Eindelijk weer naar huis!

NUMANSDORP (NEDERLAND) - Na drie dagen varen weer terug in
Nederland. Dag later afgemeerd in Numansdorp. Zondag 21 augustus weer
thuis in Spijkenisse.

Na op zondag het weer te hebben doorgenomen met Hans en Esse kwamen we
tot de conclusie dat we maandag omstreeks 12.00 uur konden vertrekken
richting Vlieland.

Maandag was het weer goed en om 12.00 uur gooiden we de trossen los.
Het eerste stuk van de tocht ging naar Brunsbuttel. De tocht op het
Noord-Oostzeekanaal verliep probleemloos. We arriveerden omstreeks
20.00 uur en moesten daar ergens een plaatsje zoeken want pas
omstreeks 22.00 uur moesten we door de sluis. De stroom, die we zouden
benutten om de Elbe af te varen, zou omstreeks 23.00 uur mee gaan
lopen. In Brunsbuttel was echter geen plaatsje meer te vinden. Het
jachthaventje en andere steigers voor jachten lag bomvol met
voornamelijk Nederlanders. We vonden echter nog een steiger waar we
met wat moeite aan vast konden knopen. Daar geprobeerd nog wat te
slapen wat voor geen meter lukte door het geratel van de schroeven van
voorbijvarende zeeschepen. We hebben daarop maar een laatste kopje
koffie gedronken met Hans en Esse.

Omstreeks 22.00 uur gooiden we weer los en gingen richting sluis. Daar
hoorden we dat we nog 25 minuten geduld moesten hebben wat uitgroeide
tot 40 minuten. Toen mochten we de sluis in en het bleek dat de Sarah
en de Yuser de enige twee boten waren in de sluis. Ik had verwacht dat
het flink druk zou worden met Nederlanders die net als wij huiswaarts
zouden keren. Ik vermoedde dat de duisternis echter de meeste
schippers afschrikte om de Elbe op te gaan.

Op de Elbe was het behoorlijk druk met scheepvaart. Omdat we de groene
kant van de betonning hadden genomen voeren we de scheepvaart aan onze
kant tegemoet. Hier en daar is het vaargeul behoorlijk smal en dat
betekende dat de zeeschepen soms dichtbij passeerden. Omdat ze op dat
deel van de Elbe nog behoorlijk de gang erin houden veroorzaken ze
soms enorme golven. De Sarah die voor ons voer leek zo nu en dan wel
een hobbelpaard. In het schijnsel van de navigatielichten zagen we
enorme golven van schuim van haar boeg afspringen. We voeren zo
urenlang op de drukke rivier. We schoten flink op, zo nu en dan liep
de snelheid op tot omstreeks de tien knopen.

Toen we ter hoogte van de Elbemonding waren probeerde de opkomende zon
door een bewolkte hemel te prikken. Het enige dat haar lukte was de
horizon oranje te kleuren voor de rest bleef het een wat grijs begin
van de dag. De reis vorderde echter goed en dinsdagmorgen 16 augustus,
omstreeks 09.00 uur, waren we ter hoogte van Spiekeroog. De wind bleef
uit westelijke richtingen waaien wat betekende dat de onvolprezen
diesel alleen voor de voortgang moest zorgen.
De zee leek redelijk glad maar het was toch nog knobbeliger dan het op
het eerste oog leek. De Yuser reageerde hierop door wat
ongecontroleerd door de golven te bewegen. Anneke houdt niet van die
zeegang en moest boven blijven om niet zeeziek te worden.

Norderney passeerden wij omstreeks 12.30 uur. De Sarah voer in onze
omgeving en we zagen haar ook dapper door de golven ploegen. Ik vind
het altijd een leuke afleiding om een schip in de buurt te hebben. Zo
nu en dan verdween haar romp geheel en al in een golfdal om er even
daarna weer bovenop te verschijnen. Tijdens de tocht zal ze duizenden
keren die bewegingen hebben gemaakt.

Borkum lag omstreeks 16.00 uur aan bakboord van ons en omstreeks 20.00
uur gleed Schiermonnikoog voorbij. We hadden ondertussen contact gehad
met de Sarah en ze doorgegeven dat wij zouden doorvaren richting
Scheveningen of Stellendam. De Sarah zou Vlieland aanlopen. Esse haar
roots liggen op dat eiland dus voor haar is dat een beetje terug gaan
in de tijd en contact met familie.

Op woensdag 17 augustus, omstreeks 01.00 uur kwam Terschelling in
zicht. De maan was prachtig achter de wolken vandaan gekomen en zorgde
ervoor dat de zee zilverachtig schitterde. Om ons heen voeren diverse
vissers en andere schepen. Het is altijd een beetje een feest om met
dit weer op zee te zitten. Ik voel me op die momenten altijd een
gelukkig mens. Anneke sliep tijdens deze nachtelijke uren. Ik heb
altijd de neiging om haar wakker te maken en haar ook te laten
genieten van dit alles. Ik doe het maar niet, want ik denk niet dat ze
het op prijs stelt, om voor die mooie zee en maan rondom ons, wakker
gemaakt te worden.

Om 05.00 uur waren we ter hoogte van Vlieland en Texel. Daarvoor waren
we de aanloop van Vlieland en Terschelling gepasseerd. Het was er
enorm druk. Het was een en al lichtjes op het water. Ik zag schepen
die verlicht waren met enorme hoeveelheden lampen in allerlei kleuren.
Groen, rood en wit voeren daarin toch wel de boventoon. De vissers,
werkschepen en zeilschepen delen gezamenlijk en in goede harmonie dat
stukje water. Toen Anneke mij kwam aflossen werd het wat klammig en
kil. Om dan te kunnen gaan slapen is extra lekker.

De zon scheen vrolijk toen ik omstreeks 09.30 uur wakker werd en
Anneke mij vertelde dat we ter hoogte voeren van Den Helder. De wind
was gedraaid en ik probeerde met de zeilen wat extra snelheid te
krijgen. Ter hoogte van IJmuiden lagen een grote hoeveelheid
zeeschepen voor anker wat misschien mede te danken was aan de opening
van Sail Amsterdam. Daarvoor waren we nog een windjammer gepasseerd.
Hij was waarschijnlijk te laat voor de opening van het evenement en
voer nu wat voor de kust heen en weer.

Scheveningen passeerden we omstreeks 17.30 uur. Na ons bij sector
Maasmond te hebben gemeld voor de oversteek van de haveningang van
Hoek van Holland, kwam het laatste stuk van de reis op zee aan de
beurt. We hadden de stroom flink mee en omstreeks 22.00 uur riepen we
de sluis bij Stellendam op dat we naar binnen geschut wilden worden.
We werden vlot geholpen en rond 23.00 uur werd op het Haringvliet,
ergens tussen Stellendam en Hellevoetsluis, het anker overboord gezet.
Het laatste drankje werd in de kuip genuttigd en daarna wachtte de
kooi voor een verdiende nachtrust.
In een tijdsbestek van ongeveer 60 uur hadden waren we van Rendsburg
naar Stellendam gevaren, een afstand van ruim 300 mijl. Een paar
nachten doorvaren heeft altijd het voordeel dat je flink opschiet. Ook
kom je niet in de verleiding om een dagje te blijven liggen wat anders
nog wel eens voorkomt.


Donderdag 18 augustus wekte de zon ons. De oostenwind, waarop wij lang
hadden gewacht in Rendsburg en maar niet wilde komen, stond op het
Haringvliet wel en was voor ons pal tegen. Om te gaan kruisen hadden
wij ook geen zin in en daarom motorden wij rustig naar Numansdorp.
Daar kregen we een keurige
box toegewezen. Anneke had in de tussentijd wat telefoontjes gepleegd.
De Opeldealer die op onze auto heeft gepast moet er voor zorg dragen
dat hij aanstaande maandag weer klaar staat. Mevr. Van Oosten, zij
houdt de tuin en plantjes voor ons bij, (waar wij zeer dankbaar voor
zijn) werd gebeld dat we er aan komen. Zij vertelde dat de
Christusdoorn er prachtig bij staat.

Na een kleine vier maanden waren we weer terug op het punt waar we
begonnen waren. In onze bagage weer heel wat indrukken van de plaatsen
en landen waar we geweest waren. Veel ervan staan verwoord en in
plaatjes op de weblog www.admiraal.org/yuser , welke door onze zoon
Yuri is gemaakt en steeds is geoptimaliseerd.

Tegen de avond waren we uitgenodigd bij zoon en schoondochter Yuri en
Jolanda. Voor we bij hem binnenstapten hebben we eerst zijn voortuin
bewonderd. Op een moderne manier is die uitgerust met natuursteen,
grind, hout en staal. Het zag er goed uit en is zeker functioneel.
Daarna hebben we in de tuin een pizza gegeten en hebben de babykamer
bewonderd en de al goedgevulde baby-kledingkast.

Vrijdag 19 augustus zijn we rustig aan begonnen. Net na het middaguur
werden we daarna opgehaald door de jongste zoon Serge. Hij vierde die
avond zijn 26e verjaardag. Bij hem thuis aangekomen hebben we zijn
huis bewonderd. In de tijd dat we weg waren is het schoongespoten en
opnieuw gevoegd. Verder waren er nieuwe ramen gezet en was het
geschilderd. Het zag er gelikt uit. In de namiddag samen met zoonlief
gekookt en nog wat laatste boodschappen gedaan.

In de loop van de avond kwamen de familie en vrienden, natuurlijk voor
zijn verjaardag, maar voor ons was het ook leuk dat we ze daar
allemaal weer zagen na vier maanden.

Jolanda was aan het eind van de avond de (zwangere) Bob. Zij heeft ons
keurig afgezet aan de haven. Na nog een laatste drankje kropen we
enigszins vermoeid in de kooi.

Zaterdag 20 augustus vertrokken we met windstil weer uit Numansdorp.
Zeepost Ouddorp maakte gewag van wind met daarbij waarschuwingen voor
de scheepvaart met een kracht 6 bft. Pas op de Grevelingen kregen we
dat over ons heen. In de jachthaven van Scharendijke werden onze
landvasten aangepakt door onze overburen en Govert en Marleen
Rietveld. Onder het genot van een borrel hebben zij ons bijgepraat
over hun reis naar Bolivia, waar hun zoon die zomer was getrouwd.

Onze reis was weer ten einde. Onze boot de Yuser was weer vier maanden
ons thuis. Zij heeft ook deze reis ons weer veilig uit en thuis
gebracht. Zij heeft zeker een schouderklopje en een liefkozing
verdiend. Ik heb haar die ook wel gegeven maar dat moet natuurlijk een
beetje omzichtig anders wordt Anneke jaloers.

Op zondag 21 augustus zijn we opgehaald door Yuri en Jolanda. Na een
bezoek aan Rotterdam hebben zij ons weer afgezet in Spijkenisse.

Ik hoop dat we de lezers van ons proza een beetje een indruk hebben
gegeven hoe we de laatste vier maanden hebben geleefd op en rondom het
water van hoofdzakelijk de Oostzee. Mocht u behoefte hebben te
reageren zien we dat graag tegemoet op onze weblog
www.admiraal.org/yuser of via onze e.mail adressen anneke@admiraal.org
en piet@admiraal.org.

Lieve groetjes en tot het reisverslag in 2006!

Piet en Anneke

adm

Stau am steg.

RENDSBURG (DUITSLAND) - Stau am Steg: Sturmtief sorgt für
Gäste-Boom. Sportboothafen profitiert vom schlechten Wetter

Sturmtief "Joachim" halt sie allen fest. Bis zu sieben Windstärken
beschert das Stormtief über Skandinavien zurzeit Nord und Ostsee. Die
Häfen zwischen Kiel und Brunsbuttel sind überfüllt – kein Segler will
durch fünf Meter hohe Wellen pflügen.

Met deze kop en vetgedrukt begin melden twee dagbladen de extreme
drukte in de jachthaven van Rendsburg. Het slechte weer hebben we te
danken aan de depressie Joachim. Volgens de mensen die er verstand van
hebben zal het nog tot na het weekeinde duren tot er verbetering komt.

Er worden nog enkele vraaggesprekken met Hollanders, kompleet met
foto's afgedrukt. Verder vertelde de havenmeester dat er al enkele
bemanningen hun boot in Rendsburg hebben achtergelaten en met de trein
terug zijn naar Nederland. Verder melde hij dat het nog nooit zo druk
is geweest in de haven. Iedere kade ligt vol met jachten. Verder weet
hij te vertellen dat ook de jachthavens van Brunsbuttel en Cuxhaven
vol liggen.

Bij het kantoor van de havenmeester is het de hele dag druk. Voor de
weersberichten staan de bemanningen te plussen en te minnen wat het
weer de komende dagen zal gaan doen. Er zijn twee kampen, de
minderheid welke na het weekend weer aan het werk moet denkt dat het
wel kan, de meerderheid laat echter duidelijk horen dat het niet
verstandig is om weg te gaan.

Als er een boot weggaat, wordt hij uit gewuifd met goede raad. Zodra
hij echter los van de kade is weten de achterblijvers al hoe zwaar hij
het zal krijgen.

Er worden ook al bemanningen per auto uit Holland opgehaald. Ook
worden er vrouwen en kinderen naar huis gestuurd omdat de kinderen
naar school moeten. Dat zijn toch allemaal geen prettige afsluitingen
van een zeilvakantie in de Oostzee. Dat het dan ook een paar weken
mooi weer is geweest is dan gauw vergeten.

Anneke voelt zich steeds beter thuis in de haven. Zij heeft haar vast
rondje langs haar praatgroepjes en als die er niet zijn maakt ze die
wel. Ook de havenmeester is een van haar vaste nieuwsbronnen. Verder
hebben we, onder het genot van een borrel, dagelijks weeroverleg met
de bemanning van de Sarah uit Vlissingen. Verder is een bezoek aan de
bibliotheek om te internetten een dagelijks ritueel. We vermaken ons
wel maar zullen toch blij zijn als we richting Nederland kunnen gaan
varen.

Piet

Wachten geduldig ons beurt af.

RENDSBURG  (DUITSLAND)  -  Wachten geduldig tot het weer zo is veranderd dat we enigszins comfortabel naar huis toe kunnen varen.

 

Iedere dag nemen we plichtsgetrouw de verwachtingen door met Hans en Esse Vroegindeweij. Dat zijn de momenten dat we onder het genot van een glas lekkers elkaar moet in blijven praten en elkaar aangeven dat we het toch nog niet zo slecht hebben. 

 

De laatste dagen hebben we wat problemen met het verzenden van de email-post. We krijgen wel berichten binnen maar verzenden lukt helemaal niet meer. Er is overigens niet zo veel te melden. We liggen en liggen en liggen en liggen nog steeds te wachten op beter weer. Wel is te melden dat de verwachtingen aangeven dat het vanaf 15 augustus beter wordt. We gaan er nu vanuit dat we a.s. maandag kunnen vertrekken richting Holland.

 

Piet

600 Hollanders wachten op normaal weer

RENDSBURG (DUITSLAND) - Extreme drukte in de haven van Rendsburg.
Aan de diverse kades en havens liggen ruim 60 Nederlandse jachten te
wachten op beter weer.

In de jachthaven van Rendsburg wordt op dit moment hoofdzakelijk
Nederlands gesproken. En de gesprekken gaan hoofdzakelijk over het
weer. Sommigen bemanningen laten het allemaal gelaten over zich heen
gaan maar dat zijn toch hoofdzakelijk de ouderen welke niet meer aan
bijvoorbeeld school/werkverplichtingen vast zitten. De jongere
bemanningen bewegen zich vooral met zorgelijke gezichten door de
haven. Het merendeel moet weer aan het werk, sommigen al na het
weekend. Ook zijn er al bemanningen welke hun mast laten zakken en via
de kanalen binnendoor terug gaan. Dat is echter alleen mogelijk voor
niet diepstekende jachten.

In het begin van de week liet het zich aanzien dat het weer a.s.
weekend zodanig zou verbeteren dat naar Nederland gevaren kon worden.
Nu op donderdag zijn de verwachtingen of dat kan, twijfelachtig
geworden. De wind neemt wel af maar blijft voornamelijk uit de
west/Noordwesthoek waaien, veelal met kracht 4 en soms ook nog wel 5
bft. Als dat bezeilt zou zijn is dat een leuk windje maar als er op de
motor tegenin gevaren moet worden is het stukken minder comforttabel.
Daarnaast zal er ook nog wel flink wat zeegang lopen van de afgelopen
dagen.

Ook de pers heeft in de gaten dat het op zee toch wel erg slecht is
voor de bemanningen van de Nederlandse boten. Er zijn enkele
bemanningen geïnterviewd en deze stukken staan met foto hier in de
krant. Wij hoorden dat er in de havens, welke door jachten worden
gebruikt die op doorreis zijn van de Oostzee naar Nederland, ruim 600
jachten liggen te wachten.
Wij wilden volgende week vrijdag terug zijn voor de viering van de
verjaardag van onze jongste zoon Serge maar gaan steeds meer twijfelen
of dat mogelijk is. Als het weer niet echt verbeterd liggen we
misschien volgende week hier ook nog wel. We hebben al gehoord dat het
pas na nieuwe maan beter zal gaan worden.

We zijn vanmorgen ook weer naar de bibliotheek geweest om daar de
weersites te bekijken. Erg vrolijk zijn we er niet geworden. Een
weersverandering met wind uit de meer oostelijke of zuidelijke
sectoren zit er voorlopig niet blijvend in.

Piet

Haven van Rendsburg slipt dicht.

RENDSBURG  (DUITSLAND)  -  De haven van Rendsburg slipt dicht met vooral Hollandse jachten welke op beter weer wachten.

 

In de haven van Rendsburg komen er dagelijks vele jachten binnenvaren welke meestal blijven liggen om daar beter weer af te wachten om door de Duitse Bocht te varen richting Nederland. De eigenlijke jachthaven ligt echt vol. Ieder plekje waar maar een boot kan liggen wordt benut. Wij hebben ook iemand naast ons liggen die naar Hamburg moet. Hij hoeft niet over zee maar ook op de Elbe kan het met veel wind en veel stroom heftig zijn.

 

Aan een oude loskade die niet meer in gebruik is, liggen de jachten twee dik afgemeerd. Verder liggen er nog enkele jachten voor anker. Ook in Rendsburg is dit niet normaal, alleen met uitzonderlijk lang slecht weer komt dit voor. Iedereen hoop nu a.s. vrijdag weg te kunnen. Ik hoop dat de voorspellingen uitkomen want wij en de meesten hebben het wel gezien hier. Ik moet er wel aan toe voegen dat wij ons eigenlijk nog geen moment verveelt hebben. Er is altijd wel wat te kletsen in de haven en het stadje is ook altijd wel gezellig.

 

Morgen vroeg weer naar de weersvoorspellingen kijken en dan maar weer wikken en wegen hoe het verder moet. Gelukkig hoef ik dat niet alleen te doen want je weet het als er twintig Nederlanders bij elkaar zijn komen er ook twintig verschillende voorstellen op tafel. Uiteindelijk is er echter maar één die het voor het zeggen heeft en dat is het weer zelf.

 

Piet.

Nog steeds, de groeten uit Rendsburg.

RENDSBURG  (DUITSLAND)  -  De groeten van de Nederlandse Kolonie uit de wijde omgeving van het Noord- Oostzeekanaal. 

 

Op het moment dat ik dit schrijft gutst de regen met grote hoeveelheden naar beneden. Het is echt beestenbeer. Bij ons in de haven groeit de Nederlandse vloot gestadig. Daarnaast hebben we gehoord dat de haven van Brunsbuttel en Cuxhaven ook vol liggen met wachtenden op beter weer om de sprong door de Duitse Bocht te maken. Nu zijn de langere termijn voorspellingen zo dat wij komend weekend misschien verder kunnen. Het is wel nodig dat het hoge drukgebied dat nu in de omgeving van Nederland ligt, verder doorzet naar onze contreien.

 

Om ons heen liggen ook allemaal Nederlanders welke allemaal naar huis willen. Het zal een ware uittocht worden als het weer verbeterd.

 

Bij ons langszij ligt overigens een Finse boot welke 4 jaar is weggeweest. Over een paar dagen is hij weer terug in de plaats waar hij vier jaar geleden vertrok. De boot ziet er ook echt uit als een wereldzeiler. Het is aan boord een geordende rommel. door de jaren heen is er van alles op de boot bijgebouw en gemaakt. Zij hebben in de mast halverwege een echt kraaiennest gemaakt waar zij, via een touwladder in het want, in kunnen klimmen. Zij gebruikten dat om op onbekende plaatsen uitkijk te houden en om bijvoorbeeld tijdig ondieptes te kunnen waarnemen. In de mast hangt een staartvin van een zaagvis welke hij gevangen heeft in de Bermuda.  De vis was 2.3 mtr. en na twee uur vechten had hij aan hem boord. Hij smaakte goed, vertelde ze. Maar er is ook een beer met een klein beertje op een beugel gebonden. Voor de bemanning, een man en een vrouw, zal er achter dat soort dingen ongetwijfeld een verhaal zitten.

 

Wij zijn vandaag met de bus naar een groot winkelcentrum geweest. De boel een beetje verkend maar veel nieuwe zaken zijn we niet tegen gekomen. Wel kan je in Duitsland voor weinig geld je buik vol eten. Voor een flinke snitzel met gebakken aardappeltjes en wat groen betaal je 4.90 euro. De porties zijn zo groot dat je voorlopig geen honger meer hebt.

 

Terug aan boord hebben we daarna nog gezellig een borren gedronken met Hans en Esse Vroegindeweij van de Sarah uit Vlissingen. Zij liggen een dag langer in Rendsburg dan wij en hebben al diverse keren gezellig een borrel met ze gedronken. Hans komt overigens van Flakkee en Esse uit Vlieland, twee prachtige eilanden.

 

Piet

 

 

 

 

Blijven voorlopig in Rendsburg.

RENDSBURG  (DUITSLAND)  -  Gaan helaas niet verder. Weer blijft te wisselvallig en slecht.

 

Vanmorgen vroeg hadden we palaver met andere schippers of we al dan niet konden vertrekken. Ik had voor me zelf al geconstateerd dat het weer niet de vereiste verbetering had opgeleverd en dat we hier het beste konden blijven liggen. Ook anderen waren het daar mee eens.

 

Dat betekende dat we op ons gemak konden gaan ontbijten. In de loop van de ochtend wisselden de buien elkaar af met daar tussendoor prachtige blauwe luchten. Half in de ochtend betrok de lucht naar donker grijs en niet lang daarna stond er een zwiepende wind en kletterden de hagelstenen op het dek. Ik zeg wel eens dat we met wat regen gewoon varen maar als je dit onderweg tegenkomt is toch ook niet erg plezierig en wordt gewoon varen gewoon erg afzien.

 

Van Anneke heb ik voorlopig geen last. Ze heeft van de schipperse uit Vlissingen wat boeken gehad en daarin droomt ze de hele dag weg als we aan boord zijn.

 

In de haven komen steeds meer Hollandse jachten te liggen. Er was er al één die wilde een klaverjascompetitie in het clubhuis beginnen.

In de grote havenkom buiten de jachthaven liggen ook al wat boten voor anker en er liggen er ook aan de kaai van een voormalige fabriek. Die proberen zo het havengeld te omzeilen.

 

Wij zijn naar het station geweest om te kijken waar we eventueel met de trein of de bus naar toe kunnen. Het is gelukkig mogelijk om vanuit Rendsburg gemakkelijk met de trein naar bijvoorbeeld Hamburg of Flensburg te gaan. Na het weekend zijn we van plan om naar een van die steden of misschien wel allebei te gaan.

 

Piet.

Met met één van zijn grote liefdes

Hier Piet met zijn 4e trots. De 1e, 2e, 3e hopen dat tenminste.



Anneke (3e trots)

Regen, grijs en somber.

RENDSBURG  (DUITSLAND)  -  Regen, regen en nog eens regen.

 

Vandaag heeft het de gehele dag geregend. De wereld kent vandaag maar een kleur en dat is grijs. Vanmiddag nog even naar het centrum geweest om wat brieven en kaarten te posten. Daarna maar weer terug aan boord. In de loop van de dag een gezellig stel uit Vlissingen op de borrel gehad. Natuurlijk ging het gesprek over het weer. Overal worden weerberichten opgehaald en met elkaar vergeleken. Na veel vergelijken en afwegen zijn we tot de conclusie gekomen dat we misschien zondagnacht kunnen vertrekken. De wind is dan iets minder voor een korte periode, althans dat zijn de voorspellingen van vandaag voor zondag en maandag.

 

Onze oudste zoon Yuri nog aan de telefoon gehad. Hij is een weekje vrij en gaat met Jolanda heerlijk een paar dagen naar België in een hotel. Serge en Ilse zijn ook al weg naar Frankrijk dus we kunnen stellen dat de familie Admiraal Nederland heeft verlaten voor de komende dagen. Hopelijk genieten ze van hun uitjes.

 

Voor de rest is er niet veel te vertellen. We zijn nieuwsgierig naar de komende weerberichten. Als het meezit gaan we morgen naar Brunsbuttel. Dat is de toegangshaven vanuit het Noord- Oostzeekanaal de Elbe op.

 

Piet. 

Rendsburg, regen wind en koud.

RENDSBURG (DUITSLAND) - Wachten op beter weer in de Duitse Bocht.


Toen ik vanmorgen wakker werd scheen de zon en was de hemel blauw. Een half uurtje later regende het pijpenstelen en er waaide een gure wind die de regendruppels door de kajuitingang naar binnen blies. De weersites op de laptop liet zien dat het de komende dagen niet veel beter zou worden. Alleen de KNMI gaf aan dat het in Nederland in de loop van de volgende week rustiger weer zou worden met wat minder wind en hogere temperaturen. Hopelijk geld dat ook voor hier. Maar ja we wisten dat naar de Oostzee varen ook kan betekenen dat je 14 dagen verwaaid kan komen te liggen voor je door de Duitse Bocht terug naar huis kan. Dus niet klagen maar je vermaken. We boffen nog dat we niet voor een bepaalde datum terug moeten zijn om weer aan het werk te gaan of omdat de kinderen naar school moeten.


Velen zullen zich nu afvragen of het nu echt zo slecht is daar in de omgeving van de Duitse Bocht. Het is moeilijk om daar een antwoord op te geven. Als je met een bemanning vaart van b.v. 4 personen is het al snel makkelijker dan dat je samen bent. Verder is de grote van je schip een factor, al is zeewaardigheid eerder een zaak van de bemanning dan van het schip. Ook zijn er in het gebied maar weinig havens waar je gemakkelijk binnen kan lopen als het hard waait. Verder moet je als je van Brunsbuttel richting Nederland vaart altijd met de stroom mee naar buiten. Dat is natuurlijk mooi om stroom mee te hebben maar als je dan de wind tegen hebt omstaan er zelfs bij windkracht 5 tot 6 hoge steile golven. Als dat ook nog op de motor moet gebeuren duurt een tocht veel langer dan dat je kan zeilen. Iedere golf waar je tegenin vaart haalt de snelheid uit je boot en er komt ook nogal wat water over. En helaas de komende dagen wordt er west tot noordwesten wind voorspeld van rond de 5 bft en in buien nog hoger.


De enige die dit weer wel leuk vindt is de havenmeester. We zijn niet de enige zeiler die in zulke situaties op beter weer liggen te wachten. En omdat Rendsburg een leuk plaatsje is liggen hier meestal veel schepen te wachten op het weergat om verder te gaan.


Wij zijn in de loop van de dag het plaatsje gaan bekijken. De eerste keer dat wij hier waren hadden we niet zo veel tijd omdat we snel verder wilden. We hebben het centrum uitvoerig bekeken en daarna zijn we naar de bibliotheek gegaan om te internetten. Daarna langs de supermarkt en weer terug naar de Yuser. In de haven hebben we nog een borrel gedronken bij een stel uit Vlissingen. Zij liggen ook te wachten op beter weer. Het was gezellig en informatief.


Serge belde gisteren dat ze met Thijs van Riemsdijk mee gaan naar hun huis in Frankrijk. Hopelijk hebben ze goed weer. Ilse kan daar ook een beetje bijkomen van de val van haar paard. Wij zien wel hoe ze het hebben gehad op de foto's die ze ongetwijfeld zullen nemen met de nieuwe camera die ze hebben gekocht.


In de bibliotheek zagen we op een foto van Jolanda op de babylog dat ze er behoorlijk zwanger uitziet. Ze heeft nu een behoorlijk buikje. Voor we thuis zijn zal dat nog wel wat gegroeid zijn.


Piet

Rendsburg, regen wind en koud.

RENDSBURG  (DUITSLAND)  -  Wachten op beter weer in de Duitse Bocht.

 

Toen ik vanmorgen wakker werd scheen de zon en was de hemel blauw. Een half uurtje later regende het pijpenstelen en er waaide een gure wind die de regendruppels door de kajuitingang naar binnen blies. De weersites op de laptop liet zien dat het de komende dagen niet veel beter zou worden. Alleen de KNMI gaf aan dat het in Nederland in de loop van de volgende week rustiger weer zou worden met wat minder wind en hogere temperaturen. Hopelijk geld dat ook voor hier. Maar ja we wisten dat naar de Oostzee varen ook kan betekenen dat je 14 dagen verwaaid kan komen te liggen voor je door de Duitse Bocht terug naar huis kan. Dus niet klagen maar je vermaken. We boffen nog dat we niet voor een bepaalde datum terug moeten zijn om weer aan het werk te gaan of omdat de kinderen naar school moeten.

 

Velen zullen zich nu afvragen of het nu echt zo slecht is daar in de omgeving van de Duitse Bocht. Het is moeilijk om daar een antwoord op te geven. Als je met een bemanning vaart van b.v. 4 personen is het al snel makkelijker dan dat je samen bent. Verder is de grote van je schip een factor, al is zeewaardigheid eerder een zaak van de bemanning dan van het schip. Ook zijn er in het gebied maar weinig havens waar je gemakkelijk binnen kan lopen als het hard waait. Verder moet je als je van Brunsbuttel richting Nederland vaart altijd met de stroom mee naar buiten. Dat is natuurlijk mooi om stroom mee te hebben maar als je dan de wind tegen hebt omstaan er zelfs bij windkracht 5 tot 6 hoge steile golven. Als dat ook nog op de motor moet gebeuren duurt een tocht veel langer dan dat je kan zeilen. Iedere golf waar je tegenin vaart haalt de snelheid uit je boot en er komt ook nogal wat water over. En helaas de komende dagen wordt er west tot noordwesten wind voorspeld van rond de 5 bft en in buien nog hoger.

 

De enige die dit weer wel leuk vindt is de havenmeester. We zijn niet de enige zeiler die in zulke situaties op beter weer liggen te wachten. En omdat Rendsburg een leuk plaatsje is liggen hier meestal veel schepen te wachten op het weergat om verder te gaan.

 

 

 

 

Tochtje naar Rendsburg

RENDSBURG  (DUITSLAND)  -  Tochtje van Laboe naar Rendsburg aan het Noord - Oostzeekanaal.

 

Vanmorgen omstreeks 8.30 uur vertrokken uit Laboe. Waar we uit zouden komen wisten we nog niet precies. Aan het eind van het Noord - Oostzeekanaal moeten we of naar Helgoland of richting Nordeney.

De route naar één van de twee bestemmingen loopt door de Duitse Bocht en dat is een stukje zee waar je goed weer voor moet hebben. Het kan daar behoorlijk ruig zijn, zeker met wind uit de zuid tot de noordwesthoek. Aanlopen van bijvoorbeeld een van de waddeneilanden moet niet meer gedaan worden bij windkracht 6 bft. of meer omdat dan in de toevoergeulen brekers voorkomen, welke voor kleine zeiljachtjes heel onplezierig zijn. In de pilots wordt daarvoor dan ook uitdrukkelijk gewaarschuwd.

 

Toen we in het kanaal voeren kwam het weerbericht voor de Duitse Bocht binnen wat niet erg hoopvol was voor de komende dagen. Te veel wind uit de westelijke hoek met daarbij nog een extra waarschuwing voor windstoten tijdens buien. Dit weer zou zeker tot a.s. maandag duren. We besloten daarom in Rendsburg, dat is een leuk klein stadje aan het kanaal, op beter weer te wachten.

Toen we aankwamen bleek dat er al meer jachten lagen met hetzelfde doel als wij. Ook lagen er al meerdere Nederlandse jachten. 

 

Nadat we 80 liter dieselolie hadden getankt kregen we een plaatsje op een van de kopsteigers toegewezen. Dat zou de komende dagen onze stek worden waar zou worden afgeteld voor geschikt weer voor de tocht door de Duitse Bocht. 

 

Piet

Aankomst Holtenau

Hier weer terug in Holternau. Waar ditmaal een schitterend klassiek Hollands
schip ligt afgemeerd.
Hier lig je soms (te) lang rondjes te draaien tot je de sluis in mag. Op weg
naar het Kielerkanaal van 100 km. Met heel veel grote scheepvaart.

Anneke

Hoe nietig zijn wij op zee.

Dit kolossale schip kwamen wij tegen in het Kieler Fjord. Het klassieke

scheepje was niet zo klein want er zaten 15 mensen aan boord. Kun je nagaan

hoe klein wij zijn en dus hoe nietig in zo'n grote plas water.



Maar de uitdrukking van Piet: Het schip is zo zeewaardig als zijn bemanning!



Anneke

Tocht van Heiligenhafen naar Laboe in de Kieler Förde

LABOE (DUITSLAND) – Tocht van Heiligenhafen naar Laboe in de Kieler Förde.

 

Ik werd vanmorgen vroeg wakker en zag dat het weer er redelijk goed uitzag. Ook het weerbericht was redelijk gunstig. Na Piet wakker gemaakt te hebben (van niet van harte ging) zei ik enthousiast: weinig wind opstaan, losmaken en zeilen hijsen en weg. Jullie waren er inmiddels al achter wat er dan gebeurt: we gaan weg dus…dat is emancipatie!

 

Nadat dat ik broodjes had afgehaald bij de havenmeester en we ontbeten hadden voeren wij om 9.30 de haven uit van Heiligenhafen. Op weg naar de Laboe, dat ligt in de Kieler Förde. Helaas kwam de wind uit het westen dus pal tegen. Dus de Volvo moest het werk weer doen. Het grootste deel werd er gestuurd door onze vriendin Fleur (de stuurautomaat).

 

De afstand is 30 mijl. Gelukkig hadden we nog wat stroom mee, dus kwamen om 15.15 uur aan. Het is een spiksplinternieuwe grote super de luxe haven. Met hele mooie ruime steigers met vingerpieren (dat zijn dwarssteigertjes). Een restaurant en watersportwinkel en uitstekende sanitaire voorzieningen.

 

Daarna hebben we nog het stadje aan het strand bezocht. Dezelfde rotzooi winkeltjes als bij ons in Scheveningen. Alleen het strand is een duidelijk verschil. Iedereen zit hier in een tweepersoons rieten badstoel. Een heel kleurrijk gezicht. Maar de kinderen spelen net als overal op het strand gewoon met zand en water.

Piet heeft als Admiraal een “Captains diner” gemaakt, wat prima smaakte.

 

Morgenochtend gaan we op weg naar het Kielerkanaal. Dat is waar we op de heen weg ook al door gekomen zijn. Even nog het weer afwachten. Vaste plannen maken met een boot is altijd onmogelijk.

Het weer maakt het uit en beslist.

 

Anneke

Een dagje passagieren

HEILIGENHAFEN  (DUITSLAND)  -  Dagje passagieren in het stadje.

 

Gisterenavond zijn we nog even de wal op geweest. Langs de haven waren de winkels open en was er een kermisachtig gebeuren aan de gang. Veel Duitse worsten, welke ik overigens best lekker vind, gebak en een feesttent met veel bier. Toen het weer ging regenen zijn we naar de Yuser teruggekeerd. Eenmaal aan boord begon het echt te stortregenen.

 

Vanmorgen was het nog niet best met het weer. Buien met veel wind. We zijn toch dapper de wal opgegaan. Anneke was tot de ontdekking gekomen dat zij niet genoeg medicijnen bij zich had. Dus met haar medicijnenpas van onze apotheek naar de stadsapotheek van Heiligenhafen. Die had de betreffende medicijnen niet in de gewenste sterkte en wilde alleen met een recept van een arts andere geven. Daarna dus bellen met onze arts in Holland. Na veel bellen met een vervanger heeft die uiteindelijk een fax gestuurd met het gewenste recept.

 

Daarna wat rond gewandeld en na veel gezoek een restaurantje gevonden waar we wat hebben gegeten. Na heel lang wachten kregen we het door ons bestelde eten. Het zag er niet zo chic uit maar het smaakte uiteindelijk goed. Daarna terug naar de boot om na een uurtje de medicijnen op te gaan halen en de supermarkt te gaan bezoeken. Maar we liepen daarbij over de markt waar een standwerker mandjes fruit stond te verkopen. En natuurlijk jullie begrijpen het al, Anneke wilde graag zo’n mandje hebben en het fruit nam ze op de koop toe. En ja daar staat ze dan met een mand overrijp fruit. Jullie raden het alweer natuurlijk, Piet moet het voorzichtig naar boord brengen voor we naar de supermarkt gaan want daar kan je natuurlijk niet met een mand fruit naar binnen.

 

Tussen de bedrijven door had Anneke ook nog een nieuw jack gekocht. Speciaal voor deze zomer ontworpen, dus bestand tegen veel regen en winddicht. Ook hadden we nog wat van het stadje gezien. Het blinkt niet uit door schoonheid. Het centrum is wat rommelig maar met veel toeristen in de straatjes ziet het er al snel gezellig uit. Op veel punten staan er kraampjes en zijn er terrasjes waar de bekende Duitse lekkernijen te koop zijn. De omgeving van het stadje schijnt wel de moeite waar te zijn voor een bezoekje.

 

We weten nog niet zeker of we morgen verder gaan. De wind komt in ieder geval uit het westen en dat is bij de oversteek naar Kiel pal tegen. Het hangt dus allemaal een beetje af hoe hard het waait. Als we op de motor kunnen, dus als het niet te hard waait gaan we, anders wachten we op betere tijden.

 

Piet.

 

Fruitmand voor Crew Yuser

Op de markt waren wel 8 standwerkers aan het werk. Van pannen, horloges,

stoom apparaat, alles-snijder, autowasspul, een emmer met kaas en .. de

groenteman. Iedere standwerker had een microfoon om zijn nek. Dan kunnen

jullie wel nagaan wat een heksenketel het was.

Nou die groenteman heeft mij dus verleid met een mand vol lekker fruit. Hij

woog alleen als dieplood maar Piet offerde zich op en bracht hem naar boord.



Anneke