brug betaald moest worden voor de doortocht. Dat
betekende dat de brug wachter een hengel met een klompje aan een touw naar
je toezwaait waarin een bemanningslid het verschuldigde geld deponeert. Het
bedrag wat betaald moet worden staat een brug eerder vermeld. Als je niet
genoeg in het klompje doet betekent dat dat je bij de volgende brug er niet
door mag.

Eenmaal door Leeuwarden heen ging het vrij vlot. Na Leeuwarden ging de tocht
verder over de Dokkumer Ee. Een berucht stuk voor de Elfstedentocht rijders.
Het is er erg open en de wind heeft er vrij spel. Landschappelijk is het een
fraai stukje Nederland. Prachtige boerderijen, groene weiden, veel water en
natuurlijk de beroemde Friese koeien. Er worden steeds meer oude boerderijen
opgeknapt. Veel worden er tegenwoordig omgetoverd tot woonhuis. Ook kleine
huisjes worden met veel liefde en nog meer werk gerestaureerd. Dat alles
zorgt ervoor dat het er opgeruimd en fris uitziet langs de route die we
hebben gevaren. In Dokkum zijn we afgemeerd en blijven daar overnachten. We
hebben voor we gingen eten nog een bezoekje gebracht aan de fontein welke is
neergezet ter ere van de bekendste man die het stadje gekend heeft, te weten
Bonifatius. Voor de man zelf was het er niet zo geweldig want hij is er,
zoals we op geschiedenisles hebben geleerd, vermoord.

Zondag 20 mei. Lauwersoog

Als we wakker worden schijnt de zon en er is nauwelijks wind. Om 9 uur
gooien we los en vertrekken richting Lauwersoog. We varen weer door echt
Fries landschap. Veel kleine gehuchtjes in groene weilanden. De bruggen gaan
vlot voor ons open en na het passeren van de laatste sluis in de staande
mastroute, zijn we op het Lauwersmeer. Een prachtig stuk natuurgebied met
veel mogelijkheden voor mensen die van rust houden. We meren rond het
middaguur af in de jachthaven Lauwersoog. Nadat de boel aan kant is gemaakt
gaan we nog even de wal op. Op het wad is het nog behoorlijk druk met
zeilboten. Ook varen er veel boten uit de bruine vloot. Later op de middag
moeten de meeste boten naar binnen wat veel drukte oplevert in de sluis. Ook
wij zijn dit keer kijkers.

Het avondmaal wordt genuttigd in een zelfbediening visrestaurant/cafetaria.
Het is er druk maar onze eigen kapiteinsen zorgen ervoor dat we een heerlijk
visje te eten krijgen.

Serge heeft nog gebeld over een fototoestel wat hij graag wilt hebben. Hij
heeft zijn zinnen gezet op een prachtige Canon spiegelreflexcamera. Hopelijk
is het een begin van een prachtige hobby.

Maandag 21 mei. Lauwersoog.

Omdat de wind flink doorstaat uit noordoostelijke richting, hebben we
besloten een dag te blijven liggen. Norderney, de volgende haven waar we
naar toe willen ligt precies in die richting. Dat zou betekenen dat we een
hele dag tegen een flinke zeegang in zouden moeten boksen. Ook het
binnenlopen van de meeste Waddeneilanden wordt ontraden bij veel wind.
Morgen is de wind minder al waait hij nog steeds niet uit de goede richting.
Maar ja we kunnen niet alles mee hebben. Het is de bedoeling dat we
morgenochtend vroeg, omstreeks 6.15 uur vertrekken.

Dinsdag 22 mei. Duitsland Norderney.

Stipt om 7 uur ging de sluis open en konden we van het zoete Lauwersmeer de
zoute Wadden opvaren. Er stond slechts weinig wind en de zon liet zich ook
nauwelijks zien. Op de motor en de zeilen bij gingen we op weg naar
Norderney. Via het Westgat, een berucht stuk water tussen Ameland en
Schiermonnikoog, bereikten we de Noordzee. Er stond weinig zeegang en met de
stroom mee bereikten we regelmatig snelheden van meer dan acht mijl per uur.
Op zee was het grijs en we waren blij dat we omstreeks 14.45 afmeerden in de
jachthaven van Norderney. Het is de bedoeling dat we morgen verder gaan
richting Cuxhaven.

Aan het eind van de middag belde Serge op. Hij vertelde dat hij aan tafel
zat met naast zich enkele doosjes van Foka. Met gelukkige stem vertelde hij
dat hij de knoop had doorgehakt en de Canon 30D had gekocht met alles er op
en eraan. Hij was bezig om de zaak te bekijken en te begrijpen wat hij
allemaal kon doen met de camera. Voorlopig zal hij vele uren nodig hebben om
het een beetje onder de knie te krijgen. Het is overigens een prachtige
professionele camera met onbegrensde mogelijkheden op fotografisch gebied.

Woensdag 23 mei. Duitsland Cuxhaven.

Vanmorgen omstreeks 08.00 uur vertrokken uit de haven richting Cuxhaven. De
zon scheen al uitbundig en de hemel was wolkeloos. De weinig wind die er was
stond pal tegen en dat zou zo de gehele toch blijven. Het betekende een
comfortabele tocht waarbij de motor het zware werk moest doen. Het grootzeil
hadden we bijgezet om het slingeren tegen te gaan. Onderweg was er aardig
wat scheepvaart wat altijd wel voor wat ontspanning zorgt. Eenmaal op de
Elbe werden we weldra omringt door allerlei soorten schepen. Zij zorgden zo
nu en dan voor enorme golven waardoor wij zo nu en dan hevig slingerend
doorheen ploegden. Omstreeks 17.00 uur meerden we af in een, voor de tijd
van het jaar, behoorlijk drukke jachthaven.

Met enig geluk konden we afmeren aan een kopsteiger. Niet de meest
comfortabele plaats om te liggen maar het is maar voor één nachtje. Het is
de bedoeling dat we morgen verder gaan naar het Noord-Oostzeekanaal (in de
volksmond het Kielerkanaal).

Donderdag 24 mei. Duitsland Rendsburg.

Om 06.00 uur losgemaakt voor de tocht naar Rendsburg. De eerste 16 mijl
gingen over de Elbe richting Brunsbuttel. Daar moesten we door de sluis om
in het Kielerkanaal te komen. Het duurde even voor we naar binnen mochten.
Nadat er een zeeschip de sluis in was gevaren mochten wij ook naar binnen.
Na de sluis is het 67 km varen naar Rensburg. Omstreeks 15.00 uur meerden we
af in de jachthaven. Het is een gezellig plaatsje en de jachthaven is
gelegen in een grote kom. Langs de waterkant is een prachtig park om in te
wandelen. Omstreeks 19.00 uur zijn we in het gezellige restaurant gaan eten
samen met Govert en Marleen. Morgen blijven we een dagje liggen om wat te
gaan wandelen en het centrum van het stadje te bezoeken. Na een prachtige
zonnige, ja zelfs hete dag, duiken we op tijd de kooi in!