Nee ik zie geen gaatjes

Oma en Lucas

Nee ik zie geen gaatjes.

Lucas en Oma

4. Nee ik zie geen gaatjes .jpg

Lucas en Oma

4. Nee ik zie geen gaatjes .jpg

Lucas samen met Oma.

Lucas wordt groter en groter.

SPIJKENISSE  -  Het is al weer herfst. Hebben drie dagen met Lucas kunnen optrekken. Zijn het weekend op de boot geweest.

 

Het is zondag  15 oktober ’06 en zitten op de boot. Het is herfst al is dat buiten niet iedere dag te merken. De temperaturen liggen nog steeds boven het gemiddelde en als de zon schijnt is het zelfs op het water nog goed toeven.

 

De afgelopen week hebben wij drie dagen met Lucas opgetrokken. Iedere week zie je hem wijzer worden en zich lichamelijk ontwikkelen. Ook laat hij steeds duidelijker blijken wat hij leuk vindt en waar hij absoluut niet van gediend is. Met duidelijk gemopper en met ondersteuning van handen en voeten probeert hij je te overtuigen dat hij vindt dat het anders moet.

 

Ook kan hij genieten van de boekjes die hij heeft. Als dat zo blijft zal hij meer boeken gaan lezen dan zijn vader.

 

Verder is hij een pikeur geworden in het kruipen. Vooral als er een deur opengaat, heeft dat een razendsnelle reactie van hem tot gevolg. Als de deur dan dicht gaat voor hij er is heeft dat een duidelijk gemopper tot gevolg.

 

Ook als mama Jolanda weggaat, laat hij duidelijk merken dat hij dat niet wil. Zelfs als ze alleen nog maar de autosleutels pakt geeft hij aan dat hij in de gaten heeft dat ze weggaat. Gelukkig is het maar heel even en dan laat hij merken dat hij al best een flinke kerel is en zwaait hij mama uit als ze wegrijdt met de auto. Als mama of papa dan thuiskomen vertoont zijn gezichtje een blijde en heel gelukkige uitdrukking waaruit is op te maken dat hij gelukkig is dat ze er weer zijn.

Zijn blijdschap, maar ook die van mama en papa, zijn voor opa en oma altijd weer een geweldig moment. Het is immers prachtig om je kleinkind te zien groot groeien met  liefdevolle, trotse en stimulerende ouders.

 

 

Een visser in het Slijkgat.

Op weg van IJmuiden naar Stellendam zagen we, tijdens ondergaande zon in het

Slijkgat, deze visser, bezig met het ophalen van zijn netten. De meeuwen

zijn daarbij altijd aanwezig om wat eetbaars te verschalken.

De kleine Admiraal laat zich horen

Herfst

Kruisspinnen zijn in de herfst overaf te vinden. Ondanks dat de meeste

mensen het grieselige beesten vinden zijn ze nuttig en toch wel prachtig om

te zien.

Nog even en ik krijg AOW

SPIJKENISSE  -  Op bezoek geweest bij Piet Admiraal en zijn vrouw Ati. Voor de rest kabbelt de tijd rustig voort. Post gekregen van de SVB voor mijn AOW en van het ABP voor mijn pensioen.

 

Donderdag 5 oktober zijn we op bezoek geweest bij Piet en Ati Admiraal. Piet is een zoon van mijn vaders oudste broer Aren en dus een volle neef van mij. Ook met hun hadden we nauwelijks contact. Onder het genot van koffie en een drankje hebben we gezellig bijgepraat.

Ook zij wonen het grootste deel van hun leven al in Rotterdam. Ook hebben we weer heel wat informatie voor de stamboom van Lucas van ze gekregen.

 

Ook met de zus Mien van mijn vader hebben we een afspraak. Eind van de maand gaan we bij haar op bezoek. Waarschijnlijk zijn haar zoon en dochter daar ook bij aanwezig.

 

Op 9 oktober heb ik telefonisch contact gehad met José Admiraal, zijnde de jongste dochter van mijn vaders jongste broer Dingeman. José  is dus een volle nicht van mij maar van haar bestaan wist ik tot voor kort nauwelijks iets af. Ik heb per e-mail haar wat informatie over ons gestuurd en afgesproken dat wij een keer bij haar langs gaan om wat verder bij te praten en kennis te maken met de rest van het gezin.

 

Omdat mijn 65^e verjaardag er snel aankomt heb ik bericht gekregen van mijn pensioenfonds en de SVB. Over enige tijd horen we waar we de rest van ons leven van rond moeten komen.

 

Met de kinderen en kleinkind gaat het gelukkig goed. Serge en Ilse zijn het weekend gezellig weg naar een bungalow van Center Parcs.

 

Voor de rest heb ik weinig nieuws te melden dus maar weer tot de volgende brief.

Serge aan het werk

Serge aan het werk in een torenkraan op een bouwplaats in Rotterdam

Hillegersberg.

Neven en nichten met partners

De neven en nichten met hun partners welke Jan en Janna van der Hoek uit de

Hoekschewaard als grootouders hadden.

Alweer oktober. De herfst dient zich aan

SPIJKENISSE  -  Alweer oktober. Hernieuwde kennismaking met familie. Eerste herfstdagen laten zich zien.

 

Het is 2 oktober als ik dit zit te schrijven. Buiten valt de regen uit een grijze hemel. De temperatuur is behoorlijk lager dan we de laatste tijd gewend zijn wat er voor zorgt dat we ineens in de herfst zijn beland.

We mogen overigens niet klagen want we zijn in september verrast op werkelijk prachtig weer met echt zomerse waarden.

 

Op 23 september zijn op initiatief van Cees en Jannie Schaap de neven en nichten met partners, welke Jan en Janna van der Hoek uit de Hoeksewaard als gemeenschappelijke voorouders hadden, gezamenlijk een dagje uit geweest. Doel was om de familiebanden aan te halen. Nu de ouders van voornoemde neven en nichten niet meer in leven zijn is de kans groot dat de contacten steeds verder zouden verwateren.

Voor mij was het, met sommigen een weerzien na soms lange tijd, met de meesten toch een eerste kennismaking. Met een bus zijn we richting Baarle-Nassau gereden. Daar hebben we tijdens oud Hollandse spelen, boerengolf  en lekker eten en drinken, elkaar kunnen bijpraten.

De dag was een succes en zal zeker een vervolg krijgen.

 

Zaterdag 30 september ben ik met mijn oudste zoon Yuri op bezoek geweest bij mijn ome Dingeman Admiraal. Hij is 81 jaar en de nog enige in leven zijnde broer van mijn vader.

Tussen mijn ouders en de broers en zus van mijn vader was de band zeer slecht te noemen.

Daardoor was er nauwelijks nog contact met de rest van de familie Admiraal.

 

Yuri had de stamboom van de Admiraals bij zich. Ome Dingeman vond het zeer interessant en wist zelf ook nog dingen aan te dragen voor de stamboom. Verder hebben wij gezellig wat bij zitten praten. We hebben beiden de intentie uitgesproken dat er een vervolg op moet komen, wellicht met daarbij enkele van zijn kinderen, van mij volle neven en nichten.

 

Ook heb ik een afspraak gemaakt met mijn neef Piet Admiraal (zoon van mijn vaders broer Aren) om eens bij te praten. Ook daar zal wel weer informatie uit voortkomen welke is te gebruiken voor de stamboom van onze kleinzoon Lucas.

 

Zaterdagavond zag onze zwager William Lieuw-Hie Abraham op zijn levenspad voorbijkomen. Het werd een zeer gezellig feest waar het ons aan niets ontbrak. De vele foto’s welke zijn gemaakt geven de stemming goed weer.

 

   

 

Wandelen op het strand van Schouwen

Jolanda, Yuri en Lucas in de wagen op het strand van Schouwen.

Serge met zijn drie vrouwen.

Ilse en Serge met hun twee husky's Lupa en Malmo.

De kleine Admiraal achter het stuur.

Lucas, de kleine Admiraal heeft het naar zijn zin achter het stuur.

Zonsondergang op de Grevelingen

Deze prachtige zonsondergang zagen wij toen we vrijdag 15 september bij de

Mosselbank in de Grevelingen voor anker lagen.

Kinderen en kleinkind allemaal op de boot

SCHARENDIJKE  -  Weer een paar dagen op de Yuser.  De kinderen, kleinkind en honden, allemaal tegelijk aan boord.

 

Vanaf donderdag 14 september zijn we weer aan boord van onze boot. Na aankomst op visite gegaan bij Govert en Marleen op de Milja. Daar heerlijk gegeten. In de avonduren zijn we weer naar de Yuser gegaan om de laptop van Govert uit te proberen. Die werkte gelukkig goed.

 

Vrijdag hebben we een dag heerlijk gezeild. Tegen de avond hebben we het anker uitgegooid bij de Mosselbank. We zijn daar getrakteerd op een prachtige zonsondergang.

 

Zaterdag werden we gebeld door Ilse en Serge dat ze de volgende dag op visite zouden komen. We zijn daarop teruggevaren naar Scharendijke waar we tegen de avond weer zijn afgemeerd.

 

Zondag belde ook Yuri op dat ze langs zouden komen. In de middag was iedereen aan boord. Dat betekende dat er vier Admiraals aan boord van de Yuser waren. We zouden gaan wandelen richting strand maar toen we een broodje daarvoor nog een broodje zouden eten werd Serge gebeld door Wils en Angeli Plug. Ze waren aan kijken bij de werf naar boten die daar te koop liggen. Om ze een kijkje te geven hoe onze boot er uit ziet kwamen ze ook langs. Zo zaten we met 9 personen aan boord plus de twee honden van Ilse en Serge. We hebben gezellig een broodje gegeten en wat gebabbeld over boten.

 

Na het broodje zijn we gaan wandelen richting strand. Zo nu en dan was het een hele klus om de wandelwagen door het losse zand van de duinen te krijgen. Op het strand langs de waterkant was het gelukkig hard genoeg om lekker te wandelen. Jolanda heeft als enige nog pootje gebaad in zee. Lucas vond het in het begin allemaal wat vreemd die grote plas water.

 

De honden vonden het helemaal niet vreemd en gedroegen zich uitbundig op het strand en in het gras van de dijk. Malmo deed zijn best om het Grevelingenmeer en de Noordzee leeg te drinken. Hij moest het bekopen met een flinke kotspartij.

 

In een strandtent zijn we door Yuri getrakteerd op een drankje en een hapje. Lucas deed zijn best om een flesje appelsap leeg te krijgen met een rietje. Dat lukte maar gedeeltelijk maar toen er een glas werd aangerukt lukte het prima.

 

Daarna weer terug naar de boot. Serge en Ilse zijn daarna direct naar huis gegaan met de honden. Yuri, Jolanda en Lucas hebben nog aan boord gegeten. Daarna zijn ook die richting huis gereden.

 

Het was voor ons een geweldige dag. Het was volgens mij de eerste keer dat we allemaal tegelijk aan boord van de Yuser waren. Ik heb er weer heel veel leuke foto’s aan over gehouden. De leukste zijn te vinden op deze weblog.

 

Maandag hebben we het rustig aangedaan. Morgen gaan we weer richting huis.     

r

Lucas als IT'er in de voetsporen van zijn vader.

September geeft goed weer

SCHARENDIJKE  -  Prachtige nazomer.  Na thuiskomst niet meer gevaren. Onze kleinzoon Lucas wordt een hele kerel. Kinderen hebben het druk met werk.

 

De maand augustus heeft weinig echt zomerweer gebracht. September echter liet zich van haar goede kant zien en trakteerde ons op prachtig weer met zomerse waarden.

 

Vandaag donderdag 14 september zijn we weer op de boot aangekomen. Helaas wordt het weer wat minder maar hopelijk blijft het goed genoeg om nog wat fijne dagen op het water door te brengen.

 

De laatste twee weken hebben we genoten van onze kleinzoon Lucas. We hebben een aantal dagen opgepast en dat zorgde ervoor dat we veel met hem hebben opgetrokken. Als je met hem bezig bent of als hij zich zelf vermaakt, wat hij erg goed kan, wordt je dag vanzelf goed.

Hij is vriendelijk, goed lachs, en erg onderhoudend. Hij vindt het prachtig om voorgelezen te worden, liedjes te zingen en te spelen.

 

Ook eten geven is geen straf. Hij lust werkelijk alles. Vooral fruit vindt hij geweldig. Maar ook zijn boterham en warme hap gaan zonder problemen naar binnen.

 

Ook als fotomodel wordt hij door mij gebruikt. Het is prachtig om hem te fotograferen. Ten  eerste heeft hij een prachtige gezichtje en hij heeft een geweldige mimiek als hij bezig is. Het heeft al vele honderden foto’s opgeleverd. Ze zijn voor het grootste deel te zien via het fotogedeelte van deze weblog.

 

Yuri heeft het druk op zijn werk omdat hij bezig is om een project af te sluiten. Jolanda is ook na de vakantietijd weer volop aan de slag.

 

Serge is bezig om zich te bekwamen in zijn baan als torenkraanmachinist. Hoog boven de bouwwerken zit hij op de bouwkranen welke vrijwel alles van enig gewicht of omvang verplaatsen.

 

Ik ben afgelopen weekend op een kraan gaan kijken. Nadat ik al mijn moed had verzameld ben ik naar boven gegaan. Het eerste deel met een liftje dat ons steunend naar boven bracht. Op een hoogte van ongeveer 55 meter moesten we uit de lift en de laatste 15 meter moest klimmend worden afgelegd. Met enigszins knikkende knieën bereikte ik de cabine van waaruit de kraan wordt bediend. Pas na een half uur voelde ik mij wat op mijn gemak en kon genieten van een prachtig uitzicht. Daarna heb ik kunnen zien wat de machinist, in dit geval Barry Plug, op zo’n kraan moet doen.

Het is zeer verantwoordelijk vakwerk wat daar, hoog boven alles uit, wordt gedaan. Met uiterste precisie worden de spullen daar geplaatst waar de uitvoerenden op de bouwplaats ze willen hebben.

 

Ilse is druk bezig om zich in te werken in een voor haar nieuwe plaats in het bankwezen. Dat is zeer vermoeiend en intensief. Daarnaast is ze bezig om haar paard weer gezond te laten maken door de dierenartsen. Hij is al langdurig in de lappenmand. De laatste berichten zijn gelukkig hoopvol.