Lucas

Deze kaart zat bij mijn verjaarsdagcadeau.

Het is wel een heel erg leuke en geslaagde foto.

Schipper Admiraal 64.

SPIJKENISSE  -  Schipper Admiraal is 64 jaar geworden.

 

Nog een jaar dan ga ik van vadertje Drees trekken. Dit zou men vroeger zo gezegd hebben. Tegenwoordig noemt men dat gewoon AOW.

Inderdaad ben ik afgelopen maandag 64 jaar geworden. De dag ervoor, op zondag heb ik dat heugelijke feit gevierd. De familie en kennissen zijn gezellig op visite geweest. Van de kleinzoon kreeg ik een beker met de tekst “Voor mijn allerliefste opa”. Vroeger keek ik altijd wat geringschattend naar zulke dingen, maar nu ik zelf de titel opa mag dragen ligt dat ineens heel anders. Met trots drink ik er nu mijn koffie uit en zeg trots tegen een ieder dat ik die van mijn kleinzoon heb gehad, alsof ze dat niet begrijpen.

Van Jolanda en Yuri kreeg ik verder ook nog een abonnement op een blad voor moderne opa’s en oma’s, vergezeld van een leuke foto van kleinzoon compleet met  tropenhoed.

Van Ilse en Serge kreeg ik een boek wat ik moet gaan invullen. De vragen die vooral gesteld worden gaan over mezelf en over Serge. Het zal heel wat tijd kosten om dat allemaal gedaan te krijgen. Als die klus dan geklaard is moet ik het ook nog terug geven aan Serge. Hij heeft dan zo het bewijs in handen waarin hij kan zien hoe slim hij is geweest, maar….. ook de minder goede eigenschappen moeten vermeld worden. Ik weet niet voor wie het spannender wordt, voor Serge of voor mij.

 

Verder heb ik nog een leuk boekje gehad met daarin een cd met de muziekkeuze van Paul Witteman. Ik moet zeggen dat ik vind dat de muziek wel mooi is maar wel wat somber en een beetje zwaar op de hand. Wel komt naar voren dat J.S. Bach weinig kwaad bij hem kan doen.

 

Voor de rest heb ik vooral geld gehad, wat natuurlijk in de boot wordt gestoken.

 

Naast de lens voor mijn fototoestel heb ik van Anneke ook nog een Spaanse gastenvlag gehad, welke wordt gebruikt als je in een Spaanse haven afgemeerd ligt. Een stille wenk van de kapiteinse dat ze naar Spanje wil met de boot. Of dat er overigens dit jaar al van komt moet nog even afgewacht worden en hangt o.a. af of er veel aan de motor moet gebeuren.

 

Voor de rest wacht ik ongeduldig op het begin van het echte lenteweer. We kunnen dan aan de boot gaan klussen en dat is hard nodig want er is nog genoeg te doen.

 

Tot de volgende keer.

 

Piet

 

 

Opa Admiraal met kleinzoon Lucas.

Kleinzoon Lucas wordt met een pas ingestudeerde greep door het huis

vervoerd.

E-mail met bijlage (attachment): IMG_0200_1.JPG

Oma Anneke met haar kleinzoon Lucas.

Het is al weer Maart.

SPIJKENISSE  -  Weer een teken van leven.

 

Het is geruime tijd stil geweest op de weblog. Als ik een beer was geweest had ik het kunnen wijten aan een winterslaap, maar dat gaat bij mij niet op. Van een winterslaap was bij mij ook geen sprake want er was werk genoeg waar ik mee bezig ben geweest.

 

Verder zijn we naar de watersportbeurzen in Dusseldorf en Amsterdam geweest. Erg veel nieuwe dingen waren er niet te zien. Wel neemt langzaam maar zeker de computer, met alles wat daaraan vast zit, steeds een belangrijkere plaats in aan boord. Zeker voor de boten die wat verder van huis gaan is een laptop een standaard gebruiksartikel geworden. Ook de kaartplotter rukt steeds verder op. Zelf hebben we ook zo’n toverdoos aan boord en ik ben er langzaam maar zeker van gaan houden. Naast de normale zeekaarten en de GPS, welke wij ook nog steeds trouw gebruiken, is een plotter een extra zekerheid. Naast plaatsbepaling zijn ook de diepte, getijden- en stroominformatie erg gemakkelijk.

De plotter staat naast de radar en vooral bij wat minder zicht geven die hulpmiddelen een veilig gevoel.

Het betekent overigens wel dat de stroomvoorziening ook steeds belangrijker wordt. Steeds vaker zijn zonnepanelen en windmolens ook zaken die, soms niet altijd even fraai, deel uit maken van de inrichting van de boot.

Zelf vind ik de zonnepanelen die we aan boord hebben nuttige dingen.

 

Lucas, onze kleinzoon, groeit goed en is een lust om te zien en mee om te gaan. Jolanda is ondertussen haar galblaas kwijtgeraakt, Zij kreeg van de een op de andere dag enorme pijn en lag nog dezelfde dag in het ziekhuis waar ze de volgende dag is geopereerd. Gelukkig is ze weer redelijk opgeknapt.

 

Bij Serge en Ilse en de twee honden gaat ook alles naar wens. Alleen Vivaldi, het paard van Ilse heeft een ontsteking aan een van zijn voeten gehad. Daarvoor is hij naar de veearts geweest en is nu ook weer gezond. Wel is hij nog enigszins onstuimig. Ilse is daardoor al een paar keer gelanceerd en pijnlijk op de grond beland.

 

Anneke is besmet met het quilt- en patchworkvirus. Van dozen vol kleine lapjes maakt ze ware kunstwerken. Naast het aan elkaar naaien vergt het ook nog enige wiskundig inzicht om de patronen uit te werken. Verder moeten er daarnaast ook nog figuren in worden geborduurd. Alles bij elkaar blijkt het dat je met kleine kleurige lapjes heel mooie dingen kunt maken.

 

Zelf ben ik me verder aan het bekwamen in de digitale fotografie. Ik heb pas een prachtige zoomlens op mijn digitale spiegelreflexcamera gekocht. Omdat Anneke de spiegelreflexcamera onhandig en groot vond heeft ze een mooie kleine camera gekocht welke je in je zak kan stoppen. Ze maakt er overigens heel mooie foto’s mee. Op de weblog zullen regelmatig foto’s te zien zijn van ons.

 

Dit was na lange tijd weer een levensteken van ons.

 

Piet.